Ik & jij, Jij & ik

33.

Lachend knuffel ik Hasnae. Die me is komen ophalen van het vliegveld. Ze helpt me met mijn koffers en lopen dan naar de auto.

We kletsen maar door en door. Ik heb haar echt gemist.

"Me ouders verwachten dat je bij ons komt avond eten he" zegt ze. "Oh echt?" "Jaa, ze hebben je zeker gemist. En je zult vast wel honger hebben" "Echt lief van ze, maar ehm"

"Of Omar komt? Ik denk het niet" beantwoord ze mijn vraag voordat ik hem heb kunnen stellen. "Oh" "Jaa hij zei dat hij vandaag niet thuis zou eten ofzo" "Zou dat door mij komen?" "Ik weet echt niet" zuchtend kijk ik uit het raam.

De hele vlucht heb ik aan Omar gedacht. Ik wil hem super graag zien maar durf het niet. Hij heeft me te veel in zijn macht. Ik begin denk ik echt gevoelens voor hem te krijgen. En dit keert echt...

"Rajae??" Verstoord Hasnae mijn gedachtes. "Uhmm- ... ja sorry wat zei je?" "Zo hé, je was helemaal in dromenland" "sorry, wat zei je?" "Ik vroeg of je al een beetje er uit bent kunnen komen" "Van wat?" "Zakaria en Omar" zegt ze.

"Oh ehm ja dat" "En?" "Ik ben er zelf niet eens goed over uit" "hoe bedoel je?"

"Ik raak gewoon helemaal in de war, het is zo raar. Ik heb letterlijk de hele vakantie aan Omar gedacht. Omar was telkens in mijn gedachtes. Ik kon gewoon niet stoppen met denken aan hem" zucht ik. Hasnae der grijns valt er niet af te slaan.

"Yessss!!! Rajae dat je het niet eens zelf weet. Je bent smoor op Omar!!" Roept ze blij. Ze begint te joelen. Ik kijk haar aan. Ik besef zelf niet eens zo goed dat ik echt gevoelens voor Omar heb.

"Ik wist het, ik zei het al vanaf het begin. Jij houd net zo veel van Omar als dat hij van jou houd" ik krijg het warm van binnen als ik al zijn naam hoor. Als ik al aan hem denk. Ik begin te blozen.

"Ik weet echt niet wat ik nu moet doen, hoe ik me moet gedragen voor hem. En erger nog, ik geef Zakaria valse hoop. Want hij wil met me trouwen.." "Ohja Zakaria bestaat ook nog" zegt ze peinzend.

"Ik kan Zakaria toch niet aan het lijntje houden. Het is wel heel gemeen van me dat ik het soort van uit maak en dan meteen naar Omar ga" zucht ik. "Ja dat is wel ingewikkeld, maar komt goed. We komen wel op een oplossing. Ik knik.

Ik pak mijn telefoon. En doe mijn internet aan. Eindelijk heb ik weer me Nederlandse simkaart. Ik krijg allemaal appjes binnen.

Die van Zakaria valt me op. Aangezien hij de laatste 2 weken weinig van zich heeft laten horen.. ik druk er op.

Zakaria: ik moet je dringend spreken, wanneer heb je tijd?

Mijn hart klopt in mijn kont. Waar wilt hij het over hebben.

Ik; ik moet je ook spreken. Is morgen goed?

Ik doe mijn telefoon weer weg. Ik vertel het meteen aan Hasnae. Ze zegt dat ik gewoon moet gaan en hem gewoon gaan vertellen dat ik eigenlijk niet hetzelfde voor hem voel.

Ik vind hem wel een hele leuke jongen, hij is aardig, lief en super knap. En heeft nog heel veel leuke eigenschappen. Maar ik voel me gewoon niet in de wolken bij hem. Het gevoel dat ik bij hem heb is echt niks vergeleken met het gevoel bij Omar.

Ik moet het gewoon aan me zelf toe geven. Ik Rajae Ben Nabil is verliefd. En dit keer echt verliefd. Wie had dat ooit gedacht?

Ik zie dat we aangekomen zijn bij het huis van Hasnae haar ouders. Ik word er zenuwachtig van. Misschien is Omar wel thuis.. en dan.. dan....

-

Ik neem nog een hap van het over heerlijke maaltijd. Ik klets bij met de ouders van Hasnae. Leyla en Mohammed.

Omar was gelukkig niet thuis. Ik laat niks van het feit merken dat ik super nieuwsgierig ben waar Omar is. En met wie.

Maar ik moet stoppen met me zelf zo gek maken. Ik ben niks van hem. Ookal ben ik verliefd op hem. Ik durf hem niet onder ogen te komen..

-

Nog eentje voor vandaag, voor mijn lieve lezertjes ❤️