İMTİHANIM~TAMAMLANDI~

🌲Bölüm 29🌲

! ÖNEMLİ !

Bir Müslüman ile bir kafir evlenemezmiş
Ben bunu bilmiyordum bir arkadaşımız beni uyardı Allah razı olsun ondan. Hikâyemi bitirince düzelteceğim inşallah. Siz sadece Batın'ın Allah'a inandığını bilin ama İslam dini ile ilgili pek bir bilgisi olmayacak ve ibadetlerini yerine getirmeyecek.

Bölüm 29 " Kaza"

Erva DİNÇER;

"Boşver onu. Evimize gidelim karıcım "

Kolunu omzuma atıp arabaya doğru ilerletti. Arabaya bindiğimizde hala sırıtıyordu.

Okuldan çıktığımda karşıma dayım çıkmıştı ve ben onu özlediğim için sarılmıştım ama Batın kafa atmıştı dayıma. Şimdide dayımı orada unutmuştuk.

"Batın kuzey orada kaldı " okula doğru baktı.

"Yok,Gitmiş " bende o tarafa baktığımda gerçekten gitmiş olduğunu gördüm. Kırılmışmıdır ki?

"Ya niye anlamadan, dinlemeden olay yaratıyorsun? "

"Uzatmasan artık?" Dediğinde kafa salladım. Arabayı evin ters yönüne çevirince ona baktım.

"Nereye gidiyoruz? Ev o tarafta değil"

"Valla mı? Biz de biliyoruz herhalde. Hem o ev bizim değil. Evimize gidiyoruz"

"Niye?"

"Bu nasıl bir soru ya? İnsan evine gitmek isteyemez mi?"

"Bizim evimiz daha hazır değil.  Ayrıca düğünden sonra yerleceğiz. "

"Çok konuşuyorsun." Diyerek beni takmadı.

🎈🎈🎈🎈🎈

Evin önünde arabayı durdurdu. Gözleri evdeyken konuştu.

"Bu ev senin olabilir. Ayrıldıktan sonra.." dediğinde eve baktım. Ne büyük ne de küçüktü. Şirin bir ev aslında. Bahçesi de var.

"İhtiyacım yok" dediğimde bana baktı.

"Senin olsun dedim."

"Bunu ayrıldıktan sonra düşünsek?" Dediğimde kafasını sallayıp arabadan indi. Bende inip ona yetiştim. Etrafta çok ev yoktu. Bir kaç tane vardı onlar da bize çok yakın değildi.

Anahtarı kapıya yerleştirip açtığında tam içeri girecekken kolundan tuttum.

"Evimize Besmele çekmeden mi gireceğiz?" Bir adım geri atıp yanımda durup bana baktı.

"Euzübillahimineşşeytanirracim. Bismillahirrahmenirrahim."

Beni tekrarladığında içeri geçtik.

"Vay.." dudaklarımdan kaçan beğenme nidasına engel olmadım. Mobilyalar gelmiş her şey yerli yerindeydi.

"Daha bu ne ki? Gel benimle " diyerek elimden tutup çekiştirdi.

Merdivenlerden aşağı indigimizde evin alt katı olduğunu fark ettim. Bunu görmemiştim daha önce. Batın masmavi bir kapının önünde durdu ve girmemi işaret etti.

İçeri girdiğimde gerçekten bu odanın cok güzel olduğunu gördüm. Geniş bir odaydı .Duvarlar masmavi boyanmıştı. Tavanda yıldızlar vardı. Duvarın birinde boydan boya kitaplık, yarısına kadar doluydu. Köşede iki tane siyah renkli puf vardı ve bir tane duvarda kocaman bir fotoğraf. Bu fotoğraf kına gecesi çekilen fotoğraftı. Çok güzel duruyordu. Batın'ın bir eli belimdeyken benim ellerim onun omzundaydı ve birbirimize dönmüştük İkimizde birbirimize gülümsemişiz.O an fotoğrafçıyı unutmuştuk.