Ev Arkadaşımız Bir Kız

20 • Düğün planı

Dersimiz Kimya ve inanır mısınız ki ben bu derse bayılıyorum.

Dün akiam geldi aklıma.

Sinanın aramızdan çekilmesi ve benim yanlışlıkla Mısra'ya sarılmam. Evet ona yanlışlıkla sarılmıştım.

İçimden kendime küfürler ediyordum. Evet mutlu olmamı, heyecanlanmamı beklediniz ama ben sinirlenmiştim kendime. Çünkü bunu ondan izinsiz yapmıştım. -her ne kadar istemeyerek yapsam da-

Bu yüzden sinirliydim kendime. Hatta geri zekalı gibi bir süre öyle kalakalmıştım. Jeton düşünce geri çekilmiştim.

Zaten sonra arada utanma gibi şeyler olmasın diye bir şaka yapıp ondan uzaklaşmıştım.

Kafamı sallayıp bu düşüncelerden uzaklaştım ve derse odaklandım.

***

Öğle arası bizim üç ileri zeka derste saçma sapan sohbet ettikleri için kimya öğretmenimiz -ki kendisi çok sert ve disiplinli- bunları görüp sınıfta kalmalarını istedi. Kim bilir neler yapacak. Ben de onları beklemek için kantine indim. Ve yemek yemek için de tabi.

5-10 dakikadır buradayım ve hala kimse gelmemişti. Ta ki Bensu karşıma oturana kadar.

"Korkma hemen gideceğim. Sadece bir şey soracağım." Dedi.

"Korkmuyorum, istersen bizimle yemek yiyebilirsin." Dediğimde olumsuz anlamdan başını salladı.

"Mısra seni affetti mi ?" Diye sorduğunda gülümsedim.

"Evet." Dedim. O da gülümsedi.

"Buna sevindim, afiyet olsun." Deyip kalktı ve uzaklaştı. Hemen ardından karşıma sinirli bir Mısra oturdu. Elindeki tepsiyi sertçe masaya indirdi.

"İyi misin ?" Diye sorduğunda kollarınu önünde bağladı.

"Neden bizden gizliyorsun Ömer ?" Dediğinde şaşkınlıkla ona baktım.

"Neyi ?" Diye sordum.

"Bensu ile sevgili olduğunu. Saklamana gerek yok, biz sana arka çıkarız." Dediğinde daha da şaşırdım.

"Mısra sen ne saçmalıyorsun ? Bensu benim sevgilim değil." Dediğimde gözlerini kıstı.

"Biliyor musun, hiç inandırıcı değilsin."

"Gerçekten sevgilim değil."

"Yemin et." Dediğinde güldüm. Çok tatlıydı.

"Sana yemin ederim." Dediğimde güldü. Sonra aklına bir şey gelmiş gibi ciddi bir ifade aldı.

"Yani seni kıskandığımı düşünmeni istemem. Hani bize söyleyebilirsin babında. Yoksa bana ne canım. Kiminle ne yapıyorsan yap. Bana ne canım." Dediğinde kahkaha attım.

"Korkma, hiç öyle bir düşüncem olmadı."

"Korkan kim ? Hiç de korkmadım." Deyip yemeğini yemeye başladı. Ben hala sırıtıyordum.

"Ya ne sırıtıyorsun ? Salak !" Dediğinde toparlandım.

"Tamam sırıtmıyorum." Dedim ama inanın kendimi çok zor tutuyordum.

Bizimkiler ellerinde tepsileriyle gelip yerlerini aldı.

"Ne yaptı hoca size ?" Diye sordum.

"İşte azarladı. Yok siz nasıl öğrencilersiniz, yok siz adam olmazsınız. Saçma sapan şeyler." Dedi Hasan.