ÖYKÜ! Nerdesin!?
Evin her yerinde, dışarda onu arıyordum. Yok! Tekrar odasına geldim. Yatağa oturdum. Başım ellerimin arasında düşünürken belki eşyaları hâlâ burdadır diye çekmecesini açtım. Bomboş! Tek bir kağıt parçası vardı. Titreyen ellerimle kağıdı zar zor açtım.
Her şeyin kurgu ve planlı olduğunu söylüyordu. O kavganın, bakışların, samimiyetin ve hatta insanlığın! Arya'ya bağlılığımı gördüğü zaman ona bağlanamam diyeymiş gitmek isteyişi bile...'... Özür dilerim.. Ben senin o sevdiğin kadın değilim. Olamam. Seni sevmiyorum Ali. Yalnızlığa kaldığın yerden devam etmelisin. Bu mektubu boşuna arama diye yazıyorum. Benim aşka, sevgiye değil paraya ihtiyacım var. Dünya bununla döner. Sana yardım edemem. Hoşcakal.'
Bunun şoku bütün vücudumu ele geçirirken altından bir kağıt daha çıktı.
Bu.. Bu bankadan gelen kağıt! Tam tamına 250.000 liram çekilmiş! Bunu nasıl yapar! Allah kahretsin ne oluyor?Sadece iyiliğini düşünmüştüm. Onun iyi olduğunu düşünmüştüm. Ona güvenip kendi ihtiyaçlarını karşılaması için kartımı vermiştim. Gözüm yok hiç birinde.
Hissetmiştim. Onu içimde hissetmiştim. Hâlâ insanlığın var olduğunu düşünmüş, inanmıştım. Neden..?Neden ben? Neden bu sebepsiz yere ödenen bedeller? Neden biz?
Nasıl başarıyorlar inandırmayı? Ben ne yaptım? Biz ne yaptık? Lanet olsun.. Bir tebessüme sığındım. Sadece bir hayale mi daldım? Şimdi ben ne yaptım?!
Odada bir o yana bir bu yana hızla yürüyor ne yapacağımı bilmez halde kendimle kavga ediyordum.Kahretsin ben yaptım. Suçluyum.! Neden inanırsın? Kim Arya gibi olabilir ulan kim!? O kız tek bir söz etmeden gitti bu dünyadan! O bir melekti o kimse değildi bunlardan değildi!
Başıma vuruyordum. İki hafta boyunca oyalanmış, her şeye inandırılmıştım. O kadar güzel rol yapıyorlar ki! Ah...
Yumruklarımı sıkıyordum.
Şimdi ne yaptım? O karanlıktan çıkaranlara inandım. Saflık! Bundan başka bir şey değil. Vazgeçmem gerekirken nerden buldum bu tutunmayı!.
Bir verip bin alıyorlar!
Arya 'nın sözü beynimde dolaşıyordu.' yaptığın her şey zarar oldu mu senin de?
Benim yaşamam bile hataydı. İnan çok kez ölmek istedim ama o bile elime yüzüme bulaştı. 'Her şey elimize yüzümüze bulaştı.
Para mıydı dünya? Bu muydu..? Her şey onların olsun! Bana zorla karanlıktan çıkartılıp, elime bir sürü umut verilip sonra onları elimde parçalayışınızı anlatın! Şimdi ellerim kan içinde ve artık yaralarımı saracak gücüm yok...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN ACI BİR DETAYIM
Genç Kız EdebiyatıDeli gibi hata yapıyor, bazen bela beni buluyordu. İnsanlardan olmanın utancını delirerek atlatıyordum. Acılarda dünya gibiydi demek. Nereye gidersen git acıya denk geliyordun. Evrende küçücük bir toz tanesinin bu denli acı çekip çıldırışıysa ayrı...