Unexpected Love (Darren Espanto) [COMPLETED]

CHAPTER 34: Unexpected Flight

DARREN'S POV

Hays! Super pagod, pero worth it. Yung mgs ngiti lang ni Zaira, tsaka yung makita ko siyang masaya.

Sa tuwing naiisip ko yun, feeling ko nawawala na yung pagod ko. Hays tinamaan talaga ako ng sobra sa babaeng yun hays.

"Darren anak? " tawag naman sa akin ni mommy.

"Mom? Nakabukas po yan. " sabi ko naman.

"Anak, may bad news. " bungad naman sa akin agad ni Mom.

"Bakit po? Ano pong nangyari? " pagtatanong ko naman.

"Nasa hospital si lola mo, tumawag sila tita mo sa amin. ASAP kailangan muna nating bumalik ng Canada. " pagpapaliwanag ni mommy habang maluha luha. Niyakap ko naman si Mommy.

"Mom bakit biglaan. " sabi ko naman sa malungkot na tono. "Kailan po yung flight natin? " sunod na tanong ko naman.

"Bukas na ng umaga. 6am. " sabi naman ni Mommy. "Sige na mag impake kana, tatawagan ko muna yung manager mo na emergency kailangan nating umuwi ng Canada. Para wala ka munang sched. " sabi pa ni mama.

What?! Bakit biglaan?! Hindi... hindi pa alam ni Zaira. Lalo na baka magtagal kami doon dahil si lola may sakit. Hays di ko kayang mawalay kay Zaira ng matagal.. huhuhu. Paano ba ako magpapaalam sa kanya?!  Tapos wala pa akong pahinga sunod sunod yung mga events hays.

Hindi muna ako nag impake, agad naman akong naligo at nagayos. Gusto ko personal kong masabi kay Zaira.

"Mom, Dad. Babalik po ako agad. Pupunta lang po ako sa bahay nila Zaira. " paalam ko naman kina Mom at Dad.

"Okay anak, mahaba pa naman yung oras. Okay lang na mag stay ka muna kina Zai. Baka kasi matagalan tayo sa Canada. " sabi naman ni Daddy.

"Mag iingat ka anak ha? " sabi naman ni Mom.

"Yes Mom, una na po ako. "

Pagkalabas ko ng bahay agad ko namang nakita yung Driver namin.

"Kuya Mar, tara po punta po tayo sa bahay ni Zaira. " sabi ko naman sa driver namin.

"Ahmm, sir Darren mukhang biglaan po ata. " nagtatakang sabi ni Kuya Mar.

"Biglaang flight din po eh. Tara na po Kuya. " sabi ko naman.

After 30 minutes....

To Zaira:

Zai, good morning. Andito ako sa labas ng bahay niyo.

Zaira:

Anong ginagawa mo diyan? Wait lang.

Wala pang isang minuto napagbuksan na ako ng gate ni Zaira. Walang ano ano niyakap ko agad siya.

ZAIRA'S POV

"Zai-- " sabi naman ni Darren na parang umiiyak at habang nakayakap sakin.

"Uy bakit ka umiiyak? Anong problema. " sabi ko naman. Jusko! Ano kayang problema nito. Nakakapag alala naman eh.

"Zaira, mamimiss kita. " sabi naman niya habang patuloy na umiiyak.

"Ha--? Nama-maala-m ka ba? " nauutal ko namang sabi, hindi ko alam bigla nalang akong nalungkot nung sinabi niya yun.

"Aalis na kasi kami bukas, at baka matagalan kami bago bumalik dito. " sabi naman niya. Sabay kalas naman sa pagkakayakap niya, pinunasan muna niya luha niya bago niya hinawakan yung kamay ko. At pumunta kami sa may garden.