Ik & jij, Jij & ik

53

Perspectief Rajae:

"Wat? Hasnae? Je maakt me bang" ze lacht. "Zeg dan" "Kijk zelf maar" zegt ze duwt haar telefoon in me handen.

Blijkbaar heeft Emily (...) gelogen over dat ze zwanger is van Omar (...). De redenen zijn nog niet duidelijk, maar het is van zelf sprekend dat ze jaloers is en dat ze de relatie tussen Omar (...) en Rajae (...) wou breken. Wat haar ook is gelukt. Emily (...) is vandaag bevallen. Iedereen zou zien dat de baby niet van Omar is, aangezien het een getinte baby is. Wat dus betekent dat de vader van de baby een afro is. Wie de vader van de baby is, is nog niet duidelijk.

*foto van de baby en Emily*

Met open mond kijk ik Hasnae aan. Ik kijk naar de foto. En zie inderdaad een donker getinte jongetje. Omar is helemaal niet de vader... Dat betekent dat.... Ik moet Omar vinden!

Ik spring van Hasnae haar bed af en ren de trap af. In de woonkamer zie ik niemand en ik loop naar de keuken. Waar ik Hasnae haar moeder en de tantes van Hasnae zie koken.

"Is Omar er?" Vraag ik. Ze schud haar hoofd. "Hij is volgens mij met Issy wat gaan regelen" ik knik en ren weer naar boven. Ik storm de kamer van Hasnae binnen waar ik haar op der telefoon zie. Glimlachend kijkt ze me aan.

"Weet je wat dit betekent Hasnae?" Ze knikt. "Ik weet niet hoe Omar er nu over denkt, maar ik moet echt met hem praten" zeg ik. "Rustig aan" zegt ze lachend. "Ik ga hem even bellen kijken waar hij is" ik knik.

Hasnae pakt haar telefoon der bij en afwachtend kijk ik haar aan. Ze belt Omar en zet het op luidspreker. Na een paar keer over gaan neemt hij op.

Omar: Yo, wat is er? Ben effe bezig dus zeg snel

Hasnae: wou gewoon vragen waar je bent

Omar: ben met Issy wat gaan regelen, hoezo?

Hasnae: nee gewoon, uhm.. hoe laat ben je thuis?

Omar: kom der zo aan, ongeveer uurtje

Hasnae: okee tot zo

Omar: is Rajae daar?

Hasnae: ja ze is hier

Ik hoor hem lachen. Hoezo lacht ie nou weer?

Omar: oke isgoed tot zo

Hij hangt op. Ik kijk Hasnae zenuwachtig aan. Ik zucht hard. "Het komt goed schat" zegt ze en trekt me in een knuffel.

-

Hasnae komt de slaapkamer binnen lopen. "Hij is er" fluistert ze. "Is Issy der ook?" "Hij was er net maar hij is even wat gaan ophalen" ik knik. "Waar is hij nu?" Zeg ik nog steeds fluisterend. "In zijn kamer" ik knik en sta op. Ik loop naar de deur.

Maar ik draai me weer om. "Ik durf niet" Hasnae schiet in de lach. Ze draait me weer om. "Kom op het is Omar maar" en ze trekt de deur open. Ze geeft me een duwtje. "Succes" zegt ze met wiebelende wenkbrauwen en doet de deur weer dicht. Ik zucht en voel mijn hart niet normaal te keer gaan.

Ik loop naar zijn kamer en klop op de deur. "Binnen" ik doe de deur open en zie Omar liggen op me bed. Hij kijkt me met grote ogen aan. En staat meteen op. "Uhm Rajae, uhm" stottert hij. "Ik wou even met je praten" zeg ik zacht en doe de deur achter me dicht. En leun tegen de muur.

Hij knikt. "Waarom zei je dat het jouw kind is?" Vraag ik. Hij staat weer op en komt naar me toe gelopen. Voor ik kan beseffen wat er werkelijk gebeurt pakt hij me zacht bij mijn hoofd en kust me vol op de lippen. Verstelt voel ik zijn lippen maar al snel laat ik me mee slepen.

Na een lange kus laten we elkaar buiten adem los. "Ik hou van je" zegt hij zacht. Met grote ogen kijk ik hem aan. Na zeker een minuut hem stilletjes aan zitten kijken zeg ik weer iets.

"Ik ook van jou" zeg ik bijna onverstaanbaar. Maar net dat we het beide kunnen horen. "Maar, leg me aub uit wat deze hele situatie te betekenen heeft? Ik snap er namelijk niks van" hij knikt. "Tuurlijk, kom"

We zitten op zijn bed en eindelijk na zo een lange tijd zit ik weer zo dicht bij hem. Hij begint met praten en legt de hele situatie uit. Van Emily tot aan de bevalling.

Dus zo zat het... Heftig man. Hoe kan je zo zijn als persoon?

"He" zegt Omar en tikt me aan als hij ziet dat ik aan het nadenken ben. Ik kijk hem met betraande ogen aan. "Ik hou echt zoveel van je" zegt hij en trekt me in een knuffel en drukt een kus op mijn hoofd. Ik glimlach.

"Ik ook van jou" fluister ik. "Maar wat heb ik haar aan gedaan?" Vraag ik en kijk hem aan. "Wanneer gaat ze stoppen met al die onzin, ik word er gewoon ziek van" zeg ik en veeg al mijn tranen weg. "Ik ga het regelen, binnenkort zijn we Emily vrij. En trouwens ze heeft veel schande gepakt. Want het is een donker getinte baby" zegt hij. Ik knik zachtjes.

"Kom, we moeten nog veel doen" zeg ik en sta op. Hij knikt. Ik strijk mijn kleren goed en kijk in de spiegel om mijn haren goed te zetten. Omar draait me om en drukt een kusje op mijn lippen. Hij grinnikt en we lopen samen de deur uit.

Op naar de henna feest van Hasnae...