Our Boyfriends ft. Why Don't We

53

POV Emily
Na een tijdje is Emma weer terug. "Je zal geen last meer van hem hebben, hij gaat de bak in voor sowieso 1 jaar, vanwege ook andere dingen die hij heeft gedaan." zegt ze. Ik knik. Toch voel ik me niet veilig. "Maar wij gaan weer, wat was dit een stressvolle dag." zegt Emma terwijl ze samen met Daniel richting de voordeur loopt.

Het is ondertussen al 23:36. "Ik ga naar bed, babe, ga je zo ook?" vraagt Zach. "Ik maak dit af en dan ga ik slapen, maak je geen zorgen babe."zeg ik en geef hem een kus. Hij knikt tevreden en gaat dan naar boven. Christina, Gabriela en Tatum komen de woonkamer in lopen. "Wij gaan slapen." zegt Gabbie en ze lopen samen maar boven. Nog geen 5 minuten later is iedereen naar boven gegaan om te slapen.

Ik doe alle lichten uit en ga op de bank liggen. Aaron komt bij me liggen. Ik sluit me ogen even en val al snel in slaap. Ik word wakker door een koude windvlaag die langs me gaat. Ik open me ogen en kijk naar de schuifdeuren. Ze zijn een beetje open. Waren die niet dicht? Ik sta op en loop er heen. Net als ik ze helemaal dicht wil doen, voel ik een klap tegen me hoofd en wordt alles zwart.

POV Zach
"EM! EM! WAAR BEN JE?!" hoor ik Tatum roepen. Ik open mijn ogen en rek me uit. Ik kleed me om en loop naar beneden toe. "HIER LIGT EEN PAPIERTJE!" roept Gabbie dan. "Wat is er aan de hand?" vraag ik als ik bij ze sta. "Emily is weg, ze is..... naar haar familie." zegt Gabbie die de brief snel leest. "Maar dat heeft ze niet gezegd tegen ons. Laat eens lezen." zeg ik. Ze geeft me de brief en ik lees hem.
Ook goedemorgen slaapkoppen! Niet bezorgd gaan worden hoor, daar kan ik niet tegen. Tijdens dat jullie sliepen heb ik dit even gepland: Vliegen naar mijn ouders, Omdat ik ze wel een beetje mis En omdat ik wat tijd met hun wil door brengen. Rustig aan guys, ik zal niet heel lang weg zijn, Dus geen zorgen guys, ik ben er voordat je het weet weer, xxxx little bean.

"Vormen die hoofdletters nou een woord?" vraagt Tatum. Ik geef het blad terug aan Gabbie. "Vast niet." zeg ik. "Maar ik vind het wel raar dat ze dan niet eens één van ons wakker maakt, dat zou ze anders wel doen of anders zou ze een vlucht later nemen zodat ze het ons nog kan vertellen." zeg ik. "Dat is waar. Het is echt raar, maar hopelijk heeft ze het gezellig met haar ouders." zegt Jonah die ineens naast me staat.