ႏွလံုးသားရဲ႕စည္းခ်က္ (Completed)

အခန္း(၅)

[Zawgyi]

ကန္ေတာ္ႀကီးမွ သူတို႔အုပ္စု ဟိုတယ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ မိုးအေတာ္ေလးအံု႔ေနသည္။အပန္းေျဖခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ မိုးအံု႔ေနေသာအျဖစ္ကို မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ေနေသာ ရဲရင့္တစ္ေယာက္ မိုးနတ္မင္းႀကီးကို တရစပျ္ကိမ္းဝါးေနသည္။အခန္းငွားၾကေတာ့ အျခားသူႏွင့္ေရာ၍ မအိပ္တတ္ေသာ ႏိုင္းေၾကာင့္ သက္တန္႔ႏွင့္ သူ႕အတြက္ ၂ေယာက္ခန္းတစ္ခန္းငွားျဖစ္သည္။

ပင္ပန္းလာသည္ကတစ္ေၾကာင္း မိုးေအးေအးႏွင့္ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေနေသာ ရာသီဥတုေၾကာင့္ သက္တန္႔ႏွင့္သူ ေစာေစာအိပ္ရာ၀င္ျဖစ္ခဲ့သည္။ႏွစ္ေယာက္ခန္းျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုတင္မရေတာ့ေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးတြင္သာ ႏွစ္ေယာက္သား ပူးပူးကပ္ကပ္အိပ္လိုက္ၾကသည္။

ႏိုင္းသည္ သူ႕ေဘးတြင္တျခားတစ္ေယာက္ရိွပါက အိပ္မေပ်ာ္တတ္ေသာ္လည္း သက္တန္႔ႏွင့္က ငယ္စဥ္ကတည္းကအတူတူႀကီးျပင္းခဲ့သည္ကတစ္ေၾကာင္း သက္တန္႔သူ႕ထံစာလာလုပ္ရင္း တစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္က်ဥ္းက်ဥ္းတြင္ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္သည့္ညမ်ား မ်ားျပားလြန္းလွသည္ကတစ္ေၾကာင္း သက္တန္႔ႏွင့္အတူတူအိပ္ရလွ်င္ေတာ့ ႏိုင္းစိတ္ထဲ ကသိကေအာက္မျဖစ္ လံုၿခံဳသလိုခံစားရသည္။

ႏိုင္း ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ္လည္း ညသန္းေခါင္ယံတြင္ ေဘးမွသက္တန္႔၏ ႐ိႈက္သံလိုလို ေအာ္သံလိုလို ၾကားရ၍ လန္႔ႏိုးလာသည္။႐ုတ္တရက္တစ္ခုခုကိုသတိရ၍ ျပတင္းေပါက္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ခိုက္ မိုးသည္အရိွန္ဟုန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ အညိဳးႀကီးစြာျဖင့္ ရြာခ်ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။မိုးနတ္ေဒဝါသည္လည္း ညာသံေပး၍ ေလာကႀကီးကို ထိုးစစ္စတင္ဆင္ေနၿပီျဖစ္သည္။အသူရာႏွင့္ သိၾကားစစ္ခင္းေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။

ျပင္ဦးလြင္မိုးသည္ မရြာေသာ္လည္း မရြာ ရြာလည္းလွ်င္ အသည္းကြဲေအာင္ အ႐ိုးစိမ့္ေအာင္ရြာတတ္သည္။ဟုတ္သား သက္တန္႔မိုးရြာလွ်င္ လြန္စြာေၾကာက္တတ္သည္ကို ႏိုင္းသိထားသည္။ငယ္စဥ္ကတည္းမိုးႏွင့္အတိတ္ဆိုးရိွေသာ သက္တန္႔အေၾကာင္းကို သက္တန္႔သူႏွင့္စာစလာက်က္ေသာ ငယ္စဥ္ကတည္းဘ၀ထဲက ႏိုင္းသိခဲ့သည္။