Ik & jij, Jij & ik

42.

Boos trek ik mijn schoenen aan. Is die bitch gek geworden?! Ik maak haar af!!!

Blind door de woede rijd ik met volle gas naar Emily haar huis. Een verbaasde Omar en Hasnae laat ik daar achter. Ik stap boos uit en doe de deur van mijn auto niet eens op slot. Ik bel ruw aan.

Er word niet open gedaan. Na 5 keer lang aan bellen loop ik terug naar mijn auto. Zeker is ze bang en is ze ergens gaan verstoppen. Ugh IK HAAT HAAR!

Ik stap boos mijn auto in. Ik gil heel hard en sla op het stuur. De tranen nemen hun vrije gang. Ze gaat echt te ver! Als ik haar zie, zal ik geen medelijden krijgen. Ik zal haar laten boeten!

Ik rij weer terug naar huis om te kalmeren.

Jullie vragen je zeker af wat Emily nou weer heeft gedaan?

Nou die bitch heeft haar zelf in de spotlight gezet. En verteld dat ik zwanger ben van Omar. En dat ik dus het bed met hem heb gedeeld tijdens hun relatie.

En nu.. en nu.. zijn alle roddels nog erger geworden. Ik heb meer haters gekregen. Ik word overal gezien als slet. En het doet me pijn...

Hoe haalt ze het in haar hoofd om zo iets te bedenken en ook nog voor de hele wereld te publiceren?!

Ze is zo dom! Tuurlijk ben ik niet zwanger. Mijn buik is nog precies het zelfde. En er zal ook geen verandering in komen. Over een paar maanden verwachten mensen een bolle buik. Maar nee die komt niet. WANT IK BEN NIET ZWANGER!

Mijn haat voor Emily is groter en groter geworden. Maar echt! Ze heeft zo veel voor me verpest. Ik haat haar! Ik haat haar! Ik haat haar!

Mijn telefoon gaat af. Ik ben net te laat met op nemen. Ik zie allemaal gemiste gesprekken van Omar en van Hasnae. Ik was helemaal vergeten dat ik bij hun was. Ik wil net terug bellen maar word al weer gebeld door Omar.

Ik neem op. "Rajae, waar ben je?!" "Rustig ik kom er aan" zeg ik. "Oke gelukkig, doe voorzichtig" zegt hij. Ik hang op.

Als snel ben ik bij hun huis en loop naar binnen. Ik zie Omar en Hasnae in de woonkamer.

Ik ga tussen hun zitten en zucht diep. Dood staar ik voor me uit. "Ze is het echt niet waard schat, ze zal haar karma binnenkort krijgen" zegt Hasnae. Ik blijf stil. Ik voel Omar naar me kijken.

"Oh shit het eten" zegt ze en rent naar de keuken. Ik zucht en ga liggen op de bank. Ik zet mijn hoofd op Omar zijn schoot. Ik kijk naar boven en zie hem naar me kijken. Met zijn hand streelt hij mijn haren.

"Ze gaat zien echt waar, als ik geen wraak op haar neem heet ik Jan" zegt hij. Ik grinnik. Ik kijk naar Omar zijn knappe koppie.

"Ik hou van je" zeg ik. Hij glimlacht breed. "Ik ook van jou" hij drukt een snelle kusje op mijn lippen gaat verder met het strelen van mijn haren.

Ik pak mijn telefoon er bij. Ik reageer op alle appjes van mijn nichten en neven die vragen of het waar is. Ik beantwoord ze allemaal en app nog wat met mijn tantes, hoe het met ze gaat etc.

Hasnae komt de woonkamer binnen lopen. "Komen jullie eten?" Vraagt Hasnae. Ik sta op en loop met Omar naar de eetkamer waar we gaan zitten en beginnen met eten.

-

"Omar, ik ga gewoon alleen. Je hoeft je een zorgen te maken. Ik hoef maar naar een paar winkels" hij is even stil. Met mijn telefoon aan mijn oor stap ik de auto in.

"Okeee" zucht hij. "Maar let goed op je zelf oke. En niet te lang weg blijven" "Komt goed schat, ik spreek je straks ja?" "Isgoed veel plezier ik hou van je" zegt hij. "Ik ook van jou" zeg ik en hang op.

Ik voel me niet goed dat ik zo denk. Maar ik ben best bang.

Waarom ben je bang? Die mensen kunnen je niks doen. Het zijn mensen die niks met jou leven te maken hebben.

Zegt een stemmetje in mijn hoofd. Ik zucht en rijd richting de stad van Amstelveen.

Ik heb een beetje afleiding nodig. Dus ik wil gaan shoppen. Maar toen Omar hoorde dat ik naar ging shoppen wou hij met me mee gaan. Maar ik had hem gezegd dat het niet hoeft. En dat ik alleen wou gaan.

En weet je waarom? Omdat ik bang ben dat mensen ons samen zien, en weer foto's van ons gaan maken. En er weer word geroddeld etc. Ik heb daar geen zin meer in. Ik word buiten gespot zonder Omar, laatsten als ik met hem ben.

Ik vervloek me zelf dat ik bang ben voor die stomme mensen. Eigenlijk moet ik niet bang zijn. Enige waar voor ik bang moet zijn is Allah s.w.t. Maar toch durf ik het niet, en al helemaal niet sinds dat 'zwangerschap' gedoe.

Ik zucht. Als Omar hoort dat ik zo denk, gaat ie vast boos op me worden. En dat wil ook weer niet. Waarom is het zo moeilijk en ingewikkeld?

Jij maakt het zelf ingewikkeld.

Zegt een stemmetje in mijn hoofd. Ik zucht hard. Ik moet het inderdaad niet zo ingewikkeld maken. Ik hou van Omar, en ik laat dat niet verpesten door al die stomme mensen.

Maar.... oke stop! Nu moet ik stoppen.

Ik zet een muziekje op als afleiding. Ik neem de afslag richting Amstelveen.

Aangekomen parkeer ik de auto in de parkeergarage van het winkel centrum. Ik stap uit en doe mijn jas dicht en loop richting de winkels.

-

In de Zara loop ik de paskamer uit. Sommige dingen neem ik en sommige heb ik weg gelegd. Ik loop richting de kassa. De rij is niet zo lang. Ik voel overal de ogen op me gericht. Sommige mensen kijken me vies aan en sommige glimlachend aan.

Ik ruik de wel bekende Zara geurtjes. En pak 2 die ik lekker vind en ga dan weer in de rij staan. Als ik eindelijk aan de beurt ben reken ik alles af en loop met 2 medium Zara zakken weg. Ik zie mensen nog steeds naar me kijken.

Ik wil net de winkel uit lopen maar een stem houd me tegen. "Mag ik je wat vragen?" Ik draai me om en ik zie 2 meisjes staan. Ik schat ze rond de 14/15 jaar.

"Ja natuurlijk?" "Zouden we met je op de foto mogen?" Vraagt ze verlegen. "Ja natuurlijk" zeg ik lachend. Waarom zouden ze in hemelsnaam op de foto met mij willen?

"Een vraagje he, waarom wouden jullie eigenlijk met mij op de foto?" Vraag ik na dat we de foto's en selfies hebben gemaakt.

"Omdat we fan van je zijn" zegt het ene meisje. Ik schiet in de lach. "Fan? Van mij?" Ze knikken. "We volgen je op Snapchat en Instagram, we vinden je echt een super mooie dame. Je bent ook de broertje van die knappe voetballer Ismael. En je gaat om met Omar, hij is zo knap!!" Giechelen ze.

"Wat lief" zeg ik zacht. "Iedereen op onze school kent je, we zijn niet de enige die zo over je denken" zegt de ene. "Dat vind ik echt super lief"

"En wij geloven die ene Emily helemaal niet, we mogen haar echt niet. We zijn je ware fans! Echt waar!" Zeggen ze.

Sorry, maar dit vind ik echt zo schattig. Ik wist helemaal niet dat mensen zo over me denken.

Ik neem afscheid van de leuke meisjes en loop dan glimlachend naar de volgende winkels.

Deze meiden hebben mijn dag goed gemaakt.