Chapter 28
Ayla POV
Nakahiga ako sa higaan ko. Kaharap ko ang cellphone ko na nasa tabi ko. Hindi muna ako pumasok sa school. Hindi, hindi ito dahil kay James, kundi dahil masama ang pakiramdam ko nung isang araw pa. Two days straight akong absent.
Afternoon naman ngayon. Paniguradong uwian na nila.
Tinetext naman ako nila Marco at Casandra tungkol sa kalagayan ko. Hindi ko na muna nirereplayan, pero dinaan ko nalang sa pag update ng facebook status na masama ang pakiramdam ko.
Papikit na sana ang mga mata ko nang biglang tumawag si Casandra sa phone ko. Nagdadalawang isip akong sagutin kasi wala talaga ako sa mood ngayon. Pero hindi ko din naman talaga matiis si Casandra.
"Hello? Aurora Mae! Hindi mo man lang ako nirereplayan sa mga text ko sayo ha. Grabeng alala namin sayo ni Marco dito."
Napangiti ako "Ano ka ba. Buhay pa ako." Bumangon ako sa kama ng sitting position "Masama lang talaga pakiramdam ko. Sabi ni mama dito na muna ako sa bahay."
"Mhmm. Lovesick,"
Bigla ko na naman naalala si James. Ikakasal na siya sa Thursday. (Today's Monday)
"Hindi naman. Okay lang ako dito." Sabi ko sakanya.
"Ayla, my dear, get up and open the door," Nagulat ako sa nasabi ni Casandra. "Hoy, buksan mo pinto!"
"Na-nandito kayo sa bahay?" Nagmadali akong lumabas ng kwarto
"Yes, and uhm, James' with us."
Napatigil ko sa paglalakad. Handa na ba akong makita ulit si James? Ano palang ginagawa niya dito? Diba dapat kasama niya si Patricia. Spend the days with the fiance before the wedding?
Binabaan ko na ng phone si Casandra at pumunta na ako sa main door ng bahay. Hawak ko na ang door knob, naririnig ko na ang mga boses nila, inhale and exhale.
Inikot ko ang door knob at binuksan ang pintuan. I spotted Marco, Daryll, Casandra, and of course, James.
Naks naman. Kompleto ang attendance nila sa bahay ko.
Awkward moment. Titigan lang kaming lahat dito na parang hindi magkakilala. Napatingin ako kay James at parang hindi siya masaya. Titig na titig siya sakin pero naiilang na ako.
"So, dito lang kami? Hindi mo kami papapasukin?" Tanong ni Daryll, nang-aasar.
Pinapapasok ko na sila sa loob ng bahay at umupo sila sa couch.
Nakakahiyang magpakita ang mukha ko sa mga magaganda't popoging mga bisita na to. Nakasuot lang ako ng grey long sleeve damit at red pajama. Hindi nakatali ang magulong medyo pakulot-kulot na buhok ko at hindi pa ako nakakapaghilamos.
Ang tahimik naming lahat. Parang may dumaan na anghel. Casandra broke the silence.
"So Ayla, kamusta na pakiramdam mo?" Tanong ni Casandra na nasa gitna nila Daryll at James sa couch. Marco sitting next to James.
Habang ako, nakaupo sa floor sa harapan nila, "And why are you sitting there?" Tinuro ni Casandra ang floor habang nakataas ang kilay nito.
"Ah wala. Masarap umupo sa floor. Malamig." Ngumiti ako. And suddenly, naubo ako.
"Kaya kami nandito, is that..." Marco started "Mr. Smith, ang tatay ni James, well you know him right Ayla?" Tumango ako sakanya "Inimbita kaming lahat para sa kasal na manyayare ni James at Patricia, and especially you, you're coming with us."
Walang ka-express-expression ang mukha ko sa binalita sakin ni Marco. Nanikip dibdib ko. "Unless you wanna come?" Tanong ni Casandra.
I gave her the it hurts so bad in my heart look. Seriously? Iniimbita ako ng tatay ni James para sa kasal nilang dalawa. Pede akong mahimatay nalang sa sakit ng nararamdaman ko sa you may now kiss the bride part.
"Susubukan ko. Thursday na diba?" Tanong ko sakanilang lahat. Si James ang sumagot para sakin,
"Thursday, 5pm."
Hindi din sila nagtagal dito. Pumunta lang sila dito para kamustahin ako at imbintahin ako sa kasal ni James.
Maya-maya ay nagpaalam na sila. Hinatid ko sila sa labas ng bahay. Ang last na lumabas ng bahay ay si James; pinauna niya sina Marco at kinausap ako ni James.
"Uhh" Hindi din ako kayang tignan ni James sa mata, awkward. "Eto na yung last na magkikita tayo." Tumango lang ako habang nakayuko. Nilabas ni James ang puting papel na naka-fold at pinaabot sakin.
"Eto.. Basahin mo 'to." Utos sakin ni James. "Paalam, Ayla." Naglakad na si James papunta sa kotse na sinakyan nila. Sinara ko na ang pintuan.
In-unfold ko ang papel. Medyo mahaba haba ang nakasulat sa papel na to.
Miss Aurora Mae Fransico, aka Ayla,
Alam kong biglaan itong mga nanyayare pero, ginagawa ko to dahil kailangan. Naalala mo yung gabing niligawan kita sa harapan ng mama mo? Seryoso ako nun Ayla. Hindi kita niloloko. Totoo yung sinabi kong 'you changed me'. Seryoso ako sayo.
Siguro ito na ang huli nating pagkikita. Pinilit ko talaga sila Marco na pumunta sainyo, hindi lang para sa invitation ni papa para sa kasal, kundi para makita kita bago manlang ako umalis kasama si Patricia papuntang America. At nabalitaan kong absent ka for two days. Hope you're fine tho.
Sige. Salamat sa lahat kahit hindi tayo masyado nagkakasama at nagkakilala. Salamat kasi nakilala ko ang isang katulad mo, kahit hindi masyadong maganda ang simula natin.
Paalam.
