Hayaller 2: Üniversite

Bölüm 49

Mira;

Sabah gözlerimi açtığımda kızlar vardı onları rahatsız etmeden yavaşça yataktan kalkıp banyoya ilerledim ve rutin işlerimi hallettim. Sonra odaya gidip kızları uyandırmaya başladım

"koğuş kalk kalk kalk hemen hızlı kalk" dememle üçü de hızıyla yere kalkmışlardı. İşte bu hepsini aynı anda kaldırmıştım sevinçli bir şekilde aşağıya inmeye başladım. Kızlar kesin ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı. Yarım saat sonra kahvaltıyı hazırladığımda kızları çağırmaya başladım

"kahvaltı hazır gelen gelsin gelmeyen bir daha yemek bulamaz" dememle Hira ve Eylül uçarak aşağıya gelmeye başladılar. Yemek dedim bu ikisinden sorulurdu. Hepimiz masaya oturduğumuzda tıkanmaya başladık. Deniz'in konuşmasıyla ona döndüm

"kızlar ben diyorum ki bugün değişik bir şey yapalım futbol oynayalım bizim futbol ekibini toplayalım ne dersiniz?" dediğinde. İlk başta düşünmeye başladım aslında güzel bir fikirdi hem bizim için değişiklik olurdu

"güzel fikir, Hira ve Eylül siz ne diyorsunuz" dememle. Kafamızı onlara çevirdik ama ikisi bizi dinlemeyip önlerinde ki yemekleri yiyordu. Kafamı Deniz'e çevirdiğimde ne demek istediğimi anlamış olmalı ki, o Eylül'ün önünde ki tabağı bende Hira'nın önünde ki tabağı çektim ama çekmemle Hira'nın da gelmesi bir oldu

"ya Mira napıyorsun kızım ya ne güzel yemek yiyordum" dediğinde

"kızım size şurada bir şey sorduk hiç bizi dinlemiyorsunuz" dediğimde Hira oflayıp

"mal mısın? bak soruyorum gerçekten dinledik biz sizi futbol oynayalım dediniz biz de tamam diyoruz hatta hakem olarak Akın'ı çağırayım ama yanına gitmemiz lazım babamdan izin alıcam o yüzden Eylül benle geliyon" dediğinde. Üçümüz de şok olmuştuk neyse artık Hira'nın dediğini yapacaktık. Daha fazla oyalanmadan kahvaltımızı yapmaya devam ettik.

Eylül;

Şuanda mal gibi şirketin önünde bekliyorduk en sonunda dayanamayıp Hira'ya döndüm ve

"niye girmiyoruz acaba burada böyle korkuluk gibi bekleyeceğiz mi?" diye sorduğumda bana dönüp hiçbir şey demeden önüne dönüp içeri girdi. Bende hemen peşinden içeriye girdim ve etrafıma bakmaya başladım ve yine herkes bize bakıyordu. Hayır anlamıyorum niye bize bakıyorlardı sürekli anlamıyorum ki. Neyse diyip önüme döndüm ve direk asansöre bindim, asansör sonunda durdugunda inip sekreterin yanına gidip Hira konuşmaya başladı

"babam nerede?" kız bizi gördüğünde hemen ayağa kalkıp

"babanız şuanda toplantı salonun" 

"yanında önemli kişiler var mı?" diye sorduğunda kız ilk başta düşündü sonra ise

"yine her zaman ki gibi diğer şirketler var" dediğinde. Hira kafasını sallayıp toplantı odasının önüne gelip kapıyı çalacağı sırada konuştum

 "lan bizim çocuklar olmasın bak kısa giyindim Can içerideyse ağzıma sıçar" dediğimde 

"olsun mal ne olacak neyse hadi girek hem onlar yoktur" dediğinde. İçimden inşallah deyip kapıyı çaldı ve içeri girdik. Şuanda içimden keşke girmeseydik diyordum çünkü bizim erkekler ve Kemal amca bide babam içerdeydi tabi bizim girmemizle direk bize döndüler.

 Allah'ım ben niye böyle kısa giyindim bugün acaba neyse artık onlara bakmayıp direk babamlara döndüm. Babam bizi gördüğünde ilk baçta şaşırmıştı sonra da konuşup

 "kızlar isiz beklemiyorduk" dediğinde bende babama karşılık verdim

 "bizde beklemiyorduk baba" dediğimde babam ilk başta dediğimden hiçbir şey anlamamıştı. Hira'ya baktığımda bana mal bakışı atıyordu. Sonra da önüne dönüp Kemal amca ile konuşmaya başladı