Ik & jij, Jij & ik

24.

Ik ga weg van de site. Ik wil gewoon vanaf Schiphol vliegen. Ik zoek het op.
Als snel zie ik een paar vliegtickets. Ik zoek de juiste datum uit, de juiste vlieg maatschappij. En al.

Ik heb besloten toch mijn tante en oom te bezoeken in Afrika. Op precies te zijn in Zanzibar. Daar wonen mijn oom en tante.

Hoe lang moet ik daar blijven? Ik ga gewoon 2 weken boeken. Is genoeg toch?

Als ik mijn ticket heb geboekt sluit ik opgelucht mijn laptop af. Ik pak mijn telefoon erbij. Ik reageer op allerlei appjes.

Ik ga het mijn tante en oom nog niet vertellen. Ik ga als verrassing. Ik neem daar wel een taxi die me brengt naar hun huis. En ga ik ze daar verassen.

Ik sta op en loop naar de keuken. Ik kijk op de klok en zie dat het al 00:06 uur is. Mijn slaap is echt weg.

Ik warm lekkere warme chocolade melk op. En pak een zak chips dat ik in een kommetje doe. Ik pak nog milka en plof neer op de bank. Ik pak een warme deken en pak de afstand bediening.

Soms voel ik me echt zo alleen. Ik woon nu alleen in een huis. Ik mis mijn ouders zo erg. Mijn broer ook maar mijn ouders het meest.

Ik schud de gedachtes van me af. Ik pak mijn telefoon en face time mijn nicht. Ze neemt vrolijk op en we kletsen een half uurtje. Daarna hangen we op, daar is die leegte weer. Het is zo saai alleen in huis.

Zou het niet leuk zijn om een huisdier te nemen? Dan heb ik ten minste iets waar ik voor moet zorgen, wat ik moet voeden etc.

Vissen? Nehh. Parkietjes? Nehh. Hond? NEE. Cavia? Mhmm.
Ik weet het!

Een kitten!! Omg jaaaaa. Dat word m. Als ik terug kom van Zanzibar ga ik een kitten nemen. Ik hou van poesjes.

Ik druk op mijn serie en begin mijn serie te volgen tot ik in slaap val.

-

Samen met Hasnae lopen we door de stad. Lekker een dag shoppen. Super gezellig. Maar toch is er weer iets wat het verpest. Al die mensen die me aan kijken en over me roddelen voor me neus. Ik word er echt gek van! Ik kan niet wachten tot ik naar Afrika ga. Daar kent ten minste bijna niemand me.

"Dus je gaat gewoon alleen?" Zegt ze terwijl we kijken tussen de kleding. "Ja, met wie moet ik anders gaan?" "Als ik vrij zou krijgen zou ik wel met je mee gaan" "maar ja, dat heb je niet" "klopt, omar kan toch met je mee?" "Nee dat wil ik liever niet. Dat gaat de situatie nog verwarrender en erger maken dan het al is. En ik ga alleen om mijn familie te bezoeken" "ja daar heb je wel gelijk in"

We gaan de winkels in en uit, en ik probeer me niks aan te trekken van al die mensen.

-

Mijn werk zit er op voor vandaag. Het was best een lange dag. Ik loop naar mijn kluis en pak mijn tas. Ik loop naar de kleed kamer en trek mijn werk kleding uit.

Als ik helemaal klaar ben loop ik weer naar mijn kluis. Daar doe ik al mijn spullen er in. En pak me jas en al en maak me klaar om weg te gaan.

"Rajae" hoor ik achter me. "Ja?" Ik draai me om. Een collega staat er. "Meneer Janssen wilt je spreken" ik knik. Ze loopt meteen weg. Ik pak mijn tas en doe de mijn kluisje dicht.

Ik loop naar zijn kantoor. Ik klop er op. "Binnen" ik loop naar binnen. "Aaha Rajae" zegt hij en gaat recht zitten.

"U wou me spreken?" "Ja klopt, neem plaats" ik ga zitten tegen over hem.

"Helaas heb ik slecht nieuws voor je" zegt hij straight. "Ohja? wat dan?"

"Ik zal het gewoon meteen zeggen; door al dat gebeuren met jou en die voetballer.." "Wat is daar mee?" "veel patiënten willen liever niet door je behandeld worden" "wat?! Waar slaat dat nou weer op. Door een paar leugentjes?"

Hij is stil. "Dus? Wat wil je daar mee zeggen" zeg in ongeduldig. "Ik moet je ontslaan" zegt hij. "Je moet wat?!" Roep ik uit.

"Sorry, maar het kan niet anders. Je bent gewoon niet meer goed van pas hier. Te veel mensen willen liever niet door jou behandeld worden" zegt hij. "Dat is echt onzin, hoezo worden mijn prive zaken hier in werk gemengd. Bent u gek geworden ofzo" deze man gaat me echt heet maken.

"Ik vraag je nu vriendelijk mijn kantoor te verlaten. Je salaris zal gestort worden. Nog een fijne dag verder" zegt hij. "Weld l kahba" sis ik.

"Pardon? Zei je wat?" "Dit is onzin wollah. Maar wacht maar. Ik hoef hier voor geen miljoen nog te komen. Vieze racist. Wacht maar de karma gaat vies in je gezicht komen" zeg ik boos en loop het kantoor uit.

Ik loop meteen naar mijn kluis. Ik pak alles wat er in zit er uit. Maar ook echt alles. Ik pak de sleutel en loop weer naar het kantoor. Zonder te kloppen loop ik naar binnen.

"Mag ik mijn papieren" zucht ik. "Oh ja uhm hier" zegt hij en geeft me papieren waar al me dingen op staan van me salaris enzo. Ik gooi de sleutel op zijn bureau en loop weg.

Boos loop ik naar beneden. Hoeren zoon. Mij ontslaan omdat ik op social media belachelijk word gemaakt. Iedereen kijkt me aan zoals altijd.

Ik stap meteen mijn auto in. Ik heb me hele leven gestudeerd voor deze baan. En dan flikt hij me dit. De eerste traan rolt over mijn wang.

Ik ben het echt zat. Die bitch Emily heeft mijn hele leven verpest. Alles komt door haar. Ik wil haar zo graag vermoorden!

Ik rijd zo snel mogelijk naar huis. Denk maar niet dat gemakkelijk is. Want deze situatie breekt me van binnen vooral. Alles door haar. Door die vieze **** ***** ******