ÜÇ SİLAHŞÖRLER

*TANIŞMA*

Evvett öncelikle merhabalar. Farkettim ki bu kızlar nasıl tanıştı, neler yaşadı hiç anlatmamışım. Şimdiii kemerleri sıkı bağlayın. Geriye gidiyoruz..

..................

22.10.2006

"Melodii! Okula geç kalıyoruz çabuk ol."

"Anne iki dakika daha. Kolyemi takıp geleceğim lütfenn."

Melodi o sabah annesinin zoruyla uyandırılmış, hazırlanayım derken de okula geç kalmıştı. Kendisi tam olarak 'kokoş' tu. Annesinin makyajlarını çalmayı, giyinmeyi kuşanmayı pek bir severdi. Boyunun küçük olduğuna bakmaz, hatta iki katı da konuşurdu.

Çantasını takarken annesi kapıyı açmakla meşguldü.

"Melodi bak yavrum sizin sınıfa yeni bir kız gelecek. Adı Melek. Çok yakın bir arkadaşımın kızı. Onu da aranıza al olur mu?"

Küçük kız dudaklarındaki vişneli parlatıcıyı emcüklerken halinden gayet memnundu.

"Kimmiş o arkadaşın?" dediğinde kadın gülümsedi. Her zamanki gibi çok bilmişlik yapıyordu.

"Benim liseden eski arkadaşımdı. Sen nerden tanıyacaksın kızım?"

"Tamam anne o iş bende."

Kokoş kız parfümünü sıkarak annesine büyük bir öpücük hediye etti, ardından servise doğru yol aldı...

....................

"Aa Meyodii. Çok öşyedim seni."

Tabi ya nasıl atladık? Melodi'nin en sevdiği arkadaşı Deniz var bir de. Onunla iki hafta önce anasınıfında tanışmışlardı ama kısa sürede anlaşmışlardı.

Deniz maviş gözlü, sarı saçlı çok nazik ve akıllıydı. Tek sorunu konuşma olayını hâlâ tam olarak beceremiyor oluşuydu..

............

"ANNEMİ İSTİYOĞMM! BANANEE BANANEEEĞĞ! ANNEEĞĞ!"

Bütün sınıfı dolduran ağlama sesleri herkesin ilgisini o tarafa çekmişti. Öğretmenleri bile bu ufaklıkla baş edemiyordu.

Renkli örgüleri olan şirin bir kız hıçkıra hıçkıra ağlarken aynı zamanda sınıftaki bütün oyuncak bebekleri ayağıyla çiğniyordu.

Melodi şıngırdayan bileklikleriyle sümükleri fışkıran kıza yaklaştı. Gözü kızdaki ayıcıklı çoraplara kaydığında şaşkınlıkla konuşmaya başladı.

"Selam cınım. Ama bu çoraplar ne! Gerçekten bir moda faciasısın."

"ANNECİĞİMM! ANNEĞĞ"

"Şey tamam ya ağlama. Biz Deniz'le evcilik oynayacağız. Sen de oynamak ister misin?"

"İsteyim."

Hüngür hüngür ağlayan küçük kız aniden durulurken burnunu kolunun kenarıyla siliverdi.

"Oynayım ama ben Tıycı oyacağım. Bu ayada ben Meyek."

"Memnun oldum Melek ben de Melodi. Bak bu da Deniz"

O sırada Deniz dikkatle sınıf panosuu inceliyordu. Alfabeyi anlamak için uğraşıyordu.

Çalışma azmi ezelden beri onda olan bir özellikti.

Melodi'yse o an sadece Meleğin haline üzülüp onu da gruplarına dahil etmek istemişti. Meleğe dönerek Deniz'i işaret etti.