Ik & jij, Jij & ik

23

Perspectief Issy (issam):

"Opstaan je hebt bezoek" zegt een agent. Ik sta zuchtend op. Ik loop naar de tralies waarna hij het open maakt en handboeien om mijn handen slaat. Hij neemt me mee richting de bezoekerszaal.

Ik zie dat Omar er zit. Ik glimlach. Hij is pas een real friend. Ik ga zitten en Omar kijkt me glimlachend aan.

"Je wil niet weten hoe blij ik ben bro" zegt hij meteen. Ik grijns. "5 maanden a g" zeg ik blij. "Geweldig" zegt hij. Hij begint meteen te praten over wat we allemaal gaan doen als ik vrij kom. Wat hou ik toch van hem, broeder van een andere moeder.

"Maar ee luister dan" zeg ik. Hij kijkt me nieuwsgierig aan. "Ik ga Rajae vertellen over jou" "Wat! Waarom?" "Ze wilt gaan trouwen met een of andere gozer Zakaria"

"Wat! Hoe dan?" Hij is helemaal geschrokken meskien. "Ze kwam naar me en vertelde dat hij der hand wil vragen. En zelfs me hier wil bezoeken en me leren kennen enzo. Ze zegt dat ze echt van elkaar houden bla bla"

Hij plaatst zijn handen op zijn gezicht en wrijft over zijn gezicht. Ik vind het wel zielig man. Al heel zijn leven is hij smoor op me zusje. Hij stond altijd voor haar klaar, deed alles voor der. En hij wacht al zijn hele leven tot zij hem ook ziet zitten. Wilt ze gaan trouwen met iemand anders.

"Daarom ga ik het haar vertellen, dan ziet ze in dat.." "Wat ziet ze dan in? Ik ben zo een mietje dat ik het elke keer niet durf te vertellen. Ik stel het elke keer uit en wacht al heel me leven op haar. En nu gaat ze trouwen met een ander die ze pas kent" zegt hij helemaal gestresst.

"Rustig Omar, ik ga het haar gewoon vertellen van toen ze 18 was. En dan zien we wel wat ze ermee doet. Als ze echt van die gast houd kan ik er niks aan doen" hij slikt hoorbaar.

"Je houd echt van der he?" "Tuurlijk! Wat voor vraag is dat?" Ik lach. "Het komt goed a bro, ik heb jou ook veel liever als haar man. Ik ga met haar praten komt goed" hij glimlacht kort.

"Maar doe geen gekke dingen uit jaloezie he"

-

Perspectief Rajae:

Hasnae belt me. "Kan je even naar hier komen?" Zegt ze. "Ja tuurlijk, ben der binnen tien minuten" zeg ik.

Ik neem de afslag af en rijd richting hun huis. Ik was eigenlijk onderweg naar huis. Maar ja. Ik heb wel een raar voor gevoel. Wat zou er zijn?

Ik zie dat mensen me aan kijken. Zelfs nu ik in de auto zit. Overal waar ik ben word ik aan gekeken. Ze roddelen nog steeds over me. Ik heb het niet normaal zwaar. Het raakt me echt. Normaal zou ik schijt hebben aan wat iemand over me denkt. Maar het zijn nu zoveel personen.

Als ik ben aangekomen parkeer ik de auto en loop dan naar hun huis.

Ik bel aan. Na een tijdje doet Hasnae open. "Hey schat" zegt ze. Ze geeft me een knuffel. "Kom binnen" ik loop naar binnen en doe mijn schoenen uit. Maar dan zie ik super veel schoenen liggen. Hebben ze bezoek?

Hasnae ziet mijn vragende blik en glimlacht nog breder. Wat is er met haar?

"Kom" ze trekt me mee naar de woonkamer. Als ik zie wie der in de woonkamer zitten valt mijn mond open.

Ze kijken me allemaal aan. Ik voel me ongemakkelijk. Wat doen hun hier?

Mijn tante staat op. En komt naar me toe. "Salam benti" ze trekt me in een omhelzing. Ik knuffel haar terug.

Ik voel een traan ontsnappen als ik terug denk aan die vreselijke woorden die ze tegen me zei. Toen ze de woorden van Emily las.

"Het spijt me lieverd. Het spijt me voor alles wat ik heb gezegd. Ik meende al die vreselijke woorden natuurlijk niet. Ik wist niet wat ik moest geloven en reageerde het maar op jou af, ook omdat ik zo ongerust was. Je bent de dochter van mijn broer. Ik voelde me verantwoordelijk. Vergeef me aub" zegt ze met tranen in der ogen.

Ik kan het ook niet droog houden. "Het is niet jou schuld. Het is je allang vergeven" zeg ik en druk een kus op haar voorhoofd. Het is mijn lieve tante. Die altijd voor me klaar stond. Ik kan niet boos op haar blijven.

Ik groet de rest van mijn familie. Ze vragen me ook allemaal om vergiffenis. Zie je, waarheid komt altijd boven water.

Ik ga zitten naast mijn oom die zich ook schuldig voelt. "Hoe komen jullie hier eigenlijk?" Vraag ik. "Hasnae, ze wou dat we het goed zouden maken" ik draai me hoofd om naar Hasnae. Maar ze is weg. "Waar is ze?" "Ons privacy geven"

"Je hebt echt een goede vriendin Rajae" zegt me tante. "Voor haar moet je altijd klaar staan, ze heeft je door dik en dun gesteund. Haar kan je pas een echte vriendin noemen"

"Ze is me vriendin niet, ze is mijn zus" zeg ik glimlachend. Ze glimlachen allemaal.

"Hoe lang blijven jullie?" "We gaan vanavond weer weg" "Wat? Waarom zo snel" "We hebben school en werk lieverd. We zijn snel voor jou gekomen. De eerst volgende vakantie beloven we dat of jij bij ons komt of wij naar hier" ik knik.

"Hoe gaat het met de rest?" "Die konden niet komen lieverd, maar gaat goed. En we zullen hun ook op de hoogte brengen van dit allemaal maak je maar geen zorgen"

Leyla komt binnen met thee. Ik kijk naar mij tantes en ooms. Ik ben Hasnae hier zo dankbaar voor.

Zo blijf ik de hele avond met hun kletsen tot ze weer terug gaan.