Draco'nun Meleği

Son Söz

Ve işte bir yıl süren bir hikayenin sonu...
En başından beri, finali tren garı sahnesiyle yapmak istiyordum, on dokuz yıl sonra ile bitirmek istiyordum bu hikayeyi. Draco ve karısı gözüktüğünde, o yanında gözüken kadını anlatmak istiyordum, onunla Draco'nun hikayesini...

Bu hayallerle yazmaya başlamıştım o matematik defterime; ama hiç gerçekten tamamlayabileceğimi düşünmemiştim. 41 Bölümlük bir hikaye ile Draco ve o kadını anlatabileceğimi düşünmemiştim...
Bu hikayenin bu günlere gelmesine, devam etmesine hepinizin katkısı oldu. Bugüne kadar okuyan tüm okuyucular sayesinde biz buraya geldik... Bu noktaya geldik...
Eğer siz olmasaydınız, sizin sevginiz, inancınız, yorumlarınız belki de ben bir kenara koyacaktım bu hikayeyi, daha sonra tamamlarım diyecektim ve öylece kalacaktı...
Sizin "Yeni Bölüm Ne Zaman?" sorunuz benim için bu yüzden paha biçilemez. Çünkü o sorularla yazma isteğim arttı... Siz istedikçe, ben de mutlaka yazmalıyım dedim ve masa başına oturdum...
Şunu anladım ki bir yazar için, okuyucu çok önemli... Çünkü okuyucunun beğenmesi, sevmesi , bağlanması yazarın da kendine olan inancını arttırıyor, kalemine daha sıkı sarılmasını sağlıyor...
Siz bana cesaret verdiniz, kendime güvenmemi sağladınız... Hepinize, ilham perilerim, hepinize ithaf ediyorum Draco'nun Meleği'ni... Şuan yanımda olan, eskiden olup hayatın başka yerlere savurduğu dostlarıma ithaf ediyorum... Hepinize teşekkür ederim, hepinize...
Benim Draco'nun Meleği hakkındaki düşüncelerime gelince;
Draco....Melez Prens kitabıyla içime işleyen, okuduğum FanFiction'larla beğenisi kazandığım karakter...
Bir ara deli gibi Dramione okuyordum ve o çapkın, asil havana ölüp bitmiştim...Ölüm Yadigarları'nın sonunda o On Dokuz Yıl'ı okuyunca durduğumu hatırlarım...
Evlenmiştin, bir oğlun vardı....
Dedim kimle evlenmiş bu, kimi sevmiş evlenecek kadar ? O gece o kadını ve seni düşünmüştüm...
Zaten ertesi gün de matematik dersinde artık canıma tak etmiş, açmıştım defterin arkasını ve senin evleneceğin kadını tasarlamaya başlamıştım kafamda...
April Violet Draker....
İlk bölümü yazdım, sonra teneffüste bir arkadaşıma (Dilara) okutmuştum... O son sahneye bayılmıştı. Draco'nun April'in elini kavrama sahnesini konuştuk onunla ve ben akşam sitede yayınlamaya karar vermiştim....
Siteye koydum, dişçiye gittim... Allahım çok güzel yorumlar geldi... Aaay anneme yorumları okuttuğumu hatırlıyorum yaa... Ve hemen ertesi gün ikinci bölümü, beden dersinde yazdığımı....
O beden dersinde de en büyük destekçim ve bana bugüne kadar akıl veren Sesil'e okutmuştum. O zaten HP hastasıymış da birbirimizden haberimiz yokmuş... Siteye girdi ve tüm bölümleri okudu ve bugüne kadar da DM konusunda hep benimle oldu...
April'i öldürme kararımda, Kate ile evlendireceğim diye Draco'yu tutturduğumda bana akıl veren, çoğu konuda başka açılardan bakmamı sağlayan kişidir kendisi ve o da hikayeler yazıyor...İnş. Bir gün burada yayınlayacak... Onu çok seviyorum ve desteği için, bitmez tükenmez HP sorularıma sabırla cevap verdiği için çok teşekkür ediyorum...

Gelelim diğer okuyan iki arkadaşıma... Sezon finali yaptıktan sonra yazlıktaki arkadaşım İlkim'e okuttum DM'yi ve bayıldı. Ki o da manyak HP'cidir. Beni HP'ci yapan da kendisidir... Tüm filmleri peş peşe izlemiştik... Tam Harryci olduğu için, ben Cedric'in ölümünde Harry'yi suçlayınca tartışma meydanı yapmıştık... Hele Mert arkadaşım Draco hastası olarak, Cedric'in intikamını Draco aracılığıyla aldıracağını söylemişti. Harry'yi Draco öldürüyordu. Cedric'in intikamı da alınıyordu... Aaay neyse neyse, kısacası İlkim zaten sonra FanFiction'lara başladı.... Ona da çok çok teşekkür ediyorum, bugüne kadar yazdığım tüm hikayeleri ilk ona okuttum ve bıkmadan usanmadan yorumladı hikayelerimi....

Ve Asena... DM'yi okumak istemişti ve ben sevinçten havalara uçmuştum.. Pek kitap okumayı sevmeyen yakın arkadaşımın DM'yi okumak istemesi mutlu etmişti beni. Ve Draco&April'e bayılmıştı... Kendisi anti Kateci olarak Draco'yu onunla evlendireceğimi söylediğimde benimle bir daha konuşmayacağına yemin etmişti... Sesil, o ve ben bu konuda az tartışma meydanı yapmadık.... Neyse sonunda Sesil "Draco onu kızkardeşi olarak görüyor." deyince olay tatlıya bağlanmıştı ama Asena bu kez de "Draco niye o kız için ateşe atladı?" sorusunu soruvermişti... Mutlu sona en çok sevinecek insan kardeşim Asena'dır herhalde.Kardeşim mutlu ol, Apraco kavuştu, darısı bizlerin başına....

Aaah aaah bir de Damla var tabi.... O da HP hayranıdır, ayrıca HP'nin İngilizcesini okuyarak ağzımı açık bırakan insandır. Bir ara DM'yi ingilizceye çevirmeye karar vermişti. Hatta JKR'ye yollamak gerektiğini söyleyip duruyordu. Hoş hala çevirmeyi teklif ediyor da bakalım... Damla'ma da sonsuz teşekkürler, hikayeyi okuduğu ilk gün bana mesajlar çekerek hikayeme yorum yapmıştı... O mesajlara nasıl güldüğümü hatırlıyorum... Her cümlemi didik didik etmiş ve beni komaya sokmuştu...

Düşünüyorum başka kim var, kim var... Aslında tanıdık bir sürü kişiye verdim hikayenin adresini, akrabalar, öğretmenler vs vs... Hikayemi okumak isteyen, bana okuyunca fikirlerini söyleyen tüm tanıdıklarıma teşekkür ederim...
Özellikle Fizik öğretmenim Hakan Hoca'm her tahtaya kaldırışında Harry Potter, hikaye, fantastik kelimeleriyle bana takıldığın için, siteye girip baktığın için çok teşekkür ederim...
Hahaha ve Kimya öğretmenim Demet Hoca sürekli yorumcularımı sorarak, hikayeni yayınladın mı diye takıldığı için.... Ve diğer tüm hocalarım hepinize teşekkürler ve merak etmeyin bir sene bu işlere ara veriyorum...Sınava odaklanacağım sadece.... (buna gerçekten inanıyor)
April'i, Draco'yu , Hermione'yi ,Harry'yi, Ron, Ginny, Blaise, Pansy, Lucius, Narcissa, Bella, Kate, Marcus, Charles, Violet vs vs hepsini çok severek yazdım... Her karakterin benim için ayrı bir önemi oldu... Hepsine güzelce can verebildiysem ne mutlu bana....

April...

Senin böyle bir karaktere nasıl dönüştüğünü hala anlayamadım... Sen nasıl ete kemiğe büründün nasıl bu hale geldin... Aslında senin karakterini hiç planlamamıştım; ama sen kendi kendine şekillendin, ellerimde kendi kendine can verdin... Seni çok severek yazdım... Hatalarını da sevdim, iyiliklerini de... Draco'yu sevmeni de sevdim, onu zaman zaman üzmeni de... Sen gerçek bir karakter oldun benim gözümde.... Dost oldun düşman oldun, güldün, ağladın... O tren garındaki kadın sensin... Benim gözümde hep bu böyle olacak... O tren garında nasıl bir kadın yazmak istediysem, sen bana daha fazlasını verdin... Teşekkür ederim....
Bu hikaye de bugüne kadar ne yapmak istediysem, neyi gerçekleştirmek istediysem gerçekleştirdim... Pişman olduğum ya da ah yapamadım dediğim hiçbir şey olmadı çok şükür...
Draco'nun Meleği sen benim en önemli eserimsin, başarmak isteyip başardıklarımın eserisin... Senin yerin hep ayrı olacak.... Şuan bir kitaba teşekkür ediyorum; ama evet Draco'nun Meleği teşekkür ederim sen bana belki de birçok kapıyı araladın...Teşekkür ederim....
Ve son olarak arkamdaki asıl adamlara; annemle babama teşekkür ederim... Ben hep destekledikleri için. Ders, sınav diyerek engel olmadıkları için... İnatla bunu bastıralım dediğin için teşekkür ederim baba, son bölümü yazdığımda arayarak sevincimi benle paylaştığın için teşekkür ederim... Hikaye yazarken benim önüme hep zihin açsın diye meyve koyduğun için teşekkür ederim anne, hep arkamda olup April&Draco aşkını sana anlattığımda; güzel bir yorum yaparak bu aşka olan inancımı attırdığın için teşekkür ederim... Eğer ileride iyi bir yazar olursam bu sizin bana güveniniz ve inancınız sayesindedir.. Siz benimle gurur duyduğunuzu söylüyorsunuz; ama asıl gurur duyan sizinle benim, ikinize de çok teşekkür ederim....
Çok uzatttııııııım ama kısacası şöyle bağlıyorum;
Yapımda yayında emeği geçen herkese teşekkürler, hikayeme ev sahipliği yapan HPC'ye, SB'ye ve TFF'ye de teşekkürler....
İleride yeni bir hikaye ile görüşünceye kadar; şimdilik hikaye yazma konusunda İrem Kaçar....(Aşkı Memnu Style)

1 Temmuz 2010