ႏွလံုးသားရဲ႕စည္းခ်က္ (Completed)

အခန္း(၂၁)

[Zawgyi]

"မသြားေတာ့ဘူး.."

ေလတိုးသံလားေတာင္မသဲကြဲ ခ်စ္သူႏႈတ္ဖ်ားက တိုးညႇင္းစြာထြက္ေပၚလာေသာ တံု႔ျပန္မႈေလးတစ္ခု..ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ သက္တန္႔..မင္းငါ့အနားကေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာစိုးရိမ္လို႔ပါ....
သက္တန္႔ေျပာၿပီးေနာက္ ႏႈတ္ဆက္ျခင္းကင္းစြာနဲ႔ အခန္းထဲျပန္၀င္သြားေတာ့ သူမလိုက္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့...ကေလးမ်က္ႏွာမွာ လြန္စြာနာက်င္ေၾကာင္းေတြျပေနသည္ေလ..

ေရာင္နီေတြ႐ုတ္သိမ္းၿပီး ေျမာက္ေလေအးက နားခိုရာစံအိမ္ေတာ္ေလးသို႔ ခို၀င္လာသည္။သက္တန္႔တစ္ေယာက္ ႏိုင္းကိုစိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ တစ္ေန႔ကုန္အခန္းထဲေအာင္းေနခဲ့ရာမွ အေညာင္းခ်ိလာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၿခံထဲသို႔လမ္းဆင္းေလွ်ာက္ထြက္လာစဥ္ အေ၀းကလႊင့္ပ်ံလာေသာ ဂစ္တာသံသဲ့သဲ့ႏွင့္ သီခ်င္းသံေလး...ၿခံထဲဥယ်ာဥ္တြင္းရိွ အုတ္ခံုေလးတြင္ ႏိုင္းသီခ်င္းဆိုေနသည္ပဲ...

"နာက်င္ေနတဲ့ အသည္း..ဟန္ေဆာင္လို႔ထားတယ္..ငါ့ရဲ႕အမုန္းေတြ
တျဖည္းျဖည္းမ်က္ရည္ျဖစ္ၿပီ...

ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာမလဲ ယံုၾကည္လက္တြဲခဲ့...
တို႔ႏွစ္ေယာက္အခ်စ္ေတြအဆံုးသတ္ဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ...

မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႔ေျပာတဲ့စကားမွာ အခ်စ္ေတြပါေသးတယ္..လမ္းခြဲဖို႔အတြက္ႏႈတ္ဆက္လည္း..အၾကည့္မွမလႊဲႏိုင္ပဲ~

မုန္းလိုက္ပါေတာ့ကြယ္..တကယ္ကိုမေကာင္းတဲ့ ငါ့အတြက္ ဘာ့ေၾကာင့္ငိုေႂကြးမလဲ...

မင္းရဲ႕မ်က္ရည္စေတြနဲ႔အတူပဲ ငါ့အတြက္အခ်စ္ေတြလဲ ေမ့ပစ္လိုက္ပါကြယ္..ေရး..~ေရ...ေနာက္ထပ္မခ်စ္ပါနဲ႔..~

ဘယ္လိုကံတရားလဲ တို့္ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ေပမဲ့ ဒီဘ၀ႏွစ္ခုေပါင္းစပ္ဖို႔အတြက္ မျဖစ္ႏိုင္တယ္...

အတူေနခ်င္ေသးလဲ ဘာတစ္ခုမွ မေကာင္းတဲ့ ငါ့ရဲ႕အေ၀းဟာ ေရရွည္မင္းဘ၀အတြက္ အသင့္ေတာ္ဆံုးပဲ...ငါ့ရဲ႕ဘ၀မွာ..နင့္လို..~~~"