Hayaller 2: Üniversite

Bölüm 59

Mira'dan,

'' Ne yaptığının farkındasın değil mi ?''

'' Mira bak canımı sıkma benim kolumu bırak bu fırsatı değerlendirmem gerek ''

Kolunu ellerimin arasından kaybetmiştim. Birisi benim kolumu kavradığı gibi kendimi yerde bulmuştum. Beni hangi gerizekalı yere atmıştı onu da bilmiyordum.

Bu tuvalette okulla pek bir bağlantısı yoktu o yüzden rahatlıkla kavga edebilirdim. Yavaş yavaş ayağa kalkarken arka diz kapağıma tekrardan vurduğu gibi yine yere yapışmıştım.

Deniz ile Eylül bana vuran kızın icabına bakmışlardı. Bende ağzımdan gelen kanı tükürüyordum. Hira'ya baktığımda Kübra'nın dersini çok güzel veriyordu.

Kendimi Demir'in kollarına bıraktığımda hızlıca kollarına alıp kimsenin bizi görmeyeceği bir yerden arabaların olduğu yerlere getirmişti. Telefonum çalıyordu ama açacak gücümün kalmadığını fark etmiştim. Demir çantamdan telefonu çıkartıp

'' Baban  arıyor '' elinden telefonu alıp sesi hoparlöre vermiştim bende kendime güneşlikte ki aynadan bakıyordum. Durumumun pek iç açıcı olmadığı gözümün önünde çok belli oluyordu.

'' Mira deli mi ediceksin beni ? ''

'' Ne oldu baba yine ''

'' Okuldaki ilk derse girmemişsiniz ve bugünde yok yazılırsan seni o okuldan alırım ''

'' Baba...'' 

'' Ne oldu Mira çok yüz verdik bakıyorum da gevşemişe benziyorsun ? ''

'' Baba bugün ilk derse yetişicem tamam mı ? ''

telefonu suratıma kapatmıştı.

 '' Gerizekalı salak şerefsiz kızlar yemin ederim bir şey yapmadan bana saldırdılar. Ne yani anlamıyorum ki arka diz kapağına vurmak ne mana Allah'a aşkına ya tamam anlarım ağzımın içine ettin bıraktığında... '' Demir arabadan inip bagaja gidip birkaç bir şey almaya gitmişti. 2 dakika içerisinde arabaya tekrar geldiğinde elinde ilk yardım çantası vardı.

'' Hiç bir şekilde dokunmuyorsun hızlı bir şekilde pansumanını yapıp işimizi hallettiğimiz gibi ilk derse giriyoruz ve sende babanı daha çok sinir etme ''

''  Tamam '' diyip pansumanı hızlı bir şekilde yapıyordu. Bende elime telefonu alıp hızlıca Eylül'ü aramıştım biraz çaldıktan sonra telefonu açıp 

'' Şerefsiz Hira'ya söyle babam ilk derse girmediğimizi öğrenmiş eğer bugünde girmezsek beni okuldan alacakmış anasını satıyım bir kavgasız günümüzde yok sıçtığımın işine bak ya daha kavga mavga yok kardeşim yeter ben kendi hayatımı daha fazla yakmak istemiyorum anladınız mı ben gereksiz insanlar yüzünden hayatımı yakmak istemiyorum. ''

'' Anladım ben Mira sen dersine girebilirsin sorun yok '' bunu diyen Hira olduğunu anlamıştım.

'' Hira kardeşim kusura bak..'' telefonu suratıma kapatmıştı. sinirlendiğim gibi telefonu arka koltuğa atmıştım. Aşırı derecede sinirlendiğim için ağlamaya başlamıştım. Demir'de pansumanı bitirdiği için bana sarılıp 

'' Ağla ne kadar istersen ağla ama benim yanımda ağla, her şeyin benim yanımda olsun, gülmelerin, ağlamaların, her şeyin benim yanımda olsun ''

'' Demirrrr....'' hem ağlıyordum hemde Demir'in ismini sayıklıyordum.

10 dakika resmen sarılarak geçmişti kendime gelip arabadan inmeden önce ' Şimdi gerçek Mira olucam ' diyerek arabadan inmiştim.Demir ile ellerimizi birbirimize kenetleyip kampüse doğru ilerliyorduk. Etraf sessiz olduğunu anladığımda kavganın sesini kimse duymadığı çok belliydi. Demir yan kampüste olduğu için ayrılmak zorunda kalmıştık.