Our Boyfriends ft. Why Don't We

87

POV Emily
Het is iets van 23:00 uur en Zach is in slaap gevallen en ik ben nog niet moe. De struggle is real. Ik kruip voorzichtig uit zijn armen en doe een hoodie van Zach aan. Ik pak het pasje van de kamer en mijn mobiel en dan verlaat ik de kamer. Zouden de sterren zichtbaar zijn vandaag? Oeh, ik heb een idee! Ik ga op het dak naar de sterren kijken. Ik loop naar de lift en ga naar de bovenste verdieping dan stap ik de lift uit en zoek de trap naar het dak, dat hebben ze in elk hotel.

Ik open een deur die afgelegen ligt en ja hoor, bingo. Ik sluit de deur achter me en loop dan de trap op. Ik open de deur boven aan de trap en gelijk krijg ik een windvlaag in mijn gezicht. Er zit nog iemand op het dak. Ik sluit de deur en loop stilletjes richting die persoon. Als ik dichtbij genoeg ben zie ik dat het Corbyn is.

"Hey." zeg ik en ga naast hem zitten. "Hey." zegt hij en kijkt me glimlachend aan. Ik kijk naar de lucht. "De sterren zijn mooi hé." zegt Corbyn. Ik knik. "Ik vond het altijd al mooi." zeg ik. "Ik ook." zegt hij. "Waarom zit je hier?" vraag ik aan hem. "Ik wou de sterren zien. Waarom ben jij hier?" vraagt hij dan. "Om de sterren." zeg ik. Hij grinnikt.

Na iets van 2 uur gepraat te hebben met Corbyn, merk ik hoe close we zijn. "Laten we gaan, het wordt steeds kouder en later." zegt Corbyn. Ik knik. Hij staat op en steekt zijn hand uit om me te helpen. Ik pak zijn hand vast en hij trekt me omhoog.

"Truste bro." zeg ik als we bij mijn kamer deur zijn aangekomen. Ik geef hem een knuffel. "Truste sis." zegt hijsen knuffelt me stevig terug. Ik open de deur en hij loopt één deur verder. Ik zwaai nog even naar hem en hij zwaait terug. We stappen beide onze kamers in. Ik doe mijn hoodie uit en leg mijn mobiel aan de lader en het pasje op het tafeltje. Ik kruip weer in Zach's armen en val gelijk in slaap.