Same Mistake || Luke Hemmings

-035

Luke Hemmings:

"Luke, ze redt het echt wel!" riepen de andere jongens tegelijk. Ik zuchtte, zagen ze dan niet hoe slecht Anna eraan toe was, ze ademde weinig, maar als ze dat deed ging het moeizaam, ze bewoog niet en ze voelde ijskoud aan, behalve op haar hoofd, daar waar het bloedheet. "Hou de moed erin Luke!" zei Ashton. "Wat?!" zei ik boos, ik voelde mezelf van binnen koken, eerst zeggen dat mijn vriendin op sterven ligt en nu zeggen dat ik de moed erin moet houden?! "Volgens mij was jij degene die zei dat ze op sterven lag" zei ik beduusd. Ashton zuchtte diep en schudde zijn hoofd. "Luke... Dat bedoelde ik toch niet zo... Ik was gewoon super boos" zei hij schuldig. Ik begon te grijnzen en schudde mijn hoofd. "Ach ja... De een ontvoerd iemand, de anders vertelt leugens... Ja zo zit dat nu eenmaal" zei ik bitchie en haalde mijn schouders op. Calum en Ashton keken elkaar schuldig aan. "Sorry Luke..." zeiden ze tegelijk, ze klonken oprecht verdrietig. "Sorry dat ik me hier mee ga bemoeien, maar misschien kunnen we nú, beter tijd gaan besteden aan Anna-Claire in plaats van ruzie maken en elkaar vergeven" zei Micheal onzeker. "Ja je hebt gelijk" zei Ashton en liep direct richting Anna. "Ja klopt" zei ik zachtjes. "Maar wat is het plan?" vroeg ik vrijwel direct daarna. Michael en Calum keken elkaar aan. "We hadden bedacht dat jullie hier weg gingen en dat wij haar dan mee zouden nemen" zei Calum trots. Ik zette een waterig glimlachje op, zo af en toe had Calum nog wel goede ideeën. "Maar wat is de reden dat we Anna meenemen? Want dat gaan ze hier sowieso vragen" zei Ashton, die zo te horen nog niet veel vertrouwen, in het plan van Calum en Micheal, had. "Ze is toch 17?" vroeg Micheal. "Uhh.. Ja.. Hoezo?" vroeg ik verbaasd. "Dan is ze minderjarig en kunnen we haar mee naar 'het bureau' nemen" zei Calum. "Welk bureau?" vroeg ik verward. De 3 jongens die voor me zaten begonnen te lachen. "Jongens ik meen het, welk bureau?" vroeg ik opnieuw. "Sn-ha-ap je het da-an ec-ht ni-et?" proestte Calum uit. Ik trok ik rechter wenkbrauw op en keek ze beduusd aan. "Nee ik snap het echt niet" zei ik bloed serieus. Ze konden maar niet stoppen met lachen, terwijl ik nog steeds op antwoord wachtte.

Eindelijk waren ze klaar met lachen, het was schijnbaar wel heel grappig geweest. "Het bureau is ons appartement Luke" zei Ashton die nog half aan het lachen was. "Oh..." zei ik. "Dat was ook wel echt heel grappig" zei ik droog. "Ja best wel ja" zei Micheal en gaf me een stomp tegen mijn arm aan. Ik glimlachte naar hem. "Zullen we maar beginnen met onze missie?" vroeg ik uiteindelijk maar. Alle jongens knikten. "Maar hoe noemen we deze missie, want hij heeft nog geen naam" zei Ashton. Ik wilde net een naam zeggen, maar Calum was me voor.

"Operatie Anna..."

__________________________________

Vinden jullie mijn boek nog leuk? (Gewoon een vraagje :') )

Volg me trouwens op Instagram: @xfemmieee_x

Ik volg je terug! :')