ႏွလံုးသားရဲ႕စည္းခ်က္ (Completed)

အခန္း(၂၈)(final)

[Zawgyi]

ေန႔လရက္ေတြ အလီလီေျပာင္းလဲလာလိုက္တာ ဘာလိုလိုနဲ႔ သက္တန္႔ႏွင့္ႏိုင္းခြဲေနရတာ 7လႏွင့္28ရက္ပင္ရိွေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သက္တန္႔ရဲ႕မွင္နီရာမ်ားျဖင့္ျပည့္ႏွက္ေနေသာ တစ္ခုတည္းေသာ ျပကၡဒိန္ေလးကလဲ သတိေပးေနဟန္..သို႔ေသာ္ သက္တန္႔ႏွင့္ႏိုင္းက လူခ်င္းမနီးစပ္ေပမဲ့ ႏွလံုးသားခ်င္းနီးစပ္ေနသည္မဟုတ္လား..

ညတိုင္းVc ေခၚရင္းျဖင့္ပင္ႏွစ္ေယာက္သားရဲ႕ အလြမ္းေ၀ဒနာကို ကုစားခဲ့ၾကရသည္သာ..
အခုလဲ ႏိုင္းကိုလြမ္းေနေသာေၾကာင့္ သက္တန္႔ဆိုင္ကိုခဏပိတ္ထားကာ ျပင္ဦးလြင္ရိွအိမ္ေလးသို့္ ခဏျပန္လာျဖစ္ခဲ့သည္။

အိမ္ေလးထဲတြင္လည္း ႏိုင္းႏွင့္သူရဲ႕ အမွတ္တရ ပံုရိပ္ေတြက အျပည့္ပဲေပါ့..သက္တန္႔ခံႏိုင္ရည္မရိွေတာ့..စြတ္စိုစီးဆင္းလာၿပီျဖစ္ေသာ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေႏြးေႏြးကို သက္တန္႔ပါးျပင္ထက္တြင္ခံစားလိုက္ရသည္..

လြမ္းလိုက္တာ ႏိုင္းရာ..

သက္တန္႔မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္လိုက္ၿပီး ၿခံထဲတြင္ ပန္းပ်ဳိးရန္ဆင္းလာခဲ့သည္..ၿခံထဲေရာက္ေတာ့လဲ မယ္မယ္ရရဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့..ဟိုးထိုးဒီဆြနဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ေနသည္..

ပန္းပ်ဴိးတာမဟုတ္ပဲ ပန္းေတြကိုထိုးဆြေနေသာ သက္တန္႔တစ္ေယာက္ ေနာက္မွေျခသံလိုလိုၾကားရ၍ လွည့္ၾကည့္မည္လုပ္ေတာ့ လည့္ၾကည့္ဖို႔ေတာင္အခြင့္အေရးမရလိုက္ ျမန္ဆန္ေသာ လက္တစ္စံုက သူမ်က္လံုးႏွစ္ဖက္ကို ခ်က္ျခင္းအုပ္မိုးလိုက္သည္..

ဘယ္သူႀကီးလဲ သူဓားျပမ်ားတိုက္ခံေနရတာလား..မဟုတ္ေသး ဓားျပက သူကိုအခုလို႐ိုဆန္ဆန္ မ်က္လံုးကို ပိတ္ပစ္မည္မဟုတ္..

"ဘယ္သူလဲ..."

အသံတိုးတိုးျဖင့္ ထိတ္ထိတ္လန္႔လန္႔ ႏွင့္ေမးေနေသးတာေတာင္ ေနာက္ကလူဆီမွ ျပန္ေျဖသံမၾကားရေသး..ဒီလူမၾကားလို႔မ်ားလား..အခုခ်ိန္မွာ ကိုယ္လဲေယာက်္ားသားဆိုေပမဲ့ ဒီလူက အမ်ားႀကီးေခၚလာရင္ သူကတစ္ေယာက္တည္း..ဘာမွခုခံႏိုင္မည္မဟုတ္..

မ၀ံ့မရဲျဖင့္ သူမ်က္လံုးမ်ားေပၚအုပ္ထားေသာ ထိုလူ၏လက္မ်ားအေပၚျဖည္းျဖည္းခ်င္း စမ္းၾကည့္မွ..ဟင္ ဒီလက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြ...လက္သူႂကြယ္က လက္စြပ္ေလး..အနားပိုးတိုးကပ္လာမွ ေလညႇင္းနဲ႔အတူ သဲ့သဲ့ေလး၀င္ေရာက္လာေသာ ရင္းႏီွးေနၾက ကိုယ္သင္းနံ႔ေလး..