Ev Arkadaşımız Bir Kız

38 • Rapor

ÖMER

Telefonla uğraşırken, sınıfın kapısı aralandı ve içeri Rengin girdi. Bakışlarımı Hasan'a çevirdiğimde uyuyordu. Rengin eliyle sessiz olmamı işaret etti, sonra da sınıftaki dolabı işaret etti. Anlaşılan dolaptan bir şey alması gerekiyordu.

Parmak uçlarıyla adımlayıp dolabın en üstündeki kitabı aldı. Tam gidiyordu ki Hasan'ın kıpırdanma sesi geldi. Hemen bakışlarımı Hasan'a çevirdim.

"Gitme..." Sayıklıyordu. "Dur..." Dedi sonra. Kaşlarını çattı, kıpırdandı. "Güven bana..." Rengin burada olmadığında da böyle şeyler sayıklıyordu. Sanırım rüyasında Rengin'i görüyordu.

"Gitme..." Rengin'e çevirdim bakışlarımı, gözleri dolmuştu ve sıkıca elindeki kitabı tutuyordu. "Güven..." Sonra Rengin elindeki kalın kitabı yere düşürdü ve Hasan birden yerinden sıçradı. "GİTME !"

İşte şimdi bitmiştik.

Bakışlarını bana çevirdi Hasan, anlaşılan Rengin'i görmemişti. "Hep rüyalarıma giriyor oğlum yaa ! Ne yapacağım ben ?" Dedi gözlerini ovuşturup.

Rengin'e baktığımda gözlerindeki yaşlar çoktan süzülmüştü yanaklarına. "Uyumaktan korkuyorum lan rüyalarıma girdiği için, iyice kafayı yedim." Hasan'a baktığımda kaşlarını çatmış bana bakıyordu. "Sen nereye bakıyorsun lan ?" Deyip arkasını döndü.

Ve fırtına öncesi sessizlik.

Hasan Rengin'e baktı uzunca, Rengin de Hasan'a. Sonra hızloca çıktı sınıftan Rengin. Hasan öylece bakakaldı, sonra bana döndü. "Oğlum ben olmayan şeyler görüyorum herhalde." Dedi gözlerini ovuşturup. "Abi benim bir doktora görünmem lazım."

"Kitap almaya gelmiş." Diyebildim sadece.

"Ne ?"

"Rengin diyorum, kitap almaya gelmiş. Gördüğün şey gerçekti."

"Al işte ! AL İŞTE ! Ne güzel unutmaya çalışıyorum, gözüme görünüyor geri hatırlatıyor kendini !" Dedi Hasan sıraya vurup.

"Tamam sakin ol." Dedim ben de.

Bir telefon çalma sesi duyuldu. Yanımdaki sıraya baktığımda Cihan'ın telefonunu gördüm. Unutmuş. Alıp baktım kimin aradığına, Bensu arıyordu.

Açtım. "Efendim ?"

"Cihan ? Sen misin ?"

"Benim Ömer, Cihan burada değil, gelince aramasını söylerim."

"Peki tamam." Deyip kapattı telefonu.

"Kimmiş ?" Diye sordu Hasan da.

"Bensu."

Telefonu tam sıranın üstüne koyuyordum ki ekran kilidinde Mısra'dan Cihan'a gelen mesajı gördüm. Kaşlarım çatıldı. Yanlış olduğunu bilsem bile, okudum mesajı.

"Kuzum sana bir şey itiraf etmem gerek, arka bahçeye gel, diğerlerine başka bir şey uydur."

Başımdan aşağı kaynar sular döküldüğünü hissettim. Cihan lavaboya gitmek yerine, aslında Mısra ile mi buluşmuştu ?