Felaket bile geliyorum der oysa. Hiç sezdirmeden tufanlar çıkardın. Eğer belli etseydin, şimdi bu şehir ayaktaydı...
Bu hayat senindi. Bu hayat gibi görünen sadece sırtında yük olan can senindi. Senin hikayendi. Sen bu hikayeyi benimle paylaştın..Kadın.. Bana bıraktın acıyı, hüznü. O derinliği, o sertliği, o acı düşünceleri bana bırakan kadın.. Senin gibi, sen kadar güçlü taşımayı başardım mı?
Sana söyledim bayım!
Bu noktadan sonra gelemezsin benimle.
Burası volkan, burası yangın.
Bu noktadan sonra, sen korkarsın.
Ben içimdeki ateşe elimi verdim, ruhumu kaptırdım.
Sana elini uzatma demiştim. 'Yanarsın'
Bu;
Ateş içindeki şairin yangınlarla yazdığı bir şiir...
'Öpünce geçer 'diyen kadınlardan olmadık hiç. Bize sağlam dikişler lazımdı.
Bir nefese değecek bir hayat lazımdı.Onlarca çukurdan kurtulup bir düzlükte düşülürmüş...
Ve içinde biriken kin, kafanda patlar delirirsin.
Belki de adam, ben delirdim.
Yarına adım atmamakta ısrarcıydım.
Bu intihar değildi.
Belki de ben,
Düşünmeyi ve nefes almayı kibarca reddettim...
Tek canımla bin belaya rastladım. Bin belayı da kendimle yaktım.Yüreği ateş kadın.. O ateşinle tutuştum senin. O ateşin serinliği..Yanmayı seven yoktur benim gibi. Şimdi ise sönüyoruz.
Günümüz geldi Arya. Bu senin eşsizliğin. Bu ateşin oyunu...Son bir kez duyduğum ses ambulansın sireni. Gördüğüm.. Gördüğüm en güzel kadın.. Tek ve son sözüm ;Arya.
Kavuştuk Arya...
....
YAZARIN NOTU
Hayat rüyalardan oluşur. Şanssız biriysen, biraz daha görmene izin verilmez. Hunharca uyandırılırsın kabuslara. Şanssız biriysen, geleceğini de bilirsin tıpkı geçmişin gibi. O yıl ölmek istersin, görmemek için. Şanslı biriysen uzun uzadıya rüyalar görürsün. Ömür boyu mışıl mışıl uyutur, kıyamaz hayat. Bu kadar işte. Şanssız insanların tecrübe ettiği tek şey acıdır. O saatten sonra onlar, iyiliğe yabancıdır...Umudu dünyaya, bazı insanları da bir mahzene kilitlemişler..
Sebepsiz yere ödenen bedeller, haksızca yaşatılan acılar.
Acıya acı ekleyenler, biriken acıda boğulurlar. Arya'nın hikayesi, belki de dünyanın hikayesi.Dünya bütün kötülükleri içine almış bir yuvalak. İnsanlar bunu biliyor. Biliyoruz.
Herkesin düzene kızıp, kimsenin devrim yapmaya cesaret edemediği yer burası.
Kaybettiğin insanlara değil, kaybedilen insanlığa ağla insan...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN ACI BİR DETAYIM
Romanzi rosa / ChickLitDeli gibi hata yapıyor, bazen bela beni buluyordu. İnsanlardan olmanın utancını delirerek atlatıyordum. Acılarda dünya gibiydi demek. Nereye gidersen git acıya denk geliyordun. Evrende küçücük bir toz tanesinin bu denli acı çekip çıldırışıysa ayrı...