Do I love Him? \\Harry Potter// ON HOLD

#39

MADISON POV

Harry en ik lopen samen naar het kantoor van Omber, we moesten vandaag nablijven. "Wat gaat die roze vrouw doen denk je?" Vroeg ik aan Harry. Hij haalde zn schouders op. Ik klop op de deur, er werd open gedaan, de hele kamer was roze... met kittens... ik keek Harry vragend aan. Hij keek net zo verbaasd als dat ik doe. "Jullie gaan straf regels schrijven, jullie zijn pas klaar als je je les geleerd heb" zei de roze vrouw. Ik knikte en zag dat Harry ook knikte

Na een 10 minuten geschreven te hebben, kijk ik naar Mn hand. Mijn hele hand is kapot. Ik keek geschrokken naar Harry, hij keek ook naar zn hand. "Jullie zijn klaar" zei de roze vrouw.

Harry en ik hebben al bepaald dat we niks tegen Ron en Hermione gaan zeggen. Het is stil in de leerlingen kamer. Iedereen slaapt al. "Weltrusten Harry" "weltrusten Madison"

Volgende dag

We zijn onderweg naar de grote zaal. We gaan weer verder met ons verslag. Voordat Hermione en ik naar Slytherin liepen, keek ik nog een keer geschrokken naar mijn hand. Harry zag het en gaf me nog snel een knuffel. Hermione ging naast Draco zitten en ik ging naast Parkinson zitten. Ik begon weer met lezen, ik zag dat mijn hand zichtbaar was dus ik wou hem op mijn schoot leggen, maar ja ik heet nog steeds Madison. "Nawhhh is Celtic gewond" zei de irritante stem van Parkinson. Ik gaf haar een dodelijke blik. Ik voelde de blikken van Hermione en Draco, maar ik negeerde het maar. "Wat is er Celtic, mag niemand het weten" schreeuwde Parkinson extra hard. Ik keek Harry aan, hij keek bezorgd terug. "Madison laat het me zien" zei de bezorgde stem van Hermione.  Ik schudde van nee. "Madison nu!" Zei ze al wat bozer. Ik liet me hand maar gewoon zien. Je zag de littekens, mijn straf regels van gister staan op mijn hand. Hermione keek er geschrokken naar. Draco die keek me bezorgt aan. "Madison dit kan echt niet, waarom zei je niks, je moet hier wat van gaan zeggen" zei Hermione, ik was allang blij dat ze Harry vergeten was. "Harry was er gister ook toch" vroeg ze. Ik zei niks en keek maar gewoon naar mijn boek. "HARRY POTTER HIER NU!" Schreeuwde Hermione. Harry kwam met Ron bang hier heen. "Laat me je hand zien" zei Hermione bazig. "Waarom hebben jullie beide niks gezegd" je kon horen dat Hermione het niet leuk vind dat we niks zeiden. Hermione liep weg.. Ron wou ook weglopen maar zei nog wat, "we zijn vrienden toch" Harry en ik knikte. "Dan hadden jullie wat kunnen zeggen" dat waren zijn woorden voordat hij weg liep. Ik ruimde me spullen op en keek boos naar Parkinson.

Ik ging snel naar de leerlingen kamer. "Hermione Ron, sorry dat ik niks zei ik wou jullie niet bezorgd maken... het spijt me" ze gaven me een knuffel en glimlachte. Niet snel daarna gaven ze Harry ook een knuffel. Ik trok Hermione weg bij de rest.

"Ik moet je nu wat laten zien" zei ik. Ze keek me verbaasd aan maar liep mee. Ik liep naar de chillruimte toe. Hermione wist zelf ook niet dat dit er was. En zoals ik al had verwacht was Bella er ook. "Bella!!" Riep Hermione net iets te vrolijk. Ze gaven elkaar knuffel en daarna gaf ze mij een knuffel. We gingen met zn drieën zitten. Hermione en Bella gingen tegen over mij zitten. Hun hadden elkaar al een tijdje niet gezien dus ik liet ze maar bij praten. Ik voelde de bank naast me in zakken. Ik keek opzij en keek recht in de grijze ogen van Draco. "Waarom zei je niks over je hand" vroeg hij bezorgd. Inmiddels was Bella ook nieuwsgierig naar mijn hand, ik liet het haar zien en ze werd boos, niet op mij maar op de gene wie het gedaan had. "Laten we allemaal rustig blijven" probeerde ik nog. Maar Bella was al boos en Draco was meer bezorgd. "Bella niet boos zijn, en Draco ik ga niet dood". Ik gaf hem een por in zn zij. Hij lachte weer eens, "dus jij kan lachen!?" Riep ik net iets te vrolijk. Hij begon me te kietelen. "Dr.... draaa...... dracooo stoooppppppp" hij kreeg een grijns op zn gezicht. 'GENADE!!!!" riep ik nog snel. hij stopte eindelijk. hermione en bella zatten geamuseerd te kijken.

Omgg 1k reads😱 thanksss❤️