İMTİHANIM~TAMAMLANDI~

🔹Bölüm 37🔹

Bölüm 37"Melisa.."

Erva DİNÇER;

"Ben kaza olmadan önce besmele çektim ve onun sayesinde yaşıyor olduğumu düşünüyorum.Beni Rabb'inle tanıştırır mısın güzel kadın?"

Yüzüne boş boş bakıyordum. Şaşkınım çünkü. Elhamdülillah yerine getirdim görevimi.Artık sadece onu sevdiğim için kalacağım yanında. Daha da yakınlaşacak Rabb'imize.

"Hey! Sana dedim." Elini gözümün önünde salladı. Dayanamayıp yanına gittim ve sımsıkı sarıldım ona.

"Ah!" Batın'ın canını acıttığımı anlayınca geri çekildim.Bir elimi yanağına koydum dudağımdaki gülümseme ile.

"Batın.."

"Hım?"

Yanağına ufak bir buse kondurdum.Gözlerine boş boş bakmıyorum artık.Biraz sevgi, biraz merhamet, biraz huzur. Kapı çaldığında yandaki sandalyeye geçtim hemen. Batın bu halime gülerken ben biraz kızarmıştım.

"Hayırlı sabahlar" diyerek içeri girdi Meryem teyze.

"Hayırlı sabahlar anne" Batın onu cevapladığında Meryem teyze şaşırdı, bir benim yüzüme bir de Batın'a baktı sonra sırıttı.

"Yanlış bir zamanda mı geldim?" Ben gözlerimi kaçırırken Batın ufak bir kahkaha attı.

"Yok anne Erva sadece-"ona irice açılmış gözlerimle bakınca susturdum.

"Tamam tamam. Hadi sen biraz eve git,dinlen."dedi Meryem teyze.

"Yok ben böyle-"derken sözümü kesti.

"Git dedim sana.Kaç gündür perişan oldun, ben dururum Batın'ın yanında"

"Meryem teyze-"niye bir türlü konuşamıyorum?

"Teyze mi?Ben senin annen sayılırım artık" Batın ile aramızdaki samimiyeti fark etmiş olmalıydı.

"Meryem anne ben iyiyim böyle gerçekten."

"Kızım el kadar koltukta nasıl dinlenesin?"dediğinde Batın sırıttı benim yanaklarım yine ısındı.

"O benim ya-" kaşlarımı indirip kaldırdım.

"Tamam ben doktorla konuşayım da geleyim" Meryem teyze gülümseyerek çıktı.Kaşlarımı çatıp Batın'a baktım.

"Ne? yalan mı söyleyeyim?"ona şaşkınca baktım.

"Yalan söyleme tamam da bizim özelimizi niye başkasına anlatıyorsun?"

"Sanki bir şey yaptık. " beyefendinin keyfi yerinde.

"Yaptık veya yapmadık o bizim aramızda olan bir şey. Başkasını ilgilendirmez" dediğimde gülümsedi. Ah.. bu çocuk gülmesin ya.

"Pek bir sahiplendin beni. Ayrılacağız diye tutturan kimdi?" dediğinde gözlerimi kaçırdım.

"O zaman başkaydı" diye mırıldandım.

"Desene kaza bir işe yaradı."

" "Umulur ki, hoşlanmadığınız bir şey sizin için hayırdır. Ve yine umulur ki, sevdiğiniz bir şey de sizin için şerdir. Siz bilmezsiniz, Allah bilir." (el-Bakara 2/216) Bu kaza da bizi birbirimize bağladı,tıpkı evliliğimiz gibi" bu ilişkide niye bütün güzel sözler bana ait? odun arkadaş niye odun?

"Ben bir şey demedim ki sen kendi kendine gelin güvey oluyorsun. Ben sana seni seviyorum dedim mi?" dediğinde suratım asıldı.

"Ya sende akıl yok mu kızım? düşünsene bir ,dedim ya!" bir düşündüğümde dediğini hatırladım.