Bölüm 13

236 17 5
                                    

Hira;

Sabah gözlerime gelen güneş  ışıklarıyla gözlerimi açmıştım. Yattığım yerden kalkarken yere kapaklanmıştım sonra hiç bir şey olmamış gibi ayağa kalktım ve baktığımda hamakta uyumuşum vay anasını be biri görse rezil olurdum. Sonra aklıma bizimkiler geldi ve etrafıma baktığımda herkes bir tarafta yatıyordu. Dışarıdan biri görse bunlar manyak mı der. Çünkü halimizi siz de görseniz bize manyak dersiniz, size halimizi hemen söylüyorum ben hamakta uyumuşum zaten bahçenin hemen ortasına Demir enişte uzanmış onu üstüne Kıvanç yatmış Özkan eniştem ağacın altına uzanmış Can eniştem ise puflarda uyumuş. Kızları söylemiyorum bile onlar ap ayrı bir şey çünkü üçü de üst üste tövbe yarabbim. Hemen kızların yanına gidip sessizce uyandırdım ve ilk uyandılar vay anasını be bugünleri de mi görecektim

 "kızlar hadi kalkın ve sessiz bir şekilde mutfağa gelin ama ses çıkartmak yok ses çıkartanı deşerim" dediğim gibi hemen ayağa kalkıp sessizce mutfağa geçtim kızlarda arkamdan geliyordu. Onlarda sessizce gelince aklımda ki şeyi anlattım 

"şimdi erkeklere sessiz bir şekilde kahvaltı hazırlıyoruz ve not bırakıp evden çıkıyoruz kendi evimize gidiyoruz okey" dediğimde kızlar sessizce 

"tamam" demişlerdi. Hızlıca kahvaltı hazırlamaya başladık. En sonunda her şey bitmişti ve çok güzel olmuştu bir tek not eksikti onu da yazdık mı masa tam hazırdı. Eylül hızlıca içeri gidip kağıt kalem getirdi bende üzerine yazı yazdım ve masanın üstüne yapıştırdım sonra da kızlarla evden çıktık.

Kıvanç;

Sabah birisinin kafamın altından yumuşak şeyi çekmesiyle uyandım. Kafamı kaldırıp etrafa baktığımda bahçede olduğumuzu farkına vardım. Ama bir şey eksik oda kızlardı peki ya onlar nerede hemen bizimkilere seslenip uyandırmaya çalıştım

 "gençler hadi kalkın Demir kalk ağacın altındakiler kalkın lan kalksanıza" dediğimde sonunda uyanmışlardı. Sersem bir şekilde ayağa kalktığımızda içeri geçtik ve kızlar yoktu Demir'e dönüp 

"lan kızlar nerede" dediğimde. Düşünmeye başladı sonra içeriden Can'ın sesiyle mutfağa gittik ve gördüğümüz şeyle resmen şok olmuştuk Özkan'ın konuşmasıyla normal dünyaya gelmiştik 

"vay anasını bizim kızlar böyle şeyler hazırlar mıydı" dediğinde

 "demek ki hazırlıyorlar" dememle herkes gülmüştü. Masayı incelerken kenarda not kağıdı gördüm hemen elime alıp sesli bir şekilde okumaya başladım

 "siz bize o kadar şey yaptınız şimdide sıra bizde umarım kahvaltıyı beğenirsiniz sizleri çok seviyoruz yazan Hira hazırlayan sevgilileriniz" okumam bitince Özkan resmen yemeğe dalmıştı 

"yavaş lan arkandan kimse kovalamıyor" dediğimde beni takmadan yemeğe devam etti.

Mira;

Erkeklere kahvaltılarını hazırladıktan sonra şimdide kendi kahvaltımızı hazırlıyorduk. Ama bizde öyle şaşalı hazırlamadık zaten biz kızlar arasında en çok kahvaltı yapmayı seven ben ve Deniz, Hira ve Eylül pek fazla sevmezdi kahvaltı yapmayı ama mecburen yapacaklardı sonra ya dışarıdan yiyorlardı ya da çikolata, kek filan yiyorlardı. Kahvaltı hazırlamamız bittikten sonra yemeye başladık hem yiyorduk hemde konuşuyorduk

 "evet kızlar bugün ne yapıyoruz" dediğimde. Üçü de düşünmeye başladı ama birisinden de fikir çıkmadı. En sonunda Eylül konuşmaya başladı 

"aslında böyle farklı bir şeyler yapalım yani hayatımızda hiç yapmadığımız bir şey yani sanki sevgililerimiz yokmuş da bize dışarıda sevgilisi olan insanlara karışıyoruz yani böyle bir şey yapalım" dediğinde herkes anlamıştı Eylül'ün ne demek istediğini bu seferde Hira konuşmaya başladı 

Hayaller 2: ÜniversiteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin