İMTİHANIM~TAMAMLANDI~

☁Bölüm 20☁

Bölüm 20 "Yakın "

Erva ENER;

"Peki ben nasıl okuyabilirim? " şaşkınlıkla ona baktım. Gerçekten okumak istiyor muydu? Ben zorlamadan kendi isteğiyle?

"Cüzü tamamen öğrendikten sonra okursun "

"Onu okursam eğer dediklerin olur mu?"

"Ne istiyorsun ki sen?"

"Ya olur mu olmaz mı onu söyle? "

"Rabbim kabul eder mi bilemem ki ben"

"Kesinlik yoksa okumama gerek yok" kendini yatağa attı. Neydi bu şimdi?

"Ne isteyeceksin ki?" Bana ters ters baktı.

"Sanane!"

"İyi. Ne bağırıyorsun? Sordum sadece" yerdeki çarşafı dolaptan bir tane örtüyü ve Batı'nın yanından bir yastığı alıp içeriye gittim. Batın arkamdan seslendi.

"Nereye gidiyorsun karıcım? Sohbet ediyorduk. Ne güzel uyuyacaktık birlikte "

Onu takmayıp yatağı serdim. Feracemi çıkarttıktan sonra yatağa girdim. Ne olurdu sanki yatağımdan ayrılmasam. Ben yerimi yadırgarım böyle.

🎈🎈🎈🎈🎈

Ben neden buradayım? Kim için geldim buraya? Yoksa ailemden biri mi?Telaşla etrafıma bakındım. Kimseyi göremeyince mezarlarin üstünde yazan isimlere göz gezdirdim.

"Abla"  biraz ilerde Hare yi görünce yanına koştum. Kıpkırmızı gözlerinden akan yaşlarla bana bakıyordu. Onun yanına koşarak gittiğimde bana sımsıkı sarıldı.

"Üzülmüyorsun değil mi abla? Biliyorum birbirinizi çok seviyordunuz ama sonuçta cennette kavuşacaksınız. Belki Rabbimiz bize bunu hayırlı gördü. " ayrıldığımızda ona baktım. Bu kız neden beni teselli ediyor? Kim öldü?

"Babama mi bir şey oldu? " telaşla ona baktım. Kafasını iki yana salladı. Bana üzgün gözlerle bakıyordu. İyi de neden kimle kavuşacağım ben?

"Yoksa annem mi?" Gözyaşlarım kendiliğinden akmaya başladı. Karşımda ağlayan bir Hare olunca ben de dayanamamıştım.

"Hayır abla. "

"Hare kim söylesene! Benim bunlardan başka sevdiğim yok" olsa bile bu kadar değerli değil.

"Var abla. Bizden bile çok sevdiğin biri var "

"Kim o? Ben sizden başkasını sevmem."

"Abla çok seviyorsun onu biliyorum. "

"Hani kim beni onun mezarına götür " elimden çekiştirerek bir mezarın başına getirdi. Kalbim benden izinsiz hızlanırken Nefes alışverişim düzensizleşti. Aldığım nefes neden içime işlemiyor? Neden kendimi boğulacakmış gibi hissediyorum.

Mezar taşına oturup toprağını oksadım. Gözüm tekrar isme değdi. Dudaklarım benden habersiz ismini sayıkladı.

"Batın "

🎈🎈🎈🎈🎈

Gözlerimi hızla açarak yatakta doğruldum. Nefesimi düzene sokmaya çalışırken bir yandan da kabusun etkisinden çıkmaya çalışıyordum. Ellerimi yüzüme koyarak Rabbimi zikrettim.