Bölüm 9" Ne Hakla?"
Erva ENER;
Sabah namazını kıldıktan sonra biraz kuran okumuştum. Genelde hep ailemle oturduğumuz için uyumuyorduk ama şimdi koskoca odada bir tek ben vardım.
Pikniğe gittiğimiz günün üzerinden 2 gün geçmişti. Batın'ın o ani çıkışından sonra eve gelmiştik. Niye o kadar büyüttüğünü hala anlamış değilim. Sohbet konusunda da hiç ilerleme kaydedememiştim. Batın eve uğramıyordu ne gece ne gündüz.
Birileri vardır umuduyla aşağı indim. Salonda kimse yoktu ama mutfaktan sesler geliyordu. Mutfağa girdiğimde 3 kişi olduğunu gördüm.
"Hayırlı sabahlar"sesimle bana döndüler.
"Hayırlı sabahlar Erva hanım bir şey mi istemiştiniz?" teyzenin tabirine karşı kaşlarımı çattım.
"Siz diye hitap etmeseniz? "Kadın gülümsedi.
"Peki kızım sen nasıl istersen"
"Bu arada ben Selin" genç olan bir kız yanıma gelerek elini uzattı.
"Memnun oldum "
"Yardıma ihtiyacınız var mı?"
"Yok kızım. Biz her şeye yetişiyoruz saol"
"Ya bir şeyler yapsam? "
"Peki madem şu domestleri doğrayabilirsin "buna şükür.
🎈🎈🎈🎈🎈
Kahvaltıdayken batın'ı yine sormuşlardı ve ben yine bir şeyler gevelemiştim .Agah amca şüphelenmişe benziyordu ama bir şey demedi. Feracemi üzerime çekerek okula doğru yola koyuldum. Okulu bu aralar çok boşlamıştım ve yaklaşan bir sınav vardı.
Daha sıkı çalışmam gerekiyor ama bir yandan da Batın var bir an önce boşanmam gerek, boşanmam için de dinimi anlatmam, anlatmam için de Batın'ın eve gelmesi gerek, Batın'ın eve gelmesi için de -ki bu gidişle gelmez- hakkaten Batın niye eve gelmiyor?tabiki ben varım diye yani her şey Batın'ın eve gelmesine bakıyor öyle mi?Halime bak ya! Ben okuldan eve evden okula giden bir kızdım en büyük aksiyonum ise Hare ile parka gitmekti. Şimdi ne Hare var ne de okulu umursayan ben. Resmen evde koca bekliyordum!
Saçma düşüncelerimi kafamı iki yana sallayarak uzaklaştırdım. Ne ben koca bekliyorum ne de okulu boşluyorum yani bundan sonra öyle yapacağım inşallah.
Bundan sonra okulu daha ön plana çıkarmalıyım. Batın gelince ona da yoğunlaşmalıyım. Annemleri de ne zamandır görmüyorum.
Okulun son teneffüsünde biraz kendime gelme umuduyla lavaboya gittim. İki tane çıplak kız vardı. Haklıyım bence iç çamaşırım kadar etek ve düğmeleri yarısına kadar açık olan kıyafetleri giymişler ben ne yapayım? Allah akıl fikir versin. Yaptığımla eve gidince tövbe etmeliyim. Sonuçta insanları yargılamak bana düşmez. -yargıla yargıla sonra bana düşmez :)-
Yüzümü yıkarken onların konuşmalarını dinlemek zorunda kalmıştım. Küçücük yerde bağırarak konuştukları için
"Kızım dün yine bardaydı"
"Yapma ya. Ee yanına gittin mi?"
"Gittim tabi kızım. "
"Eee sonra?"
"Sonrası gözümü onunla açtım"
İğrenç. Bir de gururla söylüyordu. Tam gidiyordum ki duyduğum isimle durdum
"Kızım o Batın Dinçer, tam bir efsane "
Onlara döndüğümde dikkatlerini çekmiştim. Her zamanki küçümser bakışlarla bakıyorlardı. Ağzımı açarak tam bir şey söyleyecektim ki ki geri kapattım. Ne diyecektim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMTİHANIM~TAMAMLANDI~
SpiritualHer insanın hayatı farklıdır; dertleri, hüzünleri, imtihanları... Benim imtihanım farklı değil aslında, daha önce çok kez girilmiş bu sınava. Kimisi geçmiş kimisi kalmış... Peki ya ben ne yapacağım? Dayanabilecek miyim, bana tamamen zıt olan birine...