Let's Make it Real

She's reallyy.. Ah?

Chapter Two

MIGOPov

Nandito parin kami sa counter nakaupo, Nagulat naman siya nang sinabi ko sakanya.

"Wait, I need to pee"- Tumayo siya pero natumba, Tinulungan ko siyang maglakad. Nanginginig ang katawan niya.

"Bakit?"- Tanong ko sakanya nagpout naman siya

"Hindi ko na kayang pigilan puputok na talaga pantog ko"- Sabi niya natawa naman ako, Mahina parin ang mga tuhod niya kaya inanalalayan ko parin siya papuntang restroom

"Kaya mo na ba dito?"- Tumango siya pero nang bitawan ko siya natumba siya ulit kaya tinulungan ko siyang tumayo.

"Nakakainis bakit ba nanlalambot yong katawan ko"- Sabay simangot

"Hindi ako pwedeng pumasok diyan sa loob"- Sabi ko naman

"Anong gagawin ko? Ihing-ihi nako!"- Galit na sigaw niya, So Pinagagalitan niya ko ngayon?

"I can't, see this"- Sabay turo sa sign na pangbabae ang banyo.

"LALABAS NA TALAGA!"- Pagmamaktol niya, I approach someone, Pero humindi sila kasi may tama narin sila.

Sumigaw nalang ako sa loob nang banyo.

"Papasok ako, Total ayaw niyo siyang tulungan"- Saka inalalayan ko si Abe papunta sa loob may mga sumigaw.

"Sorry, Sorry kailangan ko siyang alalayan"- Pagdedepensa ko sa sarili ko, Napabuntong hininga naman ako, Nakakahiya talaga tong nangyayare sakin pinasok ko siya sa cubicle at sinarado ang pinto.

"KYAAAA! Bakit may lalaki dito?"- Yong mga bagong pasok.

"Sorry, sorry yong kaibigan ko tinulungan ko lang makapasok dito"- Habang kinakamot ang ulo ko.

"Are you done Abe?"- Nakakahiya na talaga tong panyayareng to.

"No wait"- Sagot niya napasapo naman ako nang mukha ko, Nakakahiya maraming pumasok at simpre inulit ulit ko ang linya kong 'SORRY INALALAYAN KO YONG KAIBIGAN KO' para akong sirang plaka., Nag-antay ako nang 20minutes sakanya.

"Sorry"- Paglabas niya at dumiretso sa lababo para maghilamos

"Okay lang"- Lumapit ako sakanya at inalalayan siya, I can't have a troublesome girl in me baka mabaliw ako at magpakamatay nang maaga. Hindi ko kinakaya yong stress ko ngayon. Dito palang nagmemental breakdown nako pano pa kaya kapag nagkunwaari akong asawa niya. Hays I can be her friend. Kailangan kong mag-isip ng ibang paraan matulungan siya. Nagring ang phone ko tinignan ko.

"Beca"

Sinagot ko naman agad, Kaibigan kong iniwanan ko sa table namen para magsaya SANA ako mag-isa,

"Yes"- Bungad ko sakanya

="Hey! Asan kaba? You're brother is already here"= Sabi niya sa kabilang linya napangiti naman ako.

"Sige I'll be there"- Saka ko binaba ang tawag tapos naman na si Abe.

"Okay kana?"- Tanong ko sakanya tapos ngumiti naman siya.

"Sabi mo tutulungan moko?"- Ngumiti naman ako saka tumango.

"Talaga?"- Pakiramdam ko nagkaroon nang star yong mata niya.

"First let's go back first, Abe hiyang-hiya nako dito!"- Nagpeacesign siya at lumabas na kami sa restroom nang kahihiyan, Finally nakakahinga na ako nang maluwag, Bumalik kami sa counter.

"So ikaw nalang magpapanggap na asawa ko?"- Mukhang nahimasmasan na siya kasi tuwid na siyang magsalita.

"No"- Napasimagot naman siya, Mula sa counter makikita ang table namin nang mga kasama ko.

"So pano moko tutulungan?"- napasimangot naman siya, Ngumiti ako at tinuro ang table namin.

"Nakita mo yong lalaking nakasuot nang long sleeves na polong blue"- Tinuro ko yong 'KUYA' ko hahaha. Tingin ko mas matutulungan siya nang kuya ko. Tumango siya

"Sino siya?"- Tanong niya sakin.

"Kaibigan ko siya"- Pagsisinungaling ko. "Siya yong magpapanggap na asawa mo"- Nanlaki naman ang mata niya.

"Bakit hindi ikaw? Ikaw nalang total alam mo na"- Nonono, I can't I am scared of you.

"You see, may fiancée na ko"- Pagsisinungaling ko ulit napasimangot siya.

"Hindi ko kaya"- Sabi niya

"I Think you need to drink again"- Sagot ko naman. "Nasabi mo kanina sakin yong problema mo kasi nalasing ka"- Napatakip naman siya nang bibig sa gulat.

"Ayaw ko"- Sabay iling iling pa. Hinawakan ko siya sa balikat.

"You don't have a choice, Ito na tinutulungan na kita bilang kaibigan mo. Abe"- Tingin ko Masaya to! Masayang-masaya to, Naeexcite na ko. Omorder ulit ako nang iniinom niya kanina. Habang umiinom siya tinuturuan ko siya nang gagawin niya.

"Ha? Nakakahiya"- Napabuntong hininga naman ako.

"Ano kaba, Lalapit ka lang don tapos sasabihin mo, Honey, Umuwi na tayo hindi nako galit"- Napataas naman siya nang kilay.

"Lagi kong narirrinig yan sa kanto eh"- Natawa naman ako hahahaha. Uso kasi yong salitang yan ngayon.

"Kailangan mong sabihin yan"- Tapos dinagdagan ko pa ang mga sasabihin niya.

"So okay na?"- Tanong ko sakanya at ininom yong alak na nasa harapan niya.

"Okhay"- Tingin ko lasing na siya may pagngisi pa lumakas ang loob, Naglakad siya palapit sa table namin,

Medyo lumapit ako para marinig ko. Ngayon nakatayo siya sa harap ni kuya.

"Who is she?"- Tanong nila Beca tinignan niya naman nang diretso si kuya. HAHAHAHAHA

"Honey, Umuwi na tayo hindi nako galit"- Sabi niya, Nagulat naman ang lahat. Kitang-kita ang reaksyon nila pati ni kuya na hindi maipinta ang mukha.

"Who the hell are you"- Matigas na pagkakasabi ni kuya, Simpre alam ko na ang mga sasabihin niya.

"Me? YOUR WIFE!"- Mas lalong nagulat ang lahat nang nasa table nakuha naman ang atensiyon nang ibang tao.

"Porket nagaway tayo, Hindi mo na ko kilala?"- Sabay iyak ni Abe, O? Hindi ko tinuro ang iyakan na yan, HAHAHAHAHA. Exciting, Nagbulong-bulungan ang mga tao.

"Y...you're already married bro?"- Tanong ni Mark, Na naguguluhan, HAHAHAHAHA! Exciting talaga to.

Tumayo si kuya at lumapit kay Abe, Bakas ang galit ni kuya.

"Stop your nonsense"- Saka hinawakan to sa braso. MAs lalong lumakas yong bulong-bulungan na sinasaktan ni kuya ang asawa niya. Nataranta naman si kuya. At binitawan si Abe at lumayo nang konti.

Then unexpected thing happened,

Abe grab his collar and KISS HIM.