Ik & jij, Jij & ik

6.

Ik hoorde van Hasnae dat Omar weer terug is. Hij was 3 maandjes naar Engeland voor allerlei wedstrijden. De laatste wedstrijden voor nu want ze hebben nu winterstop. Trainen moet hij nog wel doen maar dat gewoon in de sportschool ofzo. Hij is dus weer hier naar toe gekomen, logisch. Dus bij zijn ouders.

Ik zeg eerlijk, dat ik het raar vind om hem weer onder ogen te komen. Eigenlijk ben ik best teleurgesteld in hem. We waren vroeger beste vrienden. Letterlijk beste vrienden. We deden alles samen, we wisten alles van elkaar. We stonden altijd voor elkaar klaar.

Maar net voor hij naar Engeland ging, kreeg hij een relatie met mijn beste vriendin. Dus Emily. Niet dat ik het erg vind dat hun samen zijn ofzo, maar hij heeft me niks vertelt! Helemaal niks. Sterker nog ik hoorde het pas 2 weken later toen hij al weg was. En van wie hoorde ik het? Juist ja.. Social media en Hasnae en Emily.

En hij negeerde me ook oppeens. Normaal appte hij me elke dag. Letterlijk elke dag. En hij heeft me de afgelopen 3 maanden geen een berichtje gestuurd of gebeld niks. Ik had nog hem geappt met hoe het ging enzo en hij liet me gewoon op blauw!
En het is niet dat zijn telefoon stuk is of hij nummers kwijt is ofzo. Want ik hoor en zie zijn ouders en Hasnae vaak met hem bellen of appen.
Hij was er zelfs niet op mijn verjaardag, hij was er niet en heeft me ook niet gefeliciteerd. Ik vind het zo jammer, ik was nog nooit zo close met een jongen. En hij is niet zomaar een jongen. Hij was/is mijn beste vriend!

Ik vind het jammer maar ja, veel kan ik er niet aan doen. Al hoe wel ik wel onze band mis. Heel erg. En ik wil graag de reden weten, de reden waarom hij opeens zo tegen me doet. Heb ik hem wat aangedaan ofzo?

Maar nu ga ik naar Zakaria. Ik ga lunchen met hem.

Ik parkeer de auto en loop naar binnen waar ik Zakaria al zie zitten. Hij kijkt me glimlachend aan. Ik groet hem en ga ook zitten, ik doe mijn jasje uit. Al snel komt er een ober naar ons toe en geeft ons het menukaart. Ik bestel alvast een warme chocolade melk met slagroom en zou dan erna mijn eten bestellen.

De ober gaat weg en Zakaria kijkt me nog steeds aan wat mij doet blozen. "Je ziet er mooi uit" zegt hij. "Dankjewel" alhoewel ik iets heels simpel aan heb.

"Wat ga je nemen?" Vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. Ik bekijk het menu en kom dan tot een besluit. Hij doet hetzelfde en hij roept de ober en hij neemt onze bestelling op.

Zakaria begint meteen met kletsen als de ober weg is. Hij is echt gezellig. Ik heb gelachen, hij is echt een leuke/lieve jongen.

"Ik zeg je eerlijk Rajae, en ik zeg dit niet zomaar en al helemaal niet zo snel. Maar ik vind het echt leuk met je. Gezellig enzo, ik wil graag je nog beter leren kennen. Dus ik hoop dat je me echt een kans geeft, en dat we in de toekomst misschien een stap verder kunnen zetten. Alles op zijn tijd" zegt. Omg dit zijn zulke mooie woorden, ik wil hem wel een kans geven. Denk ik.
Weet je dat wel zeker Rajae? Dat lijkt me geen goed idee..

"Ik geef je een kans" zeg ik zacht. "Je zal er geen spijt van krijgen!" Zegt hij blij. Ik glimlach en eet verder. We geraken weer in gesprek. En we zijn veel meer over elkaar te weten gekomen.

Hij betaalt alles wat ik liever niet wou. Maar ja veel kan ik er niet aan doen. We lopen nog een rondje door het grote park. "Ik ben blij dat je vriendin je nummer aan me heeft gegeven" zegt hij. Ik glimlach. "Jaah, ik nu eigenlijk ook wel" hij schiet in de lach.

We halen nog een ijsje bij een ijskar en gaan zitten op een bankje. En kijken naar allerlei mensen die langslopen. Kinderen die lang rennen of fietsen.

"Hoeveel exen heb je?" Vraagt Zakaria na een tijdje. "Nul" zeg ik eerlijk. "Serieus?" Ik knik. "Hoe kan zo een mooi meisje als jou nul exen hebben?" Ik haal mijn schouders op. "Ik ben niet zo van de relaties, als iemand me echt leuk vind. Dan moet ie dat goed bewijzen, en serieus zijn. En tot nu toe heb ik nog niemand ontmoet die dat kan zijn" "Nu wel" grinnikt hij.

Een klein glimlachje ontsnapt mijn mond. "Hoeveel heb jij?" "Wel een paar hoor" zegt hij. Ik knik. "Waarom is het uitgegaan dan, was jij niet serieus?" "Ik ben altijd serieus alleen hun blijkbaar niet" ik knik. Ergens geloof ik het niet. Maar ik schuif het gevoel weg en geniet van mijn ijsje en klets met Zakaria.

-

Thuis aangekomen kleed ik me meteen om en maak me klaar voor het slapen. Ik ben echt kapot. Mijn gedachtes vliegen naar Zakaria, hij is echt een hele lieve jongen. Maar te lief lijkt het wel. Te lief dat het niet klopt. Ik weet niet wat het is. Maar de helft van mij voelt zich in de wolken bij hem in de buurt, en de andere helft twijfelt. Ik zucht.
Ik reageer alleen op de appjes van Hasnae en Zakaria en ga dan slapen.

-

Na een lange dag tot 4 uur in de middag gewerkt te hebben. Rijd ik eerst naar huis en kleed me om. In huiskleding, Emily komt gezellig langs. En blijft eten. Ik vroeg Hasnae ook maar ze had geen zin, omdat Emily er is. En die twee kunnen het niet zo goed met elkaar vinden.

Ik maak het eten af en app ondertussen met Zakaria. De bel gaat en ik loop naar de deur. "Hey meid!" Zegt Emily blij en knuffelt me. Ik knuffel terug en groet der. "Kom binnen" "Oh wauw, de gang ziet er al prachtig uit. Laats staan de rest van het huis" zegt ze en doet haar schoenen uit.

Ik loop naar de woonkamer. "Oh wat heb ik een honger!" Zegt ze. "Ik heb eten gemaakt, ik zal ff de tafel dekken" "Je bent een schat!" Roept ze en ploft neer op de bank.

Ik heb een open keuken dus mijn keuken is een soort van samen met de woonkamer. "Het huis is echt prachtig schat" zegt ze. "Dankjewel" ik dek de tafel.

"En hoe is ht met die ene jongen? Zakaria ofzo" "Mhm ja Zakaria.." ze lacht hard. "Heb je nog contact met hem?" Ik knik.
"Zie je! Ik zei het toch, zo een lekkerding laat je toch niet zomaar" zegt ze. "Kom eten" zeg ik.

Ze staat op en springt als het ware aan tafel. "So he jij hebt echt trek" ze mompelt wat en schept al voor der zelf op. Lachend ga ik ook zitten.
Ik schep ook voor me zelf op. "Hoe zit het eigenlijk tussen jou en Omar?" Vraag ik. Zo, dat is er uit. Ik wou die vraag zo lang al stellen. Maar iets hield me elke keer tegen.