Do I love Him? \\Harry Potter// ON HOLD

#65

De vakantie is bijna voorbij. Ik sta buiten bij het meer te wachten op Draco. We hadden afgesproken. "Hey, ik wil je wat laten zien" zegt Draco. "Wat gaan we doen?" vraag ik. "Je zult het wel zien" zegt hij. Ik loop achter hem aan. We stoppen bij het verboden bos. Hij pakt mijn hand. "Je hoeft nergens bang voor te zijn" zegt hij. Ik knik en we lopen het bos in.  "Oke doe je ogen dicht" zegt hij. "Wat gaan we doen Draco". Hij zegt niks. Ik zucht en doe dan mijn ogen dicht. We lopen een klein stukje. "Doe je ogen maar open" zegt hij. We staan bij een meer. Het is hier echt prachtig. "Hoe heb je dit ooit kunnen vinden?" vraag ik. Hij haalt z'n schouders op. Hij gaat zitten bij een boom. Ik ga naast hem zitten. "Hoe zit het met jouw en Parkinson?" vraag ik. "Jaloers?" zegt hij met een grijns. "Tuurlijk" zeg ik. "Er is niks tussen mij en Parkinson" zegt hij. Ik moet gapen. Het is 12 uur s nachts. Ik hou mijn ogen met moeite open. Langzaam val ik in slaap.

Ik word wakker. Alleen niet in mijn eigen kamer. Ik kijk om me heen. Ben ik bij Draco. Ik sta op. De badkamer deur gaat open. "Je bent wakker" zegt Benno. Het is nog steeds raar dat sommige van Slytherin aardig tegen me zijn. Terwijl iedereen denkt dat Draco mijn niet mag. "goeienmorgen" zeg ik na een tijdje. "Jij bent volgensmij geen ochtend persoon" zegt hij. "Nee, valt het op" zeg ik een beetje chagrijnig. Hij moet lachen. "Draco had je hier heen gedragen" zegt hij. "Oh oke" zeg ik. "Is er wat tussen jullie?" vraagt hij. ik schud nee. "Zullen we gaan ontbijten?" vraag ik. "ja is goed" zegt hij. Ik gebruik een spreuk waardoor ik er beter uit zie.

Tijdsprong   

School is 2 weken nu begonnen en onze Zwerkbal wedstrijd tegen Slytherin begint zo. Ik heb een slechtgevoel. Harry en Ron komen naar me toe. "Wat is er?" vraagt Harry. "Ik heb een slecht gevoel" zeg ik. "Misschien zijn het gewoon de zenuwen" zegt Ron. "Dat zou best kunnen, probeer niet gewond te raken. We spelen tegen Slytherin" zeg ik.

We zitten midden in de wedstrijd. Ik heb al een paar keer gescoord. We staan voor met 20 punten. "Harry heeft de snaai gezien" hoorde ik iemand roepen. Ik scoor nog een keer. Één van de Slytherins is hier niet mee eens en ramt een Beuker tegen me hoofd aan. Alles word zwart.

DERDE PERSOON POV

Madison gaat nog een keer scoren. Alleen 1 van de Slytherins is hier niet mee eens. Hij ramt een Beuker tegen Madison haar hoofd aan. Iedereen stopt met spelen. Madison valt naar beneden. Ginny probeert haar op te vangen alleen ze grijpt net mis. Hermione roept vanaf de tribune een spreuk. Madison stopt met vallen net voor de grond. Iedereen rent het veld op. Ze wordt naar de ziekenboeg gebracht. "De klap heeft haar in coma gebracht" zegt Madame Pomfrey. Minevera zorg dat Molly en Arthur Weasley dit weten" zegt Dumbledore. 

MADISON POV

Ik hoor een stem. "De vorige keer heb je gezegd dat je wil blijven vechten, en niet wil opgeven. Deze keer krijg je ook een keuze. Maar ik zou je eerst wat dingen laten zien"

Ik kan me niet bewegen. Ik begin wat te zien maar ik heb mijn ogen niet open.

Ik zie mezelf met Hermione in een coupe zitten. Dit is van mijn eerste dag. Harry en Ron komen binnen."Hey ik ben Madison Celtic" zeg ik. "Hey ik ben Harry Potter en dit is Ron Wealey" zegt harry. De herinnering vervaagt en vervangt dan voor een slechte. de trein komt tot stilstand. De lichten vallen uit. "Er komt iemand de trein in" zegt Ron. Alles bevriest om ons heen. Er kwam een Dementor. Het begon Harry's ziel er uit te zuigen. Ook die herinnering vervaagt. Hermione en ik sta buiten de coupe. Hier heb ik Draco ontmoet. Ik zie hoe ik tegen hem aan loop. ik zie hoe we beginnen te schreeuwen naar elkaar. "Kijk toch uit waar je loopt jij vies modderbloedje" "Je zag me toch of niet en kijk zelf maar uit waar je loopt met je modderbloedje". Hij was er stil van dat ik terug schreeuwde. "Wie denk je wel niet wie je bent, zo tegen mij praten. Weet je wel wie ik ben". "hallo ik ben Madison Celtic en het boeit me niet wie je bent"

Ik hoor een geluid achter me. Ik draai me om. Ik sta in de grote zaal. Hier werd ik ingedeeld . "Madison Celtic" roept McGonagall. Ik zie hoe zenuwachtig was. Ik wou zo graag bij mijn vrienden zitten. "Jij bent heel dapper, maar ook slim. Jij kan ook heel sluw zijn. Waar zou ik jouw moeten indelen? Ik weet het al" zegt de sorteerhoed.  "GRYFFINDOR"

Ik voel een hand op mijn schouder. Het is sirius. Ik zie hoe ik hem ontmoet heb. Deze herinnering ging  heel snel voorbij.

Ik zet een stap naar voren. Ik ben weer ergens anders. Dit is de kamer van George en Fred. Ik lig rustig te slapen. Fred springt op me. "Fred ga van me af" roep ik. George komt er ook bij zitten. "Jongens ga van me af" roep ik. "Jongens ga van dat arme meisje af" roept Molly. Ik heb vrienden die me nodig hebben. Ik kan niet dood gaan.

Ik draai me om en ik sta in het bos. Ik zie dat ik naast Cedric loop. Ik krijg automatisch een glimlach op mijn gezicht. hij geeft mij een duw. Ik duw hem terug. Hij duwt mij nog een keer. Ik duw hem ook nog een keer alleen hij valt. Ik begin te lachen. Iedereen kijkt ons aan. Ik draai me om, een nieuwe herinnering van het zwerkbalkamp. Ik zie hoe ik naar Cedric loop. "Dansen?" vraag ik. Hij krijgt een lach op zijn gezicht. We staan te dansen. De herinnering vervaagt. Er komt een nieuwe. Mijn eerste kus met Cedric zie ik nu. Alleen die herinnering werd vervaagt. Ik draai me om en zie de dooddoeners. Ik ren achter Hermione en mezelf aan. "Harry, Ron" roept Hermione. "waar zijn jullie" roep ik. Ik was zo blij toen ik Ron en Harry weer zag.

( Ik ga niet alles beschrijven wat ze heeft meegemaakt )

Ik zie al mijn herinneringen. wat ik heb meegemaakt sinds ik hier ben. Al mijn herinneringen tot aan hier. Hoe ik de beuker tegen me aan kreeg.

Ik hoor de stem weer. "Je hebt je adoptie ouders verloren. Je hebt Cedric verloren. De vraag is leef je door of geef je op". "Ik leef door, mijn gevecht is nog niet over. Ik moet ze helpen met Voldemort. Mijn vrienden hebben me nodig".