Ik & jij, Jij & ik

21.

Ik knijp in Hasnae der hand als Issy de rechtbank binnen komt lopen en begeleid word naar zijn stoel.

De rechter praat allemaal over wie Issy is bla bla en zulke basis dingen. Hou nou toch gewoon je mond en beslis snel. Denk ik in me zelf.
Het is een oudere vrouw. Ik hoop dat omdat ze een vrouw is wat medelijden krijgt.

Ik wil hier weg. Toen ik al binnen kwam voelde ik me niet goed. Maar ik moet blijven voor Issy.

Na een tijdje geeft de rechter het woord aan de aanklager. En dit keer is het maar een agent. Hij vertelt allemaal dingen uit zijn mapje over Issy wat Issy zogenaamd heeft gedaan.

De advocaat van Issy staat op. "Mevrouw de rechter dit is ongepast. Mag ik wat zeggen" zegt hij. De rechter knikt en zegt dat de agent moet zitten.

"Het is niet nodig om weer de hele zaak er bij te halen. 2 jaar geleden hebben jullie alles uitgezocht en al. Dus nu hoeft dat niet. De rechter weet wat er is" zegt hij en loopt een stukje.

"Waarom zou je hem weer ter onder willen brengen als hij al meer dan 2 jaar heeft gezeten? Is dat dan niet genoeg?" Zegt hij. Een klein glimlachje komt bij me op. Ik ben blij dat we deze advocaat hebben gekozen.

"Ruim meer dan 2 jaar geleden was er ook een recht zaak. En U mevrouw de rechter was er ook. En U heeft zelf gezegd dat hij maar 36 maanden vast hoeft te zitten. Dus waarom zou U het nu verlengen? Hij heeft zijn straf gehad. En hij heeft spijt, al vanaf dag 1. Wat heeft het nut om hem nog langer te straffen?" Zegt hij luid en duidelijk. Iedereen kijkt hem stil aan. "Hij moet sowieso nog 9 maanden. Dus waarom nog 3 jaar der bij? Voor zo iets kleins? Waarom hem weer weg houden van zijn familie, zijn zus die jaren zijn steun nodig heeft. En zijn zus niet kan steunen met de dood van hun ouders door dit. Door dat hij vast zit vanwege een domme reden" zegt hij hard. De rechter kijkt hem geconcentreerd aan.

Hij is slim, de advocaat. Hij wilt een beetje medelijden er bij krijgen door mij te gebruiken bij de rechter. Dat zou ik ook doen als ik hem was. Ik hoop dat het werkt en dat de rechter in ziet dat hij genoeg heeft gezeten.

Ik kijk naar Issy. Die er maar zenuwachtig bij zit. Hij draait met zijn hoofd om en zoekt met zijn ogen iemand. Als zijn ogen rusten bij mij glimlacht hij. En zegt met zijn lippen ik hou van je. Ik glimlach terug.

We richten ons dan weer allebei op de recht zaak. Na dat de advocaat weer een heel woordje heeft gehouden gaat hij zitten.

De rechter tikt met haar tik ding op het houten blokje. "Half uur pauze, ik ga het bespreken en kom dan met het antwoord" ik zucht. Moet ik nog langer hier blijven. Ik sta snel op, Issy staat ook op. We knuffelen elkaar snel. Maar de agent houd ons dan weer uit elkaar.

En hij moet weer terug naar waar hij net ook was. Ik loop snel de rechtbank uit. Ik loop naar de kantine en koop een flesje water. Ik loop weer snel naar de uitgang naar buiten. En ga op een bankje zitten. Ik doe mijn jas goed dicht want het is koud.

De afgelopen jaren, maanden, dagen heb ik gebeden, Allah gevraagd of hij mij wil steunen. Ik heb gevraagd of hij Issy daar uit wil halen. Ik heb veel gevraagd. Na al die tegen slagen die ik heb gehad. Blijf ik toch in Allah geloven, ik geloof dat Allah Issy er uit haalt. Binnen 9 maanden In Sha Allah. Ik vetrouw op Allah.
En als hij toch 3 jaar moet zitten. Dan is dat el mektab (het lot). Dan moet ik er maar mee leven. Want Allah doet alles met een reden.

Mijn gedachtes worden onderbroken door iemand die naast me komt zitten. Ik kijk op en ik zie Omar zitten. "Gaat het?" Ik knik. "Moest alleen ff een luchtje scheppen" zeg ik zacht.
"Wil je wat eten?" "Nu niet, straks als we hier klaar zijn" hij knikt. Ik neem een slok van mijn water.

"Het komt wel goed Raj, Issy is binnenkort weer bij ons" zegt hij. Ik glimlach. Ik leun met mijn hoofd op zijn schouder. En kijk voor me uit. Ik geniet van de frisse lucht.

Het is stil. Heerlijk stil. "Als dit allemaal afgelopen is" zegt Omar. "Als Issy weer bij ons is, gaan we op vakantie. Issy, jij en ik. Als Has wil mee gaan kan ze mee. Wie mee gaat gaat mee" zegt hij. Ik kijk hem aan. "We gaan dan genieten van dat hij terug is en onze gedachtes leeg maken" zegt hij glimlachend.

"Dat lijkt me een goed plan" glimlach ik. Hij slaat zijn arm over me heen.

"Zullen we weer naar binnen gaan?" stelt hij voor. Ik knik. We staan op. Ik gooi mijn flesje weg die inmiddels leeg is en we lopen naar binnen. We gaan staan bij Leyla, Mohammed, Ilyas en Hasnae.

-

Mijn ogen vallen op Issy die de zaal binnen loopt met een agent. Hij word naar zijn plaats begeleid. Als het helemaal stil is en iedereen zit vraagt de rechter voor aandacht.

"Ik heb een besluit genomen" zegt ze. "Ik heb alles nog even nagekeken. En alles gecheckt"

"Ik heb besloten dat.."

Mijn hart klopt sneller en sneller.

Ik pak Hasnae der hand vast en knijp der in.

"Dat Issam Ben Nabil, strafvermindering krijgt" mijn ogen gaan wijd open. Hoor ik dat nou goed?! Met open mond kijk ik haar aan.

"Hij hoeft geen 3 jaar meer te zitten en ook nog 9 maanden niet" mijn hart klopt sneller en sneller. Een traan neemt zijn gang.

"Issam Ben Nabil word over 5 maanden vrijgesproken" zegt ze en slaat op de houten blokje.

"Einde rechtszaak, fijne dag nog allemaal"