ႏွလံုးသားရဲ႕စည္းခ်က္ (Completed)

အခန္း(၁)

[Zawgyi]
မိုးရနံ႔သင္းေနေသာ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခြင္ သစ္ပင္ပန္းမာန္တို႔ စိမ္းလန္းစိုျပည္ေနသည္။ေက်းငွက္တို႔သာယာစြာတြန္က်ဴးေနသည္။ မိုးရြာၿပီးကာစ အသက္႐ႉမွားေလာက္ေအာင္ လွခ်င္တိုင္းလွေနေသာ ေမ့သဘာ၀တရားႀကီးကို ႏိုင္း တစ္ေယာက္ ဈာန္သမာပတ္၀င္ေနစဥ္အခိုက္ အိမ္ေရွ႕မွ ေခၚသံေလးတစ္သံၾကားလိုက္မိသည္။

ႏိုင္းတစ္ေယာက္ မိႈရထားေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ အိမ္ေအာက္သို့ မေျပး႐ံုတမယ္ေလး ေလွ်ာက္သြားလိုက္ေသာ္လည္း
သူျမင္လိုက္ရသည္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ထားသူမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ႏိုင္းမ်က္ႏွာ လငမုတ္ဖမ္းသလို ခ်က္ျခင္းညိဳမဲသြားေလသည္။

ထိုကေလး သူမျမင္ခ်င္ဆံုး လူသား၁ဦး။ ႏွင္းပြင့္လိုစြတ္စြတ္ျဖဴကာ မ်က္လံုးနက္ေလးႏွင့္ ႏွင္းဆီနီလို နီရဲတြတ္ေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးနဲ႔ ေယာက်္ားတန္မဲ့ လွပလြန္းလွေသာ မ်က္ႏွာေလးပိုင္ဆိုင္ထားေသာ ျဖဴစင္ေသာကေလးငယ္။

သူမ်ားေျပာတာၾကားဖူးသည္က ထိုကေလး ရွမ္းတိုင္းရင္းသားစပ္တယ္ဆိုလား။ ၁၆ႏွစ္ႏွင့္ အရပ္မိုးထိုးေနေသာ ႏိုင္းအတြက္ေတာ့ ႏိုင္းထက္ ၂လခန္႔မွ်ပိုႀကီးေသာ ထိုကေလးသည္ နီတာရဲပိုးတံုးလံုးေလးမွ်သာ။

ထိုကေလးသည္ ႏူးညံ့လွေသာ ဆံပင္ေပ်ာ့ေလးေတြလဲ ပိုင္ဆိုင္ထားသည္တဲ့။ႏိုင္း တစ္ေယာက္ ထိုကေလးကို ဘာရယ္ေၾကာင့္မဟုတ္ ၾကည့္မရေပမဲ့ ထိုကေလး၏ ဆံပင္ေပ်ာ့ေလးေတြကိုေတာ့ အထူးႏွစ္သက္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္း မၾကာခဏ ထိုကေလး၏ ဆံပင္ေလးေတြကို အသည္းယားစြာ သြားသြားဖြေလးရိွသည္။

ထိုကေလးကလဲ သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးမွာအဖိုးတန္ဆံုးေသာဆံပင္ေပ်ာ့ေလးေတြကို ႏိုင္းလာထိသည္ကို နည္းနည္းမွ်မႀကိဳက္။ႏိုင္းဆံပင္ေလးေတြကို သြားဖြသည္ႏွင့္ ထိုကေလးႏွင့္သူ ကမၻာစစ္ဆင္ႏႊဲၾကၿပီျဖစ္သည္။ထိုကေလးမႀကိဳက္တာေၾကာင့္လား ႏိုင္းကိုယ္တိုင္ကိုက ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးေန၍လားမသိ အသားအနာခံၿပီး ထိုဆံပင္ေပ်ာ့ေလးမ်ားကို ႏိုင္းမၾကာခဏ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ အသည္းတယားယားျဖင့္ သြားသြားဖြတတ္သည္။