ကေလးေရ ...
ငါ ရပ္တန္႔ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္ပါေသးတယ္
တဆစ္ဆစ္နာေနတဲ့ ငါ့ရင္ဘတ္ကလဲ
အမွတ္မရွိတဲ့ ငါ့ကိုမ်က္မုန္းႀကိဳးေနေလာက္ပါၿပီ
ညဘက္ေတြေကာ္ဖီမေသာက္ရတာၾကာၿပီ
ကဖင္းဓာတ္မပါတဲ့ ညေတြလဲ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူးဟာ
ဒါေပမဲ့ နင့္အေၾကာင္းကေတာ့ ညတိုင္းေတြးျဖစ္တယ္
နင္က ေကာ္ဖီလိုပဲ
ငါ့ညေတြအိပ္မရေအာင္အျမဲလုပ္တယ္
ဒါေပမဲ့ ငါဆက္ၿပီး စြဲလမ္းေနတုန္းပါပဲ
နင္မရွိေတာ့ရင္...ဆိုၿပီးအစခ်ီတဲ့
ကဗ်ာေတြေတာ့ငါမဖတ္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး
အခ်စ္ဆိုတာ ငါ့အတြက္ေတာ့
ေပးဆပ္ျခင္းတစ္မ်ိဳး လို႔ပဲ
သက္သက္အဘိဓာန္ ထုတ္ထားေလသလား
ပင္ပန္းေပမဲ့ ငါေပ်ာ္ေနမိတယ္
နင့္ေမတၱာဆြဲအားႀကီးလို႔ပဲထင္ပါရဲ႕
တေယာက္တည္း pyscho ေတြေဖာက္လာမိရင္
ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မွာငိုမယ္
နင္ကေတာ့ ႏွလံုးသားထဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေပးေပါ့
မုန္းတယ္ ဆိုတဲ့စကား ငါမေျပာတတ္ေတာ့တာၾကာၿပီရယ္
ေႏြရာသီမွာ ပြင့္တတ္တဲ့ပန္းေလးေတြကိုအားက်တယ္
သူတို႔က သူတို႔ခ်စ္တဲ့ ေနမင္းႀကီးဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူၿပီး
ေလာင္ၿမိွဳက္ခံၿပီး အစြမ္းကုန္ပြင့္လန္းေပးတာ
နင္ ပန္းေလးေတြကို တန္ဖိုးထားတာသိရေတာ့
ငါ ၾကည္ႏူးရျပန္တယ္
နင္သိပ္ေတာ္တယ္
နင္နဲ႔ပက္သတ္ၿပီး
ငါ့ကို ခံစားမႈရသေပါင္းစံု ေပးစြမ္းတယ္
အဲ့ဒါက ဝဋ္ေႂကြးတစ္ခု ဆိုရင္ေတာင္
ငါ ေပ်ာ္ရႊင္ေလးနက္စြာ ခံယူလိုက္မယ္
သူမ်ားေတြလိုေတာ့ စာေတြဖြဲ႕ႏြဲ႕ၿပီး
မခ်စ္ျပတတ္ဘူး ကေလးေရ ...
ငါ့ကဗ်ာမွာေတာ့ ငါ့ရိုးသားျခင္းေတြေပ်ာ္ဝင္ေနတယ္
ငါ့ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္ပါ
ၿပီးေတာ့ အလွဆံုးျပံဳးပါ
ငါေပ်ာ္ပါတယ္
အလြမ္း ဆိုတာ
သိုးေတြေရတြက္ၿပီးအိပ္ရတဲ့ညေတြကို
ဖ်က္ဆီးပစ္တယ္
အခ်ိဳ႕ျမစ္ေတြက မာယာမ်ားေပမဲ့
နင္ အပိုင္စီးထားတဲ့
ငါ့ရဲ႕ အခ်စ္ၿမိဳ႕ေလးကေတာ့ တည္ၿငိမ္ပါတယ္
ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
နင့္ကိုကံေကာင္းျခင္းေတြယူေဆာင္ေပးမဲ့
clover leaf ေလးပဲျဖစ္ခ်င္ပါတယ္
အဲ့ထက္မက နင့္ကိုခ်စ္တယ္ ...
ႏြံလိုပဲနင္က
ငါရုန္းထြက္ေလ ဆက္နစ္ေလ ...
#mp
