Ik & jij, Jij & ik

16.

"Het klopt echt niet!" Zeg ik. "Ik weet het benti, we weten het allemaal. Je hoeft je geen zorgen te maken" zegt mijn tante door de telefoon. Ik heb haar alles uitgelegd. Uiteraard belde ze me om te checken of het waar is.

"Maar waarom zou ze zo iets doen dan?" "Ik weet het echt niet gelti, echt niet. Ik ben er kapot van. Ik kan niet eens normaal over straat lopen" zucht ik. "Waarom kom je niet een paar weken bij ons logeren?" "En werk dan? En issy?" "Het is maar een paar weken, en het is beter voor jou" "Ik zal er over nadenken" "Isgoed schat neem je tijd"

"Wat zei hbibi Khalid?" "Hij geloofde het al meteen niet, je weet hoe je oom is schat. Hij heeft vertrouwen in je. En hij wou eerst jou kant van het verhaal horen" "Ik heb jullie echt gemist" zeg ik zacht. "Kom naar ons toe please, we hebben je ook hartstikke gemist. De kids ook" zegt ze. "Ik zal er over nadenken en het proberen te regelen met werk" "Isgoed benti, ik ga je laten want de kids moeten slapen" "Isgoed gelti, ik spreek je morgen in sha allah. Geef een dikke kus aan de kids" zeg ik. "Kusjes terug doegg" ik hang op.

Mijn lieve tante en oom.. Ik heb ze zo hard gemist. Mijn Oom khalid, de broertje van mijn moeder allah y rahma. Is getrouwd met een pracht vrouw Hanane. Mijn oom khalid heeft bijna zijn hele leven gestudeerd. Hij is een succesvolle kinderarts geworden. Hij is inmiddels gaan wonen in Afrika. Daar hebben heel veel kinderen hulp nodig. En daar is hij een bekende dokter en helpt zijn patiënten (de kinderen in Afrika) zo goed hij kan.

Zijn vrouw meskiena, dus mijn tante Hanane. Heeft al 2 miskramen gehad. Later kwam ze der achter dat ze geen kinderen meer kan krijgen. Ze hadden het heel zwaar er mee. Aangezien hun dol zijn op kinderen. Ze vinden kinderen gewoon echt geweldig.

Hanane en Khalid hebben 2 kinderen Afrikaanse geadopteerd.  Ze zijn zulke schatjes! Ze zijn tweeling, en pracht kinderen. Ik hou zo erg van donkere baby's/kinderen: Ik vind donkere baby's/kinderen veel schattiger en aantrekkelijker dan lichte baby's. (Geen racisme). Ik weet niet hoe het komt maar het is gewoon zo.

Eigenlijk is het wel een goed idee om voor 2 of 3 weken naar hun te gaan. Dat zal voor wat afleiding zorgen en dan ben ik ook dichtbij bij mijn familie.

Ik sta op van de bank en loop naar de keuken waar ik begin met koken. Mohamed en Leyla zijn voor een weekendje naar Parijs. Echt super schattig.

Ik heb Hasnae en Omar gevraagd of ze bij mij komen eten. Ondertussen bel ik ook met Zakaria. Ik begin denk ik echt gevoelens voor hem te krijgen.. Hij is zo.....

De bel onderbreekt mijn gedachtes. Ik neem afscheid van Zakaria en loop dan naar de deur. Ik doe open en zie Hasnae en Omar staan. Ik laat ze binnen. Ik heb Omar niet gesproken sinds wat Emily geflikt heeft. Wat in middels al 2 weken geleden is. Hij kijkt me met een bezorgde blik aan.

Hij herstelt zich weer en loopt achter Hasnae aan naar binnen. Hasnae begint me meteen te helpen in de keuken en Omar is gaan zitten op de bank.

"Hoe gaat het met je?" Vraagt Hasnae. "Gaat wel hamdoulilah, kan beter" ze knikt. "Met jou?" Vraagt ik. "Het kan altijd beter he" ik glimlach kort.

Ik zet al het eten op tafel. Omar gaat zitten. Het is ongemakkelijk. Maar dat wisten we al. Ik schep het eten op en pak nog drinken uit de koelkast en leg het neer met glazen.

"Dankjewel voor het heerlijke eten schat" zegt Hasnae. "Geen probleem" glimlach ik. We eten rustig. En Hasnae maakt het gelukkig minder ongemakkelijker door te kletsen.

"Uhm Rajae" zegt Omar na het eten. "Ja?" Het kwam er zachter uit dan ik wou. "Het spijt me" zegt hij met een spijtige blik. "Voor wat?" "Voor dit allemaal, wat Emily heeft gedaan" "Het is jou schuld niet" zeg ik. "Jawel, als ik het niet had uitgemaakt. Sterker nog als ik helemaal geen relatie met haar had genomen dan zou dit niet gebeurt zijn"

"Omar doe normaal, je kon het toch niet van te voren weten? Het is el Mektab (het lot). Het is gegaan hoe het is. En al het je het niet uit gemaakt, op een dag zou toch alles boven water komen van wat ze heeft geflikt" zeg ik. Voor dat ik nog wat kan zeggen trekt hij me in een knuffel. Ik knuffel hem terug. Wat voelt dit damn goed aan zeg.

Hij laat me na een tijdje los. "We komen er wel uit, hoe moeilijk het ook is" zegt hij. Ik knik zachtjes. Het is ook echt moeilijk, ik kan niet eens normaal over straat lopen. Overal op social media word ik als mannenafpakker genoemd. Mensen hier in de buurt roddelen over me. Iedereen doet dat. Ze kijken me vies aan. En ze verspreiden nog meer roddels en leugens. Maar Allah ziet alles. En hij is de enige voor wie ik bang ben.

Ik ga verder met de tafel afdekken. "Raj, heb je ijs?" Vraagt Omar. "Jaa wat wil je" "Wat heb je?" "Magnum, ben&jerry, cornetto, snickers en twix ijsreepjes" "doe maar magnum" ik knik. "Has, wil jij wat?" "Ja doe maar ben&jerry" ik knik. Ik pak wat ze willen en pak voor me zelf snicker ijs. Ik geef het aan ze en ze bedanken me.

Ik ga naast ze zitten op de bank. "Raj, sorry maar we moeten hier het ff over hebben" ik kijk Omar vragend aan. "Dit mag niet voor eeuwig zo blijven door gaan. Al die roddels en leugens" "Wat wil je er tegen doen dan? Want overal waar ik ben roddelen mensen over me. En kijken me vies aan" "Dat weet ik dus niet"

"De waarheid komt altijd boven water, we moeten gewoon geduld hebben" zeg ik en neem een hapje van mijn snicker ijs reep

-

Ik heb zo veel in petto voor jullie🙈
laat je wel een sterretje achter?

En trouwens, wie wilt een promotie voor promotie? Prive bericht me aub als je mij zou willen promoten, dan promoot ik jou natuurlijk ook 😘