Draco'nun Meleği

Bölüm 22: Dostluk

Dostluk; sırları ve acıları paylaşmaktır....

Ginny duyduğu mırıltılarla homurdandı. "Yaa sabah sabah ne konuşuyorsun sen !"

Hermione ona aldırış etmeden konuşmaya devam ediyordu.Ginny uykulu gözlerini ovuşturdu ve sinirle yerinden doğruldu. "Off sen beni dinlemiyor musun ?" Hermione gözlerini devirdi."Hadi Ginny sen uyumaya devam et..."

Ron alaycı bir tavırla:"Hayatta uyumaz artık..Baksana gözlerini iri iri açmış, bize bakıyor !"

Ginny kaşlarını çatıp; "Senin sabahın köründe bizim odamızda işin ne Ron ?"
Hermione hızlıca cevap verdi."Harry meselesini konuşmak için geldi..Beyefendi uyanmadan konuşalım dedik..."

Ginny tekrar kaşını çattı."Harry mi ? Şu dünkü gizli buluşmasından mı bahsediyorsunuz ?"

Ron gözlerini devirdi."O kalın kafan tam olarak ne zaman anlayacak merak ediyorum !"
Anında yüzüne bir yastık yemişti ki; Hermione araya girdi."Bırakın atışmayı ! Durum ne kadar ciddi farkında değil misiniz ?" Ginny omuz silkti."Bence sen her zamanki gibi fazla endişe ediyorsun Herm, Harry'nin hiçbir sorunu yok beyefendi sadece hayattan şikayet ediyor ve yalnız kalmak istiyor, hepsi bu !"

Ron şaşkınlıkla:"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun ? Genelde böyle vurdumduymaz replikleri ben söylerdim.."

Ginny sinirle:"Evet böyle düşünüyorum..Bence siz de fazla abartmayın..Harry'yi biraz yalnız bırakın, yakında toparlanır..." Hermione endişeli tavrını sürdürüyordu."Bence bir şeyler saklıyor..." Genç adam düşünceli bir tavırla: "Ne saklıyor olabilir ki ?"

Ginny iyice sabırsızlanmaya başlamıştı."Of kapatın şu konuyu artık ! Harry'nin sorunu morunu yok ! Sürekli böyle konuşup onu da bunaltmayın..Dün üstelediniz, nasıl tepki verdi gördünüz...Eğer anlatmak istediği bir şey olursa zaten gelip söyleyecektir...Siz eşeledikçe o daha da içine kapanacak !"

Ron kaşlarını çatıp:"Sen ne zamandan beri böyle mantıklı konuşuyorsun.."
Ginny ona ters bir bakış atıp:"Sürekli boş konuştuğun için, benim her lafımı mantıklı sanıyor olmayasın !"

Ron tam ağzını açacaktı ki; Hermione gene araya girdi. "Sanırım haklısın Ginny..Of ama gene de onu böyle üzgün görmeye dayanamıyorum..." Ginny hafifçe gülümsedi."Düzelecektir inan bana..."

Genç kız iç çekti."Umarım..."

İki genç kız kısa bir bakışma yaşarken, Ron'un sesi duyuldu."Bu meseleyi de hallettiğimize göre hadi artık kahvaltıya inelim..Ben çok acıktım !"

"Gece hiç uyumadın değil mi ?"
Vicdanının bu sorusuna April cevap vermedi..Ama gözlerinin altındaki morluklar her şeyi anlatıyordu...Zorlukla yatağında doğruldu ve darmadağın olmuş saçlarını düzeltmeye çalıştı...

Vicdanı endişeyle:"Kovuk'a mektup yazacak mısın ? Şu aldığın saçma sapan karar hakkında.."

April öfkeyle:"Kararım saçma sapan değil ! Ne zamandan beri kaçmak, akıllıca bir yol seçildi ?"

Vicdanı mırıldandı."Böyle durumlarda kaçmak en iyi yoldur bence...Sonuçta mektupta yazanlar belli...Draco'nun mektuplarına cevap yazmadığı da ortada...Çocuk resmen senden kaçıyor ! Ve sen Londra'ya giderek kendini iyice küçük düşüreceksin !" April'in sinirleri artık iyice bozulmuştu...Titreyen ellerini alnına götürüp, sıkıca bastırdı.

"Küçük düşmek umurumda mı sanıyorsun...Benim tek derdim, gerçeği onun ağzından öğrenmek ! Draco'nun beni hala sevip sevmediğini ondan öğrenmem lazım anlamıyor musun ???"