İMTİHANIM~TAMAMLANDI~

✴Bölüm 12✴

Bölüm 12"Gelinlik"

Batın DİNÇER;

" Kıskanç bir karım var desene. Etraftaki kızlardan önce kendine bak. Gözlerindeki ifadeye. Git gide bana alışıyorsun dikkat et de aşık olma"

Takım elbise giydiğimde gözlerindeki o ifade hoşuma gitmişti. Etraftaki kızlara karşı kıskanıyordu ve bana aşık olduğunu hissediyordum ya da öyle olsun istiyordum.

"Saçmalama sana aşık olduğum yok. Ayrıca kıskanç degilim .senin etrafta gülmemen gerek. Ben gülüyor muyum? "

"Evet bence gülmeyi bilmiyorsun"

"Benim gülüşüm, bakışım ,dokunuşum senden başka herkese haram. Senin de benden başkasına "

"Sanki ben varken gülüyorsun. "

"Aramızda gerçek bir ilişki yok . Ayrılıp ayrılmayacağımız belli değil"

"Belli değil değil,ayrılacağız"

"Kesin bir şey dediğimi hatırlamıyorum "

"Ne demek şimdi bu?"

"Hemen sevinme demek çünkü ben boşanmayacağım "

Ahh!Bu kız beni deli ediyor. Ne demek boslşanmayacağım ya.

"Bu konuda anlaştığımızı sanıyordum. "Durup ona bakarak söyledim. Ben durunca oda durdu.

"Anlaşmadık. Hatta ben boşanmayacağım bile demiştim. Sen kendi kendine hayal kuruyorsun"

Kuruyorum tabi sen gidince paramla bir güzel yaşayacağım.

" bak sakın yan çizeyim deme ayrılacağız "
Ben bu kızla uğraşamam ya.

Beni takmadan yürümeye başladı ona yetişip kolunu tuttum. Dişlerimin arasından tısladım.

"Ben bir şey dediğimde cevap ver!"

"Cevap verdim Batın. Sen duymamazlıktan geldin"

"Paramda mı gözün var?onun için mi ayrılmıyorsun?"

Bana öyle bir bakış attı ki korktum diyebilirim. Anladım paramda gözü yokmuş

"Ne sende ne de paranda gözüm var. Her şey senin aklındakiler kadar basit değil"

"Bak sen. Sen ne düşünüyorsun ki benim düşüncelerimi küçümsüyorsun?"

"Anlatamayacağım şeyler var" gözlerini kaçırdı. Bir şey olduğu kesin.

"Benden ayrılamayacak kadar önemli olan ne merak ettim" kolunu elimden kurtarıp

"Her şeyi bilmek zorunda değilsin "diyerek annemlerle ilerledi.

Tabikide bilecektim. Ayrıca bu kadar önem şeyi gerçekten merak ettim. Neyse eve gidince sorarım artık.

🎈🎈🎈🎈🎈

Eve girdiğimizde üzerime atlayan bir afacanla karşılaştım. Onu kucağıma alıp omzuma oturttum. O sırada heyecanlı heyecanlı konuşuyordu annemler arkamdan içeri giriyorlardı.

"Dayı seni çok özledim. Neden yanıma gelmiyorsun?"

"Ulan kereta sen yanıma geleceksin. Ben elini öpmeye mi geleceğim? "

"Tamam dayı boşver uçalımmm" işine gelmeyince konuyu değiştirdi uyanık.kulağımın dibinde bağırınca kollarından sıkıca tutup salonda tur atmaya başladım.

🎈🎈🎈🎈🎈

Erva ENER;

Sanki şuan önümdeki adam farklı biriydi. Çocuklara değer veren biriydi. Yüzündeki gülümseme ilk defa gördüğüm bir şeydi. Muzhip bir şekilde güldüğünü görmüştüm daha önce. Bu çok farklıydı. Gözleride gülüyordu. istemsizce gülümsedim.