ႏွလံုးသားရဲ႕စည္းခ်က္ (Completed)

အခန္း(၁၃)

[Zawgyi]
စူးရွေသာေနသူရိန္၏ လင္းေရာင္ျခည္သည္ သာယာေသာနံနက္ခင္းေလးအား သူ၏ လက္တြဲေဖာ္ ေက်းငွက္ငယ္ေလးမ်ား၏ သီၾကဴးသံမ်ားႏွင့္အတူ လန္းဆန္းစြာ ဖြင့္လွစ္ေပးေနသည္။ေခါင္းရင္းျပတင္းေပါက္မွတစ္ဆင့္ က်လာေသာ ေရာင္ျခည္စူးစူးေၾကာင့္ ေခါင္းထဲထိုးခနဲနာက်င္သြားသည္။မို႔ေမာက္ေနေသာမ်က္လံုးအစံုသည္လည္း ဖြင့္မရ။

ဟုတ္သား သူညက တစ္ညလံုး ငိုၿပီး မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာေလ။ညကျဖစ္ရပ္မ်ား အေတြးေတြထဲတစ္ခ်က္ျပန္လည္ဆင့္ေခၚရင္း သက္တန္႔ပင့္သက္တစ္ခ်က္႐ိႈက္မိသည္။ထိုစဥ္ ေဘးနားမွ လက္စြဲေတာ္ဖုန္းေလး၏ ျမည္သံေၾကာင့္ အလန္းတၾကား screenေပၚေတြင္ေပၚေနေသာ နာမည္ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ သက္တန္႔မ်က္ေမွာင္တစ္ခ်က္႐ံႈ႕မိသြားသည္။ႏိုင္း သူကိုဖုန္းစဆက္သည္မွာ ထူးဆန္းလြန္းေနသည္မဟုတ္လား...

"ႏိုင္း..~ ေျပာ"

"သက္တန္႔~ငါၿခံထဲမွာေစာင့္ေနတယ္ ျမန္ျမန္ဆင္းခဲ့....မင္းနဲ႔ငါဒီေန႔ကစၿပီး မနက္တိုင္းေက်ာင္းတူတူသြားမယ္ အဲ့တာမွကြၽဲႀကီးတို႔ယံုမွာ ျမန္ျမန္ျပင္ဆင္ၿပီး ဆင္းခဲ့...."

ျပတ္သားလွသည့္ ခ်စ္ရသူ၏ အမိန္႔စကားသံ...အရင္ကႏိုင္းနဲ႔သက္တန္႔ အၿမဲေက်ာင္းအတူတူသြားျဖစ္ေသာ္လည္း ျပသနာေတြျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ႏိုင္းသည္လည္း သူ႕ဘာသာပဲသြားေတာ့သည္။သက္တန္႔အေနႏွင့္လဲ ႏိုင္းကို မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္၀ံ့တာတေၾကာင္း အေနရခက္ေသာေၾကာင့္တေၾကာင္း အလိုက္တသိပင္ ကိုယ္ဘာသာပဲသြားျဖစ္သည္။ယခုလို ထူးထူးဆန္းဆန္းေခၚေနေသာ ႏိုင္းစကားေၾကာင့္ ကနဦးကအံ့ဩမိေသာ္လည္း မေန႔ညက ႏိုင္းရဲ႕ရာဇသံတစ္စံုကို ျပန္လည္မွတ္မိခ်ိန္တြင္ေတာ့ သက္တန္႔နာက်င္စြာၿပံဳးလိုက္မိသည္။

ေရမိုးခ်ဴိးျပင္ဆင္ၿပီး ၿခံ၀န္းထဲဆင္းလာေတာ့ ဆံပင္၀ဲ၀ဲေလးကိုေနာက္ျပန္လွန္ဖီးထားေသာ အက်ႌလည္ကတံုးအျဖဴလက္ရွည္ေလးကို ေခါက္တင္ထား၍ ေယာပုဆိုးအနက္ေလးႏွင့္ ႏိုင္းသည္ လြန္စြာရွင္းသန္႔ျဖဴစင္ၿပီးခန္႔ညားေနသည္။ညာဘက္တြင္ေဖာက္ထားေသာ တစ္ခုတည္းေသာနားေပါက္ေလးတြင္ တပ္ဆင္ထားေသာ စိန္နားကပ္ေလးတစ္ဖက္ေၾကာင့္ ႏိုင္းရဲ႕မ်က္ႏွာေလးမွာရိွရင္းစြဲအသက္ထက္ ပိုမိုငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိေနသည္။