Ev Arkadaşımız Bir Kız

4G'nin Dönüşü • Kalp

Pizzalarımızı yerken Ömer'le göz teması kurmamak için üstün bir çaba sarf ediyordum. Çünkü ona her baktığmda bana baktığını görüp göz göze geliyorduk. O yüzden bakmamaya özen gösteriyordum. Ona çok sinirliydim ve kırgındım.

Pizzalarımız bitince içeri geçtik. Ben tekli koltuğa yataktaymışcasına yayıldım, Cihan ve Sina çiftli koltuğa, Ömer karşımdaki tekli koltuğa Hasan ise ayakucuma oturmuştu. Hepimiz telefonlarıyla ilgileniyordu. Ta ki Sina ayağa kalkıp sehpaya çıkana kadar.

"Ahali buraya bak !" Diye bağırdı gereksizce.

"Yine ne var ?" Dedi Hasan da sabır dilenircesine.

"Ben çok ama çok sıkıldım. O yüzden bir şey yapalım."

"Ölmeye ne dersin ?" Dedi Cihan bakışlarını telefonundan hiç kaldırmayarak. "Emin ol çok eğlenceli."

Sina, Cihan'a dil çıkarıp bize döndü. Tam bir şey diyecekken telefonu çaldı. "Alo biberim ?"

"Biberim nedir ya ?" Dedi Cihan göz devirip. Kime diyordu ki biberim diye ?

"Cidden mi ? Tamam." Deyip kapattı telefonu. "Gencolar, 2 gün sonra Serra'nın arkadaşının doğum güni varmış. Bizi de davet ediyor. Balo tarzında olacakmış havalı bir salonda. Kız tüm okulu davet ediyor. Zengin kızmış yani. Tanıdığı tanımadığı herkesi çağırmış. Doğum günü partisi gibi değil de, balo gibi bir şey olacakmış."

"Kimin doğum günüymüş?" Diye sordu Cihan.

"Ebemin bacanağınım." Dedi Sina bana dönüp. "Kim olacak kızım. Serra'nın bir arkadaşı işte. Ben de bilmiyorum. Hem Hasan'a yeni bir aşk doğar. Kim bilir ?" Hasan sinirle kırlenti alıp Sina'nın kafasına fırlattı. Sina eğildiği için yastık Ömer'in kafasına geldi. Ömer de sinirle yastığı alıp Hasan'ın kafasına attı. Çok sinirli duruyordu zaten. Bizimkiler de yerinde duramıyordu.

"Adam gibi dur it !" Diye bağırdı Hasan'a. Hasan cevap verme gereği duymadan Sina'ya döndü.

"Aşk aradığım falan yok. Beni herkesle şipleyip durma millet yanlış anlayacak ! Yeter artık be !" Sina göz devirip diğerlerine döndüğünde Hasan'ın kulağına eğildim.

"Kuzum siz Rengin'le ayrıldınız mı ?" Bana çevirdi bakışlarını. Bir süre öylece durdu sonra başıyla onayladı. Canım acımıştı. Niye ayrıldınız diye sormayacaktım çünkü göründüğü kadarıyla acısı daha tazeydi. Tekrar deşmeye gerek yoktu.

"Serra beni aradı ve kızın bizi de davet ettiğini söyledi." Deyip hepimize kısa bir bakış attı. "Gideriz değil mi ?"

"Ben gelmem." Dedi Ömer net bir şekilde.

"Ben de gelmem." Dedi Hasan da aynı şekilde. Ömer'e baktım. O da bana bakıyordu.

Çevirmedim bakışlarımı. Öyle dik dik baktım. Öfkeliydim ona hem de çok. O da çevirmedi bakışlarını benden. Aptal gibi baktık birbirimize. En sonunda göz devirip çektim bakışlarımı ondan. Sinirim bozuluyordu ona baktığımda. Kırgınlığım geliyordu aklıma. Ağlayasım geliyordu ve onu yumruklamak istiyordum. Nihal'in aklını karıştırmasına izin verdiği için.

"Ben gelirim." Dedim Sina'ya tek kaşımı kaldırıp. Ömer'e inat. O gelmiyorsa ben gelirdim. Bakışlarımı ona çevirdiğimde bana bakıyordu yine. Ne bakıyorsun diyesim geliyordu. Hem Nihal'i sevip hem ne beni dikizliyorsun ? Demedim tabii ki.

"Gerçekten mi ?" Deyip kaşımda dikildi Sina.

"Evet." Deyip gülümsedim. "Hem eğleniriz fena mı ? Şu sıralar çok mutlu hissediyorum." Ömer'e kısa bir bakış attım bu sefer. Mutlu olduğum falan yoktu. Ona inattı. Ona olan sinirin ve kırgınlığımı belli etmemek içindi.