My Destiny

Chapter 40: Surprise

Nicole's POV~

"Love, san ba tayo pupunta? Kala ko ba kakain lang tayo ng dinner?" takang tanong ko ng mapansin kong lumalayo na kami sa mga lugar na pwede naming kainan. Pero di niya ko pinansin at seryoso lang siyang nagmamaneho.

Medyo nainis ako dahil sa di niya pagpansin sakin. Kaya kinuha ko nalang ang cellphone ko at nagsuot ng earphone.

You know!

"Earphone's in. Volumes up! Forget the world."

Sumandal ako at pumikit. Nang akmang matutulog na ako ay may biglang humila at humalik sa kamay ko.

Pagdilat ko ay bumungad sakin nakangiting si Ezekiel.

--

Ezekiel's POV~

"We're here!" nakangiting sabi ko sa kagigising lang na fianceé ko. Ang antukin talaga nito! Basta nag-earphone yan, asahan mo ng makakatulog yan. Natawa naman ako sa iniisip ko.

"Why are you laughing?" seryosong tanong nito. Oh-oh! Magbiro kana sa lasing, wag lang sa fianceé ko na bagong gising.

"Nothing. I'm just thinking our future, living in one roof with our little versions and..."

"Wag mo ng ituloy!" pagtutol nito sa sinabi ko at bumaba na ng kotse. Problema nun? Baka di kinaya yung kilig? Haynako Ezekiel! Legend ka talaga!

Ngiting-ngiti akong bumaba mula sa kotse at sinundan siya.

"Nasaan tayo? Anong lugar to? Ang hilig mo sa lugar na mabukid no?" she asked in flabbergasting. Natawa naman ako sa tanong niya kaya lumapit ako dito para ibackhug.

"Last time, I brought you to my secret place; the nature's paradise. But now, I brought you to this place..." hinarap ko muna siya sakin bago ko tinuloy ang aking sasabihin. "Our own paradise!" I said while smiling at hinila na siya sa lugar na pupuntahan namin. Bago pa siya magtanong ng magtanong.

--

"Ezekiel, malayo pa ba?" she asked tiredly. Kaya inalis ko na yung panyong nakatakip sa mata niya at sumigaw ng SURPRISE!

Kinurap-kurap niya muna ang mga mata niya bago niya tuluyang nabuksan. Marahil ay nasisilaw ito dahil sa tagal na nakapiring.

Her jaw was literally dropped when she clearly see our luxury house.

She can't find a word to say...

She's totally speechless.

"I started to build this house when me and Gabbi broke-up. Dito ko dinivert yung attention ko. My mindset was like "Dito ko tatandang binata" but that was before. My system and planned was ruin since I met you! Before, I was sure to live here alone. But now, I want to live here and grow old with you." mahabang paliwanag ko. She's still speechless and astonished.

Kaya inalalayan ko siya papasok sa bahay namin at mas lalo siyang namangha pagpasok namin sa loob.

"WOW! Sinong designer nito?" reffering to the interior design of these house. She found a word, finally! I smile widenly.

"The one and only Ruru Madrid!" I said in supercilious manner.

Tuwang-tuwa siyang nilibot ang buong bahay. I know na magugustuhan niya tong design ng bahay dahil artistic tong babaeng to. Ipapakita din sainyo to ni author soon. Pero for the mean time, mag-imagine muna kayo ng itsura nito.

The design of these house inspired by the famous tragic love story Romeo and Juliet.

to be continue ...

--

A/N: Sorry for the sobrang tagal na update. As I promise, no matter happened, I'll finish this story. Kahit nilumot at inabot na ng taon to, tatapusin ko parin to hehez. Enjoy reading! Ü