💫Bölüm 1💫

23.3K 826 119
                                    

Bölüm 1 "Evlenmeni İstiyorum."

Erva DİNÇER;

Sabah okunan ezanla gözlerimi araladım. Bir süre dudaklarımdaki gülümsemeyle dinledim. Yanımda uyuyan miniğime bir buse kondurdum.

Abdestimi aldıktan sonra namazlığımı giyip aşağıya indim. Annem ve babam beni bekliyorlardı. Namazımızı kıldık. Annem Kuran-ı Kerîm'i okurken babamda mealini okuyordu. Bende onları bir yandan dinliyor bir yandan tespih çekiyordum.

Ne kadar süre burada durduk bilmiyorum ama gelen küçük adım sesleriyle kafamı kaldırıp gelene baktım.

"Ablaaaa!"koşarak bana sarıldı sonra kucağıma oturdu. Başını göğsüme yaslayarak uykusuna devam etti.

Hare...

Benim minik kız kardeşim.
Henüz 4 yaşında olmasına rağmen zekasına bazen hayran olabiliyorum. Annemden çok bana değer verdiğini söyleyebilirim. Annem işe gittiğinde ikimiz evde oluyoruz, annem geldiğinde ise yorgun oluyor. Sürekli birlikteyiz yani. gecede benimle uyuyor.Bazen ben bile şaşırıyorum bana olan aşkına karşı.

Annem kuran okumasını bitirince salona doğru ilerlediler sabah namazından sonra uyumuyor işe gidene kadar vakit geçiriyorduk. Hareyi kucağıma alarak odama götürdüm. Kendi odası olmasına rağmen her gece yanıma gelirdi.

Kahvaltı yaptıktan sonra odama çıktım. Feracemi üzerime giyinerek çantamı aldım. Miniğimin alnından öperek gidiyordum ki;

"Abla gitme."

"Miniğim okula gitmem gerek. Sen uyanınca döneceğim tamam mı? Hem gelirken sana pamuk şeker alırım. "

"Hayır pamuk şeker istemiyorum ben seni istiyorum!"Kaşlarını çatıp sitem etti.

"Ama ben hemen geleceğim. " Gözleri dolunca mesajı alarak çantamı kenara bıraktım.

"Tamam canım, buradayım gitmeyeceğim hadi uyuyalım. "dediğimde bana sarılarak gözlerini kapattı.

Uykuya dalınca hızla aşağı indim.

"Kızım sen gitmedin mi?"Annem şaşkın bir şekilde bana baktı.

"Anne Hareyi biliyorsun bırakmadı, geç kaldım ben gidiyorum."

Babam çoktan gitmişti. Annemin yanaklarını öptüm.

"Allah'a emanet ol kızım."

"Sende annem."

🎈🎈🎈🎈🎈

Okula geldiğimde nefes nefeseydim. Okul bahçesi boştu. Hızlı adımlarla sınıfa doğru ilerliyordum ki;

"Ne oldu, geç mi kaldın yobaz?"dedi Batın.

Onu tanımasam da okuldaki dedikodularda ister istemez kulak misafiri oluyordum ve sürekli gazetelerde görüyordum.

Tam bir serseri.

Barda kızlarla görüntüleniyordu ve bıkmıştım her yerde onu görmekten.

Okulda tek feraceli ben olduğum için de yobaz diyordu daha doğrusu çoğu kişi böyle sesleniyordu. Okulda kapalı olanlar vardı ama ferace giyen tek kişiydim.

Bu okulda da zaten babamın ricası üzerine okuyordum.

🎈🎈🎈🎈🎈

Okul sonunda bittiğinde öğlen namazına yetişmek için yine koşuyordum.

Eve sonunda geldiğimde zile bastım, dayım kapıyı açtı.

İşi olmadığı için anneannem onu Hare'ye bakmakla görevlendirmişti ama ben gelene kadar zor dayanıyordu. Benden 5 yaş büyük olmasına rağmen benimle yaşıt gibi duruyordu.

İMTİHANIM~TAMAMLANDI~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin