ႏွလံုးသားရဲ႕စည္းခ်က္ (Completed)

💛🌸Daffodil (3)🌸💛

[Zawgyi]

🚫🔥🔥🔥

တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းေနေသာ အျဖဴေရာင္အခန္းငယ္ေလးအတြင္းသို႔ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္မွ အတင္းကာေရာ ဝင္ေရာက္လာတဲ့ လင္းေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ ႏိုင္းတစ္ေယာက္ မဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ခ်င္ျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္လံုးအစံုတို႔ိုကို ပြတ္သက္ကာ ေဘးမွအိပ္ေနဦးမည္ျဖစ္သည့္ တစ္ဦးတည္းေသာသူထံ လက္တို႔အားပို႔လိုက္ေလသည္...

သို႔ေသာ္ စမ္းမိလိုက္သည့္ ကြက္လပ္ေလးေၾကာင့္ ႏိုင္းလက္ဖ်ားတို႔ေအးစက္သြားကာ ...မ်က္လံုးတို႔မွာလည္း ခ်က္ျခင္းပင္ လံုးဝကို ျပဴးက်ယ္သြားေလသည္...

ပံုမွန္ဆို ဒီလိုညတစ္ညကိုျဖတ္သန္းၿပီးလွွ်င္ ...သက္တန္႔တစ္ေယာက္ ပင္ပန္းသည္ကိုအေၾကာင္းျပၿပီး ဘယ္ေတာ့မွေစာေစာထေလ့မရွိ...အခုေတာ့ လူတစ္ေယာက္လံုးမရွိသည့္အျပင္ သူ႔ေနရာကြက္လပ္ေလးမွာလည္း အိပ္ရာခင္းတို႔ တြန္႔ေၾကေနျခင္းပင္မရွိေပ...ထို႔ုျပင္ ဒီေန႔မွ...အခန္းေလးမွာလည္း ထူးထူးျခားျခားအထီးက်န္ဆန္ေနသည္ဟု ႏိုင္းခံစားမိေနသည္...

သူ႔အတြက္ မနက္ေစာေစာမ်ား မနက္စာျပင္ေနတာမ်ားလား...ဒါမွမဟုတ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာမ်ားလား...

အေတြးတို႔ကို ဦးစားမေပးႏိုင္ေတာ့...အိပ္ရာမွပင္ ျမန္ျမန္ဆန္ၿပီး ထလိုက္ၿပီး ကုတင္ေအာက္ပံုထားသည့္ အဝတ္အစားတို႔ကို ေကာက္ဝတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းဆီသို႔ပင္  ေျခလွမ္းတို႔ကို အရင္လွမ္းလိုက္သည္...

သူ႔အတြက္ အဆင္သင့္ျပင္ေပးထားတဲ့ သြားတိုက္ေဆးထည့္ထားတဲ့ သြားတိုက္တံတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ တန္းေပၚတင္ထားတဲ့ သဘက္အျဖဴေလးမွ အပ ...သက္တန္႔အရိပ္အေယာင္ကိုလံုးဝမေတြ႕ရ...

ဒါဆို မီးဖိုခန္းထဲမ်ားမွာလား... ႏိုင္းတစ္ေယာက္ ထူးဆန္းလြန္းေနတဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ မ်က္ႏွာပင္မသစ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ... မီးဖိုခန္းထဲသို႔အေျပးအလႊားသြားေသာ္လည္း ... မေတြ႕...

အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္း... သမီးေလးအခန္း... အိမ္ေရွ႕ဝရံတာ...အိမ္သာ...စတိုခန္း... အသီးသီးရွာေဖြေသာ္လည္း...သက္တန္႔ကို လူသားမေျပာနဲ႔ အေရာင္ခုနစ္ေရာင္ အေကြးခုနစ္ခုနဲ႔ သက္တန္႔ပံုပင္မေတြ႕ရေပ...