Our Boyfriends ft. Why Don't We

42

POV Emma

"Was het een beetje te doen?" Vraag Logan. "Nou nee de pijn was onverdraaglijk." "Dan ben je nu ook wel gesloopt." Ik knik. "Daarom blijven we ook niet zo super lang want ik verlang wel even naar wat slaap." Logan knikt begrijpend. "Ze is wel echt prachtig. Dat hebben jullie goed gedaan." Ik glimlach. "Jongens er moeten wel beschuit met muisjes he." Zegt Daniel die binnen komt lopen met beschuit en muisjes. Mijn moeder neemt Katelyn over van Logan en gaat op de bank zitten met haar. Nu de kleine er is, is iedereen ook wel behoorlijk rustig. Ik leun met me hoofd tegen Daniel aan. "Je bent echt moe hé?" Vraagt Emily en ik knik. "Ga dan naar huis wij letten wel op Katelyn." Zegt Jack. "Dacht het mooi niet ze moet ook aan haar eigen huis wennen." Jack knikt en ik neem Katelyn weer over. Ik en Daniel gaan naar huis met Katelyn.

Ik leg Katelyn in haar eigen bedje en ga dan zelf ook op bed. Ik zet de babyfoon aan en kruip tegen Daniel aan. "Je hebt het echt geweldig gedaan schat." En hij geeft me een kus op de haren. Ik sluit mijn ogen en val gelijk in slaap.

Ik wordt langzaam door wat gejammer van Katelyn wakker en ga gelijk naar haar toe. Het is tijd dat ze de fles krijg ik maak de fles klaar en geef haar dan de fles. Ik zit op bed kijkend naar Katelyn ze is inderdaad echt prachtig. Haar oogjes gaan langzaam open ze heeft diep blauwe ogen. Daniel kijkt naar haar. "Ze heeft jou ogen." Zeg ik glimlachend. "Ja maar ze heeft jou mond en neus." Ik schud lachend mijn hoofd. "Vandaag komen Tatum, Christina en Gabbie langs." "Is het al dinsdag dan?" Daniel knikt. "Ze heeft de hele nacht bijna door geslapen behalve als ze de fles moest." Zegt Daniel. "Wat ben je toch ook een schat." Zeg ik tegen hem.

We lopen naar beneden en ik leg Katelyn in de box. Ik maak wat ontbijt voor ons en gaan dan wat ontbijten. Daniel en ik hebben het over de bevalling waar we heel erg om lachen. "Zijn de geboortekaartjes al op de bus?" Vraag ik. "Ja die heeft Corbyn gisteren allemaal op de bus gedaan." "Super." Katelyn begint te huilen en gelijk pakt Daniel haar op. Ik glimlach omdat hij zo'n goeie vader is. De bel gaat en ik loop naar de deur. De kraamhulp komt gelijk naar binnen. "Hallo ik ben Rosa, ik ben jullie kraamhulp voor een week." "Hallo ik ben Emma en dat is Daniel en dat kleintje is Katelyn." Ze knikt en geeft gelijk allemaal hulp en tips en ik wordt gelijk geïrriteerd. Naar twee uur is ze eindelijk weg. Ik ren naar boven om snel wat anders aan te doen omdat de rest straks komt.