Our Boyfriends ft. Why Don't We

62

POV Emma

Daniel staat in de deur opening. "Wat sta jij nou te glimlachen." Zeg ik lachend. "Ik heb je gelach zo gemist." Ik klop naast me en Daniel komt naast me zitten. Ik ben nog steeds aan het lachen met Emily maar het verandert nu in hoesten. "Em kalm." Zegt Daniel. Ik wijs naar de bak. Daniel blijft kloppen op me rug. Na een poosje komt er allemaal water omhoog. "Hoezo blijft er water omhoog komen?" Vraagt Jack, ik haal mijn schouders op. "De arts zou straks vertellen waar de water vandaan kwam." Zegt Jonah en ik bedank hem. Ik knuffel met Daniel en ik voel tranen van hem op me shirt belande. "Ik wil je echt nooit meer kwijt." Zegt hij zacht snikkend in mijn shirt. "Ik jou ook niet."

Na een uur komt een arts binnen. "Emma we hebben goed en slecht nieuws." Ik pak Daniels hand vast. "Het slechte nieuws is dat we een tumor in je longen hebben gevonden. Het goede nieuws we zullen je een maand moeten behandel en dan kunnen we hem verwijderen." Ik kijk naar Daniel en schud mijn hoofd. "Grapje zeker?" Vraag ik een beetje bang. "Nee sorry Emma dit is wat we hebben gevonden." "Oké bedankt voor de nieuws." Zeg ik en de arts loopt weg.

Daniel en Jack komen bij me zitten en knuffelen me stevig. Ik begin zacht te snikken. "Hey Em je bent super sterk dit kan je." Zegt Corbyn. Zodra Jack en Daniel mij los hebben gelaten kijk ik recht voor me uit. Hoe moet dat straks met Katelyn? Ze kan niet haar moeder kwijt. Daniel.... nee ik wil hem niet kwijt. Ik kan hem niet alleen achter laten. Wat als de operatie misgaat? Emma zo mag je niet denken.

Tatum, Gabbie en Christina zijn er ook. Ze voeren allemaal een gesprek met elkaar. Ik kijk gewoon naar Daniel en leg me hoofd op zijn schouder. Hij geeft me een aai over me haren. Er lopen een paar tranen langs me wangen. Ik sluit me ogen even en val gelijk in slaap. Ik voel nog dat Daniel zijn armen om me heen slaat en daarna vertrek ik naar een diepe slaap.