Our Boyfriends ft. Why Don't We

60

POV Jack

Ik en Daniel zijn weer bij Emma en er is nog steeds niks veranderd. Ik pak haar hand vast net zoals Daniel en leg me hoofd er boven op. "Lieve kleine sis wordt asjeblieft snel wakker. We kunnen niet zonder jou het is echt saai zonder jou. Kleintje kom asjeblieft snel terug hier op aarde, inplaats van jou dromenland. Daniel die wordt echt chagrijnig zonder jo.." "helemaal niet..... eigenlijk wel..." onderbreekt hij mij. "Je hoort het sis kom gewoon terug. Deze drie dagen zijn echt zwaar zonder jou je mag nog maar een paar extra dagen slapen maar dan moet je echt wakker worden hoor sisie." Zeg ik lachend met tranen. "Waarom lach je?" Vraagt Jonah. "Omdat Emma zou willen dat we zouden lachen inplaats van huilen. Ze zou willen dat we verder gingen en niet hier zouden blijven zitten." Zeg ik en Daniel knikt instemmend. "Dat klopt zo is Emma wel." Zegt Jonah en glimlacht naar me. "Trouwens Emily is terecht en komt over een paar uur hier heen." "Gelukkig." Zegt Daniel en ik knik dat ik het daar mee eens ben.

Ik wordt wakker door een lange piep. Binnen no time staat de kamer vol met artsen. "Iedereen de kamer uit." We worden de kamer zowat uit geduwd. "Jack is ze dood?" Vraagt Daniel huilend. "Ik zou het eerlijk niet weten ik hoop het niet." Zeg ik kalm. "Jongens kalm Emma zou het nooit zo makkelijk opgeven." Zegt Jonah met een gebroken stem. "Jack ze kan niet dood zijn toch?" Vraagt Daniel dit keer paniekerig. "Net wat Jonah zegt Emma zou het niet zo makkelijk opgeven. Ze zou ons echt nog wel een paar jaren blijven treiteren geloof me." Zeg ik met een glimlach terwijl een traan over me wang rolt. Emma Please geef niet op, je bent zo'n sterke meid. Je kleine meid zou je nodig zijn, wij zijn je nodig. Kleine sis jij gaat het nog niet opgeven. Echt niet! Daniel, Jonah en ik omhelzen elkaar om te troosten en huilen allemaal. "Daniel ze gaat het echt niet opgeven." Zegt Jonah.

We gaan in de wachtkamer zitten. Daniel loopt de hele tijd heen en weer van het stressen. Jonah probeert een beetje te slapen en ik blijf maar denken aan Emma. Mijn kleine sis mag het niet opgeven niet mijn tweede helft. Emily, Zach en Corbyn komen in het ziekenhuis. Ze zien ons zitten in de wachtkamer. "Waarom zitten jullie hier?" Vraagt Corbyn dan. "Emma heeft een hartstilstand..."