Ik & jij, Jij & ik

13.

"Uhm Has, je zou toch alleen komen?" "Aub, jullie moeten dit echt even uitpraten, het kan niet zo verder gaan" zegt Hasnae. Ik kijk naar Omar die me stilletjes aan kijkt. Twijfelend kijk ik hun aan. Ik heb hier echt geen zin in.

"Oke kom maar binnen" zeg ik zacht. Hasnae glimlacht en knuffelt me. Ik doe de deur dicht als ze beide binnen zijn gekomen.

Ze doen netjes hun schoenen uit. Omar loopt al naar binnen en ik wacht op Hasnae. "Het komt wel goed, vertrouw op me" fluistert ze. "Ik ben der bij" zegt ze dan. Ik knik zachtjes. Samen lopen de woonkamer binnen.

"Willen jullie wat drinken?" Vraag ik aan hun als ze op de bank zitten. "Water" zegt Hasnae. Ik kijk Omar aan. Die me ook aan kijkt. Iets knapt er in me onderbuik. Wat is dit?

"water is goed" zegt hij dan. Ik pak een grote kan en vul het met koud water. Ik doe der ijsblokjes in en leg het op tafel met drie glazen.

Ik plof neer schuin tegenover hun. "Wat heeft Emily precies tegen je gezegd?" Vraagt Hasnae. "Net?" Ze knikt. Omar kijkt me aan.

"Ze belde me en schreeuwde meteen dat het mijn schuld was, dat ik een slet ben en geen goeie vriendin ben. En dat ik de schuld ben dat het uit is tussen Omar en haar" zeg ik. "Wat een onzin" zucht Omar. "Ik heb het met haar uitgemaakt omdat ik niet van der houd, en dat ik der zat ben. Als iemand de schuld er van is, is zij het wel" zegt hij en kijkt voor zich uit.

"Maar wat bedoelt ze dan?" Hij haalt zijn schouders op. Hasnae kijkt me aan. Met een smekende blik. 'Mag ik het zeggen' beweegt ze met haar mond en lees ik van haar lippen af.

Ik haal mijn schouders op. Ze tikt Omar aan die haar dan aankijkt. "Vertel is wat Emily je heeft verteld tijdje terug" hij kijkt me licht geschrokken aan. Ik kijk hun vragend aan. Wat zou Emily hun verteld hebben.

"Zeg het gewoon, anders zeg ik het" zegt Hasnae. "Ze heeft gezegd dat je me niet mag, dat je van me walgt en niets met me te maken wilt hebben. En dat je me nooit als een goeie vriend hebt gezien, en dat je een slet bent en dat je mij alleen wilt misleiden zulke dingen" ik kijk hem met open mond aan. Heeft Emily dit gezegd over mij?

"Heeft Emily dat gezegd over mij?!" Hij knikt. Ik voel de tranen opkomen. Ik sta op en loop weg. Ik loop naar mijn slaapkamer en sla de deur hard dicht. Ik plof neer op mijn bed en de tranen nemen hun vrije gang.

Hoe kan ze dit doen? Ik dacht dat ze me beste vriendin was. Ik vertrouwde der. Ik hou van der als beste vriendin. Ik deed alles voor der. En dan flikt ze dit.. en nu twijfel ik ook wel over wat Emily tegen mij zei, of dat wel klopt.

Mijn gedachtes worden onderbroken door iemand die op de deur klopt. Die gene komt binnen en komt naast me zitten. Ik ruik de heerlijke parfum van Omar.

"Omar" zeg ik zacht en ga recht zitten. Ik veeg mijn tranen weg. Hij kijkt me met een zachte blik aan. "Het is echt niet waar, dat is allemaal onzin. Ik heb dat nooit gezegd en heb ook nooit zo over je gedacht" zeg ik. Hij kijkt me met een blik aan die ik niet kan beschrijven.

"Ze heeft precies hetzelfde tegen mij gezegd, maar dan omgekeerd dus dat jij het juist over mij zegt en denkt" hij kijkt me met open mond aan. "Heeft ze dat gezegd?" Ik knik. "Waarom zei je het dan niet tegen me" zei hij. "Ik had haar beloofd dat ik het niet zou zeggen" hij zucht.

"En daarom ontliep ik je ook, toen je in Engeland was. Je deed nooit de moeite om een appje te sturen of te bellen, ik miste mijn beste vriend. Mijn tweede broer miste ik" zeg ik zacht. "Het spijt me" zegt hij en trekt me in een knuffel. Ik sla mijn armen om zijn nek. En knuffel hem terug.

"We weten nu, dat zij de gene is die dit allemaal heeft veroorzaakt. Dus we gaan niet meer met haar om oke?" Ik knik. "Ik vind het wel lastig. want ze was mijn beste vriendin en ik vertrouwde der" zeg ik zacht. "Blijkbaar is ze geen goeie vriendin, je hebt haar niet nodig" zegt hij en drukt een kus op mijn haren. Glimlachend knuffel ik hem.

Dit heb ik gemist. de vertrouwde band met Omar. Ik snuif zijn heerlijke geur op. Terwijl hij speelt met mijn haren.

De deur gaat open. Ik heb geen zin om om te draaien want ik weet dat het Hasnae is. "Oelllallllaaaaa!" Roept ze en springt er bij en gaat tussen ons liggen. Ik kijk haar glimlachend aan. Omar kijkt nog steeds naar me. Als ik hem ook aan kijk knipoogt hij. Ik voel iets raars in mijn buik. Een heeel bijzonder gevoel.

Ik negeer het en klets met Hasnae. Omar blijft me maar aanstaren wat me een nog raarder gevoel geeft.

"Rajae" hoor ik Omar zeggen. Ik kijk op. "Gaan we morgen naar Issy?" Vraagt hij. Ik knik.

-

(De volgende dag)

Samen met Omar zit ik in de auto. We zijn onderweg naar Issy. "Ik heb je echt gemist Rajae" ik glimlach. "Ik jou ook" zeg ik.

Hij parkeert de auto. We stappen beide uit en lopen het welbekende gebouw in. We gaan naar de ingang en groeten de bewaker. Die ons inmiddels al kent zo vaak komen we hier.

We laten ons fouilleren. En na dat we alles geregeld hebben mogen we hem bezoeken.

We gaan zitten en wachten tot Issy komt. Ik kijk naar Omar en hij kijkt me al die tijd al aan. Ik glimlach kort en kijk dan weer voor me uit.

De deur word geopend en daar staat hij dan. Hij kijkt ons glimlachend aan en gaat blij zitten. Hoe kan hij zo blij zijn terwijl hij vast zit?
"Hebben jullie het eindelijk goed gemaakt" zegt hij en kijkt ons aan. Wow wow wow, wist hij dat we ruzie hadden dan? Hoe dan?

Ik zie Issy grijnzen. Ik rol met mijn ogen. "Waar is je advocaat?" Vraag ik. "Hij komt zo" ik knik.

Omar en Issy kletsen wat, over dingen wat me echt niet boeit. Ik wacht geduldig op de advocaat. Want hij gaat ons de datum melden van de rechtszaak. De rechtszaak dat we te horen krijgen of Issy al over 10 maanden vrij uit mag of pas over 3 jaar.

Na een tijdje komt hij binnen. Hij groet ons en gaat zitten. Hij legt een map op tafel en vrijwel meteen opent hij hem. Zwijgend kijken we hem alle drie aan.

"Ik heb een afspraak gemaakt, met de rechter. Over 3,5 weken. Woensdag 15 november om 14:00 uur" zegt hij. Ik knik. "Jullie moeten er dus wel op tijd zijn, zeker een half uur van te voren" ik knik.

"De aanklager zal er ook zijn, ik ga mijn uiterste best doen om hem vrij te spreken. Maar ik doe wat ik kan" hij neemt weer een pauze met praten. "Dus dat is het, ik zal alle documenten en alle bewijs aan vragen en nog alles even door nemen. En op de rechtszaak zal ik hem met alles wat ik kan verdedigen" ik knik.

Hij neemt nog een paar dingen door met Issy en vertrekt dan.