Luke Hemmings:
Langzaam haalde ik mijn lippen van de hare af. Een warme gloed overheerste mijn lichaam, terwijl een kleine glimlach mijn mondhoeken omhoog liet krullen. Voor een kort moment sloot ik genietend mijn ogen. ''Ik hou van je.'' Fluisterde ik zacht, met mijn ogen dicht, en mijn handen op haar dijen. ''Ik hou echt van je Anna.'' Fluisterde ik nog zachter, terwijl ik mijn ogen opende. Blozend liet ze haar hoofd naar beneden hangen, wat er voor zorgde, dat haar haren rusteloos voor haar gezicht kwamen te hangen. ''Ik ook van jou.'' Haar ogen keken weer op, en keken recht in de mijne. De prachtige blauwe, felle, heldere kleuren die in haar ogen te vinden waren stonden als lasers in mijn ogen gebrand. ''Maar hoe kun je van me houden...? Ik zit in een rolstoel... De kans dat ik kan lopen is minimaal... En-'' Snel kapte ik haar zin af, door mijn lippen weer op de hare te drukken. Een ruwe zoen, plaatste ik op haar lippen, waarna ik me weer terugtrok. ''Omdat je geweldig bent.'' Fluisterde ik zacht, en leunde weer naar voren, maar nu een stuk tederder. ''Ik hou van je.'' Murmelde ze tegen mijn lippen aan, terwijl ze haar handen over mijn rug liet glijden. Een gelukkige glimlach ontstond op mijn mond. "Ik ook van jou."
---
"Anna?" Vroeg ik twijfelend. Ondertussen had ik plaats genomen op het bankje, dat naast Anna stond. "Ja?" Antwoordde ze nieuwsgierig. Ik zuchtte diep, en keek haar intens aan.
"Als ik zeg dat ik de rest van mijn leven met jou wil delen... Geloof je me dan?"
Een doodse stilte viel ons de rede in, ik besloot uiteindelijk maar om opnieuw voor Anna neer te hurken. Ik zag hoe ze haar ogen afwende, die ze vervolgens sloot, om haar tranen te mijden. Nog voordat de traan kon gaan druppen, veegde ik hem van haar wang af, waar ik vervolgens een lichte kus op gaf.
Ik pakte Anna's armen beet en trok ze een stuk naar voren, om ze om mijn nek heen te leggen. Vervolgens trok ik haar voorzichtig uit de rolstoel, waarna zij haar benen automatisch om mijn lichaam heen klemde.
"Anna... Ik kan niet in de toekomst kijken... Ik kan niet zien of jij ooit nog zult kunnen lopen... En ik kan ook niet zien of wij ooit kinderen kunnen krijgen... Maar zolang wij elkaar hebben is dat toch genoeg?"
Anna glimlachte voorzichtig.
"I love you, Hemmings."
Ik glimlachte voorzichtig terug.
"I love you even more."
_____________________________________________________________
NEEEE BIJNA PROEFWERKWEEK! ughh...! Hoop dat jullie school nog wel overleven!
Love you all.
xxx Femke
JE LEEST
Same Mistake || Luke Hemmings
FanfictionAnna-Claire is een meisje dat veel optrekt met Luke, totdat ze plots verdwijnt. Luke gaat achter haar aan en herleeft zijn verleden. Helaas begaat hij daar dezelfde fout. Dit is wat er gebeurt wanneer je dezelfde fout opnieuw begaat. Same Mistake |...
