İMTİHANIM~TAMAMLANDI~

🍬Bölüm 5🍬

Bölüm 5"Önemli Biri Değil."

Erva ENER;

Parka gitmemizin üstünden 2 gün geçmişti. Günlerim rutin şeklinde ilerliyordu ki, bugün babamın dediği şeyle bozuldu. Bugün akşam imam nikahımız kıyılacak ve haftaya resmi nikah için alışverişe çıkılacaktı . Düğün okul bittiğinde olacakmış. Üzerime koyu renk bir elbise giydim sonra feracemi çektiğimde okula gitmek için hazırdım . Hare ile ayrıldıktan sonra annemle vedalaşıp çıktım.

🎈🎈🎈🎈🎈

Derslerim bittiğinde çantamı alarak dışarı çıktım. Batın arabasına yaslanmış bana bakıyordu. Tam yanından geçip gidecektim ki "İnsan en azından bir selam verir müstakbel kocasına." diye seslendi.

"Selamünaleyküm. "Gözlerimin onunla kesişmemesi için etrafı izliyordum. Gözlerim ister istemez o kahvelerle buluşuyordu.

"Sana da selam ben seni -"Sözünü kestim.

"Ve aleykümselam diye alınır Allah'ın selamı." Çatılan kaşlarım ile ayak ucuma diktim bakışlarımı. Selam almasını bilmiyor olabilir mi? Yok canım biliyordur sadece işine gelmiyordur.

"Her neyse, arabaya bin seni bize ben götüreceğim." Sinire söylediği şeyle kaşlarımı çattım.

"Gerek yok."

"Yapma ya. Bin diyorsam bin işte. "

"Binmeyeceğim, kendim gelirim ben. "

"Seni zorla bindirmemi istemiyorsan bin. Hem annemler ,erken gelsin
Hazırlarız onu dedi."

"Sanki düğüne gidiyorum."diye mırıldandım.

"Biniyor musun? Bindireyim mi?"Arabaya yaklaşarak arkaya oturdum. O da yerleştiğinde arabayı evlerine doğru sürmeye başladı. Nikah camide kıyılacaktı ve işin ilginç yanı artık onlarda kalacaktım.

Hayat o kadar garipti ki, ne zaman ne olacağını kestiremiyordum. Daha 19 yaşında olmama rağmen evlendiriliyordum. Tamam belki zorla değil ama zorla gibi bir şey işte ya.

Arabadan indiğimizde hızla eve girdim. Beni bir kız karşıladı. Evin yardımcılarına benzemiyordu. Sanki biraz Batın'ı andırıyordu.

"Merhaba ben Eliz, Batın'ın kız kardeşiyim." 

"Merhaba ben de Erva."

"Abimin çok sevdiği eşi sensin demek. Memnun oldum. Hadi gel daha hazırlanacağız. "

Beni yukarı çıkarttığında kalabalık bir odaya karşılaştım. Ben odaya şaşkın şaşkın bakarken bir kadın kolumdan tutarak elime bir elbise tutuşturup beni küçük bir odaya itti.Üstüme de kapıyı kapattı. Sarı bir elbiseydi ,giydikten sonra dışarı çıktım. Odada zaten erkek yoktu. Yani bir zahmet olmasın.

Odada herkes koşuştururken ben çıkınca durup bana bir baktılar. Tam birisi konuşacakti ki

"Ben bunu giymem. Bir kere rengi çok açık ve bunun bazı yerleri dar. Kısacası hoşuma gitmedi. "

"Peki tamam."herkes işlerine dönerken bir kadın bana elbise seçiyordu. Annem ve Meryem teyze ellerinde kahvelerle bizleri izliyorlardı. Oda salon gibi büyüktü. Kadın bana bu sefer de lacivert taşlı bir elbise verdi.

"Ya bence hiç boşuna uğraşmayalım. Ben feracelerimden birini giyerim."

O sırada annem bana gururla bakıyordu.