Let's Make it Real

Bakit di nalang totohanin.. Oo totohanan na talaga

Chapter Forty

ABEPov

Maraming lumapit at biglang pinicturan kami ngumiti lang ako sobrang naiilang ako kasi hindi naman ako sanay sa ganitong atensiyon.

"So let's start - Sabi ni Calvin at naglakad na kami habang nakahawak siya sa bewang ko, Kinikilig ako ang saya ko kasi pinakilala niya ko sa lahat nang nandito lumapit kami sa stage at tinawag na siya nang MC. Umakyat naman siya sa stage at nagsimula nang magsalita.

"Pleasant evening to all you, In behalf of Bueneventura Groups of Company. Thank you so much for being with us today. I'm so happy that BGC is already 50 years existing in business community, giving thousands of Jobs in every Filipino's here in the Philippines"-Nagpalakpakan naman ang mga tao, Nagpatuloy siya sa pagsasalita "It is not gonna happened without those special people in the company"- Ngumiti siya napahawak naman ako sa dibidb ko grabe sobrang pinapalakas ni Calvin ang tibok nang puso ko sa simpleng pagngiti lang "our investors who believe and trust us. Our share holders that always support the company and most especially to those employees who love and cherish BGC. Maraming maraming salamat sainyo gusto ko rin pasalamatan ang mga naniwala saakin simula nang una.

My brother Miguel Angelo Bueneventura and my nanny noong bata pa ko Nanay Lisa Yu."- Speech ni Calvin ngumiti naman si Migo at si Nanay na magkatabi ngayon sa upuan. "And of course I also want to say thank you sa babaeng dumating sa buhay ko.. Sa babaeng sobrang pinapasaya ako, Sa babaeng sobrang nagbibigay nang thrill sa buhay ko, sa babaeng mahal na mahal ako. Of course my one and only wife Abegail Bueneventura"- Tinignan niya naman ako at nilapitan ako sa baba nang stage nagtilian naman ang mga taong nasa loob nang hall hinawakan niya ang kamay ko nakatutok naman samin ngayon yong spotlight "Honey thank you for being there for me always eventhough there's a lot of struggle between our relationship you still hold my hand at hindi ka bumibitaw."- Tumulo ang luha ko, Hindi ko alam pero pakiramdam ko sinasabi ni Calvin sakin yong totoo niyang nararamdaman. "There's a time na nasasaktan kita , nawawalan ako nang oras sayo at tinutulugan nalang kita but still, pinapatawad mo ako sa lahat nang kasalanan ko, Inaantay mokong umuwi para sabay tayong matulog, Inaantay mo rin akong gumising para ipaghanda ako nang pagkain at asikasuhin ako.. You always there patiently waiting"- Nakakita ako nang luha sa mata niya, napangiti naman ako at pinunasan yon. "Thank you"- At niyakap niya ko.

"Kiss"- Sigaw nang mga tao kumawala naman siya sa yakap at tinignan ako ngumiti ako and he kiss me.

~

Nakaupo kami ngayon sa table namin habang si Calvin at Migo busy sa pakikipag-usap sa mga bisita pagod na pagod nakong ngumiti at tumango malay ko ba sa mga pinag-uusapan nila kumain kami ni Sonia..

"Kung andito ang mga kaibigan mo, Nako mararamdaman mo rin ang naramdaman ko kanina"- Tinignan ko naman si Sonia at napabuntong hininga.

"Nako sinabi mo pa"-Sagot ko sakanya

"Akala mo hindi masaya sa buhay nilang may asawa"- Natawa naman ako, Ganon na talaga sila. Napatingin nalang ako kung saan sina Calvin at Migo ang gwapo ni Calvin ngayon grabe.. Nako lagi naman siyang gwapo, ngayon kasi sobra sobra umaapaw nako Abe baliw kana talaga.

"Gail?"- Napatingin naman ako kay Sonia seryoso niya kong tinignan..

"W-why?"-Tanong ko sakanya.

"Ayokong mainlove ulit"- Nagulat naman ako sa sinabi niya..

"Bakit takot kaba?"- Tanong ko sakanya tumango naman siya sakin.. "Kiss hindi naman lahat nang lalaki parepareho, mabait si Migo. Alam mong kung ikokompara kay Mon sobra sobra siya para sayo, hindi mo malalaman kung di mo susubukan.. Ako din natakot akong magmahal but still tumataya parin ako at tinatry ang best ko dapat ganon ka din. Okay lang naman madapa ka basta ang importante bumabangon ka parin"-Hindi ko alam kung saan ko kinukuha ang mga sinasabi ko kay Sonia ito ata ang sinasabi nilang based on experience. Well tumataya ako kay Calvin ayokong matalo kaya ginagawa ko ang best ko para sakanya para saamin. Ngumiti naman siya sakin bigla namang lumapit si Migo samin.

"Hoy may kasalanan ka sakin ha!"- Sabay hampas sakanya.

"Kisses ko inaaway ako ni Ate Abe"- Tumawa lang din si Sonia nagpout naman si Migo "Nako baka magpasalamat kapa sakin"-Tinaasan ko naman siya nang kilay bigla naman may music na nagstart sweet music siya bigla naman kinuha ni Migo ang kamay ni Sonia ngumiti naman ito at tumayo saka naglakad sa papuntang gitna kung saan nandon ang mga taong nagsasayawan din. Sobrang saya ko para kay Sonia nagulat naman ako nang may humawak sa balikat ko nilingon ko siya.

"Let's dance"- At nilahad niya ang kamay niya inabot ko naman ang kamay ko at hinila niya na ako papuntang gitna kung saan nagsasayawan ngumiti naman ako sakanya.

"Alam kong magagalit ka kapag tinanong ko kung bakit sobrang ganda mo ngayon, Inaakit mo ba ako?"-Tanong niya sakin napalunok naman ako.

"H..hindi si M..migo ang may pakana nito! Wala lang akong choice"-Bigla naman siyang tumawa at hinapit ako palapit sakanya. Lumakas naman ang kabog nang dibdib ko ewan ko ba hindi pako nasanay sa ganitong pakiramdam ko.

Inenjoy ko nalang ang masarap na pakiramdam na nararamdaman ko ngayon napahigpit ang hawak ko sa may leeg niya.

"Abegail"- Tawag niya sa pangalan ko..

"Uhm"- Sagot ko sakanya

"Sinabi ko kanina that you patiently wait for me"-Patuloy parin kami sa pagsayaw. "Hindi na kita papaintayin pa"- Napatanggal ako nang kamay sa leeg niya at tinignan siya. "Ilang beses kong sinigurado to.. Ilang beses kong kinaila ang nararamdaman ko kasi natatakot ako.. Now I'am not afraid anymore"- Napalunok ako sa mga sinasabi niya at sobrang mas lumakas ang kabog nang dibdib ko kinakabahan ako. "Iloveyou"-Napahinto ako nang sinabi niya yon.. Nanginginig ang buong katawan ko.

"Say it again"- Sabi ko sakanya ngumiti naman siya sakin.

"ILOVEYOU MAHAL NA MAHAL KITA ABE"- Biglang tumulo ang mga luha sa mga mata ko. Mahal ako ni Calvin? Mahal niya ko sinabi niya yon yong mga salitang matagal ko nang gustong marinig sakanya. "Sabi mo nga pagkukunwari lang ang lahat"- napatingin naman samin ang mga taong nagsasayaw nakatingin kami sa isa't isa at hindi kami sumasayaw.

"Totohanin na talaga natin nang lubusan to. LET'S MAKE IT REAL"