Ik & jij, Jij & ik

19.

"Has, ik weet echt niet wat ik moet doen" zeg ik hopeloos en ga naast haar zitten op de bank. "Wat is er gebeurd meid?" "Wacht is er iemand thuis?" "Nee alleen Omar, maar hij is boven hij hoort ons toch niet" ik knik.

"Ik had je toch verteld dat Zakka in het ziekenhuis ligt" "Jaa, weet je al wie dat meisje is?" "Zijn nicht volgens hem, maar ergens geloofde ik het niet" "mhm vreemd" "Het zal vast wel niets zijn" "je weet maar nooit" zegt ze.

"Maaarrr" ze kijkt me nieuwsgierig aan. "We hebben gezoend" zeg ik. "Echt?!" Roept ze. Ik knik. "Omg! En? Hoe was het?" "Ik weet niet, het was mijn eerste kus. Ik voelde niet echt iets supers speciaals ofzo" "Huh? Toen ik mijn eerste kus had voelde ik mijn buik ontploffen" zegt ze. "Ja daarom, ik weet niet wat het is. Maar ik vind hem wel echt leuk" ze grinnikt.

"Enn" "Wat nog meer?" Vraagt ze met wiebelende wenkbrauwen. "Hij wilt met me trouwen, hij wilt me hand vragen" zeg ik. "Wat! Maar dat is toch geweldig?" "Ja, maar ik twijfel" "Hoezo dan?"

"Ik weet het echt niet Has, ik vind hem echt leuk. En ik denk dat ik ook van hem hou. Maar ik heb een beetje een raar voorgevoel" "Hoe bedoel je?" "Zoals toen we hadden gezoend, ik voelde niks in me buik" zucht ik. Ze kijkt me aan. "Ik weet geen raad te geven schat" zegt ze.

"Ik denk dat het niks is, ik vind hem denk ik echt leuk. Ik heb toch niet voor niks al die weken lang met hem gepraat? Ik moet er gewoon voor gaan denk ik" overtuig ik me zelf. Ze kijkt me met een blik aan die ik niet kan plaatsen. "Ik ben blij voor je Rajae, en ik zal altijd achter je keuze staan. Wat het ook is" zegt ze en glimlacht.

-

Zenuwachtig wacht ik tot ik naar binnen mag. Ik ben vanochtend langs Zakaria gegaan. Ik heb hem verteld dat ik ook de stap wil nemen. En dat ik het vandaag aan mijn broer zou vertellen.

Eigenlijk ben ik best wel blij dat Zakaria nu al mijn hand wil vragen. Dat bewijst toch wel dat hij een serieuze jongen is. En dat hij liever geen haram relaties heeft.
In de tijd dat ik hem heb leren kennen. Ben ik er wel achter gekomen dat hij een goed gelovige jongen is. Hij gaat vaak naar de moskee en is goed bezig met zijn geloof. Hij heeft wel een bepaalde mening over mijn kleding. Als je ergens net me heupen ziet of wat dan ook. Maar als we echt van elkaar houden dan accepteren we elkaar.
En als hij echt mijn mektab is. Dan komt het allemaal weg goed.

De agent verbreekt mijn gedachtes. Ik mag naar het hokje lopen. Ik ga zitten en pak alvast de telefoon die naast me hangt. Er is een dikke glaze muur achter iets voor me. Waar ik straks Issy door heen kan zien.

Na ongeveer 30 seconden komt hij aan lopen en gaat zitten. Hij glimlacht meteen als hij me ziet.

"Hey zusje van me, hoe gaat het" zegt hij blij. "Goed Hamdoulilah, met jou?" "Kan beter" "Agh stomme vraag" "Is niet erg, hoe gaat het met werk enzo" "ja gaat wel, het is moeilijk nu al helemaal met al die roddels"

"Ik wou zo graag dat ik die bitch een lesje kon leren en er wat aan kon doen" "Issy" zeg ik zacht en kijk hem aan. "Ja lieverd?" "Ik moet je wat vertellen"

"Zeg me niet dat die roddels waar zijn?!" Vraagt hij een tikkeltje boos. "Nee natuurlijk niet!" Zeg ik. Opgelucht kijkt ie me aan. "Wat dan?"

"Iemand wilt me hand vragen" zeg ik. "Wat! Wie? Hoe heet ie? Hoe oud is hij? Wat is zijn achternaam? Wie zijn zijn ouders? Wat voor werk heeft ie? Waar woont ie? Heeft ie broers en zussen? Is hij goed gelovig? Hoe goed ken je hem?" Ratelt ie in een keer door. "Rustig Rustig" "Zeg me niet dat je een relatie met hem had" "Nee natuurlijk niet gek"

"Hoe ken je hem dan?" "Ik heb hem gewoon een paar maanden geleden leren kennen. We hadden wel een beetje contact. Maar het werd nooit meer dan dat. Hij vind dat hij me genoeg heeft leren kennen en geen relatie nodig heeft om te weten dat hij met me wil trouwen" hij kijkt me verbaasd aan.

"Hij is een goeie moslim, hij is echt lief. Hij heet Zakaria, en is 24 jaar oud" en verder vertel ik helemaal over hem. "Klinkt goed maaaarr" "Altijd een maar" zucht ik. "Ik wil hem eerst ontmoeten" "Moeten we wachten tot je hier uit bent of wat?" "Hij kan toch ook naar hier komen" ik kijk zwijgend naar de muur.

"Dus je wilt dat hij me hand gaat vragen, hier, in een gevangenis?" Vraag ik onzeker. "Ik snap dat je dat erg vind zusje, maar het kan nou een maal niet anders" ik zucht.

"En trouwens, ik heb helemaal geen toestemming geven g! Ik wil hem eerst zien, weten wie hij is. Ik wil bijna alles van hem weten. Dan pas neem ik een beslissing" zegt hij. Ik zucht.

"Ik zal het hem vragen" "En Oh Weeeee als je haram dingen flikt, want dan word ik echt boos!" Ik zucht.

Perspectief Issy (Issam):

Ik vind het echt zielig voor me zusje man, moet ik het gewoon vertellen? Of is het te vroeg?

-

Wat gaat Issy vertellen denken jullie?