I Love You Inday (COMPLETE)

Chapter 23- Responsibility

Alex POV

I got a call from dad kaya I told Max that I need to go home early, di na rin naman siya nagtanong kung bakit. My day started bad and now that I'm going home I think its gonna end bad as well.

May idea na ako on what happen during the party but what did I do when I got home?

I was now driving my car back to the garage and I saw manang Lita waiting for me at the front door. Got out of my car a few minutes later.

"Welcome home Alex, kanina ka pa hinahanap ng dad mo, puntahan mo na sa office niya." sabi ni manang Lita

"Sige po manang salamat, magbibihis lang po muna ako pakisabihan na lang po si dad na papunta na ako."

Pumasok na si manang ako naman dumiretso na sa taas para magbihis mukhang wala pa sina AJ at Andy sabagay maaga ako nakauwi ngayon panigurado mamaya pa sila.

Nang makalapit ako sa pinto ng office ni dad dito sa bahay nagulat ako sa nakita ko papalabas si Andy. Bakit kayo siya nandito? Ano nanaman ang ginawa niya?

"Ang aga mo yatang umuwi ngayon, pero sabagay kanina ka pa pinapatawag ni dad. Ikaw naman ang pagagalitan." pang-aasar niya

Tinignan ko siya ng masama dahil sa sinabi niya, hindi yun magandang biro.

😠

"Hey! Di ako ang kaaway mo, I don't know kung bakit siya bad mood at kung bakit pati ikaw napatawag dito basta ang alam ko lang di maganda kausapin siya sa mga oras na ito."

Umalis na si Andy at ito nga papasok na ako sa office ni dad of course guys I knocked on the door first I'm not that rude.

"Come in."

I walked inside ewan ko ba ngayon lang ako kinakabahan ng ganito. 

"Sit. Marami tayong pag-uusapan."

"Yes Dad." ang nasabi ko na lang habang paupo sa harap ng mesa niya

"Kakausapin na kita ng diretso Alex, did you remember what happened last night nung makauwi ka galing sa party?" seryosong tanong niya sa akin

Matagal bago ako nakasagot buti na lang di siya nagalit pero I told him na wala ako maalala.

"Alex! You came home very drunk last night, without a driver to assist you, iniwan mo pa ang kapatid mo sa party. Alam mo bang maraming tao o bata ngayon ang namamatay sa drunk driving.

"I-I'm sorry po."

"Sorry doesn't save you for the consequences lalo na kung may nangyaring masama sa iyo at sa kapatid mo. Paano na lang ang company natin?" galit na tanong niya

"But dad I was..." bago pa ako matapos sa sasabihin ko nagsalita na kaagad si dad

" No buts Alex maraming kang responsibilidad para sa pamilyang ito, naiintindihan mo naman yun di ba, I cannot count on your sisters katulad ng tiwala ko sa iyo."

Di ako makapagsalita sa harap ni Dad. I can see how angry and pissed he is pero anong magagawa ko nangyari na and I learned my lesson.

"You know that hindi mo kayang uminom tapos tinuloy mo pa din, isa pa nalate ka kanina. I don't want one of my own to be a slacker pinababayaan ko na nga yung isa pero IKAW. I am very dissapointed sa iyo, I expected to much akala ko kaya mo magtino pero isa ka PA!" pasigaw na sabi ni dad

"Dad I'm sorry and I will not do it again just like I told myself I learned my lesson."

"Lesson? Well I hope you did, kasi sinasabi ko na sa iyo Alex mawawala sa iyo ang lahat kung susuway ka pa. Tandaan mo palagi kong sinasabi sa iyo be responsible on all the actions that you are making, maraming matang nakatingin. Para din naman sa future niyo ito so that you will not end up with nothing at nagpakapagod kami ng mom niyo para mabigyan kayo ng magandang buhay."

"Yes Dad."

😐

" Don't just agree on everything that I am saying I want to see results, actions. I want to remind you that lahat ng sasabihin ko ay dapat sundin mo without questions, understood?"

"Yes po."

😐

"Sige na makakaalis ka na, don't dissapoint me again Alex." nag-nod na lang ako at lumabas na sa office ni dad after that, naiintindihan ko naman kung bakit nagalit siya delikado rin kasi. 

"Ayos ka lang ba iha?" biglang tanong ni manang Lita

"Manang nakakagulat naman po kayo. Ni hindi ko nga po kayo napansin."

"Ay naku masyado ka lang nagiisip ng kung ano-ano kaya di mo ako napansin."

"Siguro nga po, pero ayos lang naman po ako. Tanggap ko naman po kasi na kasalanan ko yung nangyari."

" Alex iha, sa susunod wag ka na lang uminom,  masama din kasi sa katawan yan. Alam mo din naman na ayaw ng dad mo na naglalasing kayong magkakapatid di maganda sa image niyo puro pa naman kayong magagandang dilag. Gutom ka na ba?"

"Manang di na po ako kakain, busog pa po ako." sabi ko habang paakyat ng hagdan

Pumasok na ako sa kwarto ko at humiga sa kama. Sinubukan kong matulog pero ayaw akong daanan ng antok. 

Nang ilang minuto ang nakalipas naisip kong tumayo na lang sa kama ko tapos nagtungo sa may study table kinuha ko ang picture frame ni mom. Sa frame na ito magkakasama kaming lahat para bang photo bomber kami nila ni dad.

Hi mom pasensya na kung dito lang kita kinakausap at hindi na sa puntod mo, mas madali kasi lalo na wala akong oras puntahan ka. I'm sorry po kasi alam ko dissapointed din kayo sa ginawa ko, you were always saying that I should be strong for my family especially if dad was not around pero ito ako ngayon gumawa nanaman ng kagaguhan. Don't worry mom I won't let my emotion cloud my judgement kung kinakailangan na itago ko ang nararamdaman ko, I will do that, I will become a person dad could be proud of, a person he will never be dissapointed on.

Patuloy kong kinausap ang picture ni mom hanggang sa hindi ko namalayan nakatulog na pala ako sa may study table. 

Oops........ Stop muna dito guys sana nagustuhan niyo itong twenty-third chapter, I'll update as soon as I can, feel free to comment and vote on this chapter. THANKS................... :)